IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Επειδή δεν  ... «υπάρχει άδεια από την πολεοδομία»! Η «χρεοκοπία» των ΑΕΙ και το μέγεθος της γελοιότητας. Ένα «στέκι αναψυχής» σε μια «απαλλοτριωμένη» αίθουσα «υπό κατάληψη» στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο γκρεμίστηκε μετά από την αντίδραση της συντεταγμένης πολιτείας που διαπίστωσε ότι δεν «υπάρχει άδεια από την πολεοδομία». Το μέγεθος της γελοιότητας της είδησης σοκάρει σε σημείο παραίτησης από οποιοδήποτε σχολιασμό. Τι να πεις άλλωστε; Ο μοναδικός που αναζητείται αυτή τη στιγμή (και θα τραβιέται για τα επόμενα δύο χρόνια) είναι ο οδηγός του φορτηγού. Που είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν γνώριζε ότι παρανομούσε και απλώς προσπαθεί να επιβιώσει από τη δουλειά του . Θα γίνει προκαταρκτική εξέταση; Θα γίνει ένορκη διοικητική εξέταση; Θα αποδοθούν ευθύνες στην εταιρία φύλαξης για πλημμελή έλεγχο; Θα προσαρμόσει το ΕΜΠ τον εσωτερικό κανονισμό του με τις ανάλογες ποινές γι αυτού του είδους περιστατικά; Θα χάσουν τη φοιτητική τους ιδιότητα όσοι φοιτητές συμμετείχαν σε αυτή τη «δράση»; Εσείς τι

  Ελλάς-Τουρκία Συμμαχία;  Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εμπορίου που προβληματίζει. Ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν, η Ελλάδα και η Τουρκία να έχουν λύσει όλες τις διαφορές τους, να πηγαίνουν χέρι-χέρι και να είναι στενοί σύμμαχοι. Όμως, σε αυτή τη διάσταση παραμένουν θανάσιμοι εχθροί και έχουν βρεθεί ουκ ολίγες φορές στα πρόθυρα πολέμου. Την ώρα λοιπόν που η αναθεωρητική Τουρκία του Ερντογάν επιβουλεύεται την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μας και προσπαθεί να εφαρμόσει το επεκτατικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», οι Έλληνες καταναλωτές δίνουν «φιλί ζωής» στην ασθμαίνουσα οικονομία της γειτονικής χώρας και αγοράζουν τουρκικά προϊόντα, με έντονα αυξητικούς ρυθμούς. Από γεωργικά προϊόντα, είδη ρουχισμού μέχρι πρώτες ύλες, όλα εισάγονται από την Τουρκία. Είναι σαν να χρηματοδοτούμε τον προβληματικό και επιθετικό γείτονα να αγοράζει βόμβες, που κάποια στιγμή θα τις χρησιμοποιήσει εναντίον μας. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησαν το τουρκικό υπουργείο Εμπορίου και η Τουρκική Ένω

   Παιδεία και εμφύλιος. Τα επεισόδια στη Σταυρούπολη Θεσσσαλονίκης, η παθογένεια μιας κοινωνίας. «Μας έκαναν ντου και τους την πέσαμε»... «Ο λαός δεν ξεχνά, τους φασιστές τους κρεμά». Μερικές μόνο ατάκες και συνθήματα που ξεχώρισαν από τις άναρθρες κραυγές και βρισιές που ακούστηκαν στο 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη,  όπου εδώ και μέρες διεξάγεται ένας εμφύλιος μεταξύ ακροδεξιών και προοδευτικών αριστερών κινημάτων . Μολότοφ, μαχαίρια, σιδηρογροθιές και πολύ, μα πολύ μίσος και θυμός.  Ο εμφύλιος δεν λέει να τελειώσει. Οι μεν θέλουν να σφάξουν τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους, οι δε να κρεμάσουν τους φασίστες, δηλαδή τα παιδιά του λυκείου που έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί ή βρίσκονται προς αυτή την κατεύθυνση. Να θυμίσουμε μόνο ότι στη δημοκρατία δεν εκτελούμε. Ο νόμος είναι υπεράνω όλων και πρέπει να τηρείται απ΄ όλους.  «Ερχόντουσαν εδώ και διαδηλώνανε και μοίραζαν φυλλάδια, δεν το ανεχόμαστε» δήλωσαν οι εθνικιστές, κατά δήλωσή τ

Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν όπως και οι κυβερνώντες. Όμως, τα χούγια των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν στην Ελλάδα όπως και οι οικονομικές πολιτικές.    Το τέλος είναι προβλέψιμο για μια ακόμη μια φορά.   Η διάρκεια του ταξιδιού δεν είναι γνωστή.        Η ελληνική οικονομική ιστορία που επαναλαμβάνεται. Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν όπως και οι κυβερνώντες. Όμως, τα χούγια των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν στην Ελλάδα όπως και οι οικονομικές πολιτικές. Το μάθημα από τον 19ο αιώνα. Η ιστορία διδάσκει πως δεν διδασκόμαστε πολλά πράγματα από αυτή. Αντίθετα, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Οι βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1862, οι πρώτες που έγιναν μετά την έξωση του Όθωνα, χαρακτηρίζονται από δυο σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας το υπόλοιπο του 19ου αιώνα. Κάπου 160 χρόνια πριν, οι απόδημοι Έλληνες άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα στα ελληνικά προξενεία στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας το διαβατήριό τους χωρίς άλλους όρους και πρ

Επενδύστε στην Ελλάδα. Έχει πολλή πλάκα...   Βάλτε τα κάτω και πείτε. Ποιος σοβαρός επενδυτής θα ενδιαφερθεί για την Ελλάδα όταν η οικονομική της πολιτική θα είναι άγνωστη, μετά από 20 μήνες!! Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης,  με όλη την οικονομική του κομπανία,  βγήκαν στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα,  στη Βουλή και έδωσαν στίγμα της οικονομικής τους πολιτικής για την ανάκαμψη.  Καλό, κακό το σχέδιο, με κενά χωρίς κενά,  με οράματα ή όχι,  πρόκειται για συντεταγμένες πάνω στις οποίες θα κινηθεί η οικονομική πολιτική,  μέχρι τον Ιούλιο του 2023 που θα γίνουν εκλογές. Αν τελικά η κυβέρνηση εξαντλήσει την θητεία της (όπως και έχει υποχρέωση).  Πολύ ωραίο και πολύ καλό λοιπόν το πλάνο επιλογών σε έργα, σε επενδύσεις, σε αναμορφώσεις θεσμών και μεταρρυθμίσεις για να πορευθεί η οικονομία,  γιατί (κατά πώς φάνηκε) όλα θα μπουν μπροστά εδώ και τώρα, πράγμα που ενθαρρύνει και εκείνους της οικονομίας που δεν το έβαλαν κάτω. Λέμε πολύ ωραία και γιατί δεν έχουμε μό

Είναι τα γεράματα, ηλίθιε!   Ένα   ισοζύγιο  αγωνίζονται να αποκαταστήσουν στην εγκεφαλική ουσία του μέσου ψηφοφόρου. Καθώς αντιπολίτευση   δεν  υφίσταται, μήτε πρόκειται να υπάρξει, η κυβέρνηση που αντί υπουργούς   την βγάζει μπέικα με αρμοστές , θα περάσει ολόκληρο το 2021 με   φαινότυπους   δράσης, μακριά από υλικούς πόρους. Η επέτειος των 200 ετών και η εξάρτηση από την καλή κουβέντα του   Μπάιντεν   είναι χαρακτηριστικά δείγματα κοινωνικής απογύμνωσης. Από τον εορτασμό των 150 ετών από το 1821,   τίποτε   δεν εξελίχτηκε. Με τα   παρτάλια   εκείνης της χουντικής περιπέτειας πορευόμαστε.   Μόνον το “Τάμα του Έθνους” δεν ανασύρθηκε . Η χώρα δεν έχει τα φόντα και τα κότσια να λανσάρει μεγάλες επενδύσεις και   ακίνητα-τοπόσημα   απαλλαγμένα από τις διαθέσεις των   χορηγών . Η τελευταία αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση έφερε πάνω από 300 δημαρχιακά μέγαρα, ντυμένα με την λογική του ΟΠΕΚΕΠΕ και άλλων,   πανελληνίως άχρηστων υπαλληλικών κυψελών . Η χαρά του ζεύγους Ουίλσον-Χανκς δεν συγκρίνετα

 GETTY Ελληνική αφασία. Αφασία: Πρόκειται για μια νευρική διαταραχή της απώλειας (μερικής ή ολικής) της γλωσσικής ικανότητας. Η γλώσσα, ο λόγος, ήταν οι προϋποθέσεις για το άλμα στην εξέλιξη και τον πολιτισμό.   Η επικοινωνία, δια του προφορικού και γραπτού λόγου, είναι αυτή που συγκροτεί τον άνθρωπο αφού για να υπάρξει ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα απαιτείται να έχει το χάρισμα του λόγου και την αξίοποίηση αυτού με την μορφή του διαλόγου. Δηλαδή της συνύπαρξης ή τουλάχιστον της προσπάθειας συμπόρευσης με τον συνάνθρωπο, την οικογένεια, τον φίλο.   Ακόμη πιο σημαντικό, μέσω του λόγου και της εκφοράς του συνειδητοποιούμε την ύπαρξη μας και τη σχέση μας με τον Άλλο και τον κόσμο.   «Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου» είχε πει ο  Λούντβιχ Βιτγκενστάιν .   Αφασία: Πρόκειται για μια νευρική διαταραχή της απώλειας (μερικής ή ολικής) της γλωσσικής ικανότητας.   Ο διεθνούς φήμης νευροεπιστήμονας,  Jay Lombart,  υποστηρίζει ότι  η πραγματικότητα μεταβάλλεται όταν αφαιρείται η

   Βανδαλισμοί-Πανεπιστήμια       Ατιμώρητοι οι ένοχοι.    Κάποιες χιλιάδες (έτσι λογάριασαν οι δημοσιογράφοι) νέα παιδιά, μερικοί ίσως και φοιτητές, επέβαλαν τις προάλλες να νεκρωθεί το κέντρο της πρωτεύουσας – μυριοστή φορά. Τι εκβίαζαν τώρα και γιατί; Να ακυρώσει η αυτάρεσκη στην καχεξία της κυβέρνησή μας τα μέτρα που σχεδιάζει για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, τη φύλαξη των πανεπιστημίων με ειδική υπηρεσία κλητήρων – επιτηρητών. Σίγουρα, κάθε καινούργιος μισθοσυντήρητος του Δημοσίου που προστίθεται, βυθίζει ακόμα περισσότερο τη χώρα στον πνιγμό της ανέχειας, στη δουλεία των εξαρτήσεων. Αυτή τη διαμαρτυρία διατράνωνε η διαδήλωση των «φοιτητών»; Οχι βέβαια. Η τυραννική αυθαιρεσία τους απαιτούσε μόνο να ανακληθεί η κυβερνητική απόφαση για προστασία των πανεπιστημίων από τον αχαλίνωτο ετσιθελισμό του οποιουδήποτε. Να συνεχίσει να έχει ανεμπόδιστη πρόσβαση στους πανεπιστημιακούς χώρους ο κάθε φυλής και γλώσσας λούμπεν αργόσχολος, πρεζάκιας, ψυχανώμαλος – να μπορεί ανεξέλεγκτ

JOHN KOLESIDIS / REUTERS Φωτογραφία αρχείου Γκράφιτι στην Αθήνα Εξέγερση και παρακμή. Το συμπεριφορικό ξεσάλωμα, η αγένεια, η αγοραία συμπεριφορά και οι κάθε λογής χειροδικίες ή λεκτικές υπερβάσεις που βαπτίζονται «ανυπακοή» έχουν διαμορφώσει σκηνικό πολιτικής και κοινωνικής παρακμής. Rebel-rebel, you’ve torn your dress Rebel-rebel, your face is a mess Rebel-rebel, how could they know?                     David Bowie, 1974 Πρέπει, άραγε, να υπερασπιζόμαστε τα ανυπάκουα νιάτα ή τα πιο «ώριμα παιδιά» της εποχής μας, όταν πυρπολούν εγκαταστάσεις, προβαίνουν σε καταλήψεις δρόμων και κτηρίων ή συμμετέχουν σε εξεγέρσεις και καταστροφές, για να ακουστεί το δίκιο που θεωρούν πως έχουν, και έτσι να συρρικνώνουμε ή να εκμηδενίζουμε τη σημασία της τιμωρίας για την πράξη τους; Νομίζω ότι το συμπεριφορικό ξεσάλωμα, η αγένεια, η αγοραία συμπεριφορά και οι κάθε λογής χειροδικίες ή λεκτικές υπερβάσεις που βαπτίζονται «ανυπακοή» έχουν διαμορφώσει σκηνικό πολιτικής και κοινωνικής παρακμής, για να μην το