IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη λόγω της γεωγραφικής της τοποθεσίας να βρίσκεται σε μία περιοχή η οποία θα βρίσκεται διαρκώς σε αστάθεια και σε πολιτική αναταραχή. Βρίσκεται στο σημείο όπου τέμνονται οι δύο τεκτονικές πλάκες - της κατά Brzezinski γεωπολιτικής σκακιέρας- της Δύσης και του Νότου. Αναπόφευκτα η περιοχή οδηγεί την Ελλάδα στην αντιμετώπιση σύνθετων απειλών στην ασφάλειά της. Την ίδια στιγμή η μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος, η Τουρκία, διαρκώς αναβαθμίζει τις αξιώσεις της (βλέπε αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης) καθώς και την ισχύ της απειλής της. Η Τουρκία βρίσκεται στην διαδικασία αγοράς και ένταξης στις ΕΔ της νέων εξοπλιστικών συστημάτων σε αντίθεση με την Ελλάδα που βρίσκεται σε «αυτοεμπάργκο». Η Τουρκία από το 2020 ως το 2021 θα εντάξει στο δυναμικό της το νέο άρμα μάχης Altay, το νέο μαχητικό αεροσκάφος F35 και το νέο της υποβρύχιο, ενώ διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους ικανούς να πλήξουν το σύνολο της Ελληνικής επικράτειας. Η Ελλάδα προ

Το πρώτο ανακατασκευασμένο ρυμουλκό αρματοφορέα Μ911 της Oshkosh, στις εγκαταστάσεις της ΕΛΒΟ. Πίσω διακρίνονται φορτηγά οχήματα γενικής χρήσης 5 τόνων για την Εθνική Φρουρά στο πλαίσιο σύμβασης, η οποία ωστόσο ακυρώθηκε. Η σύμβαση προέβλεπε την τμηματική παράδοση 309 οχημάτων μέχρι τον Οκτώβριο του 2011. Μέχρι τον Ιούλιο του 2013 είχαν παραδοθεί 180 οχήματα, εκ των οποίων τα 143 εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος και τα 37 εκπρόθεσμα. Η ένταξη του δεύτερου πακέτου Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ) στο νέο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί την Τρίτη με τη διαδικασία του επείγοντος στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης. Ειδικότερα, στις 6 ΔΕΚΟ που μεταβιβάζονται στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) περιλαμβάνεται η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) ενώ εξαιρείται προσώρας η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), για την οποία υπήρχε ειδική αναφορά στο κείμενο το

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της εγχώριας αμυντικής και αεροδιαστημικής βιομηχανίας αποτελεί τα τελευταία χρόνια αντικείμενο συχνών δηλώσεων των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) που σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις συνοδεύονται από μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς. Για να είμαστε όμως ακριβείς, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι δηλώσεις και οι σχεδιασμοί αναφέρονται στην κρατική αμυντική και αεροδιαστημική βιομηχανία (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα – ΕΑΣ, Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία – ΕΑΒ και Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων – ΕΛΒΟ), ενώ ακόμη η ιδιωτική βιομηχανία αντιμετωπίζεται μάλλον ως συμπλήρωμα. Όμως, πέρα από προθέσεις (ας μην ξεχνάμε τη ρήση ότι '' ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις'' ) και βούληση, οποιαδήποτε στρατηγική επιβίωσης και ανάπτυξης του συγκεκριμένου οικονομικού κλάδου απαιτεί σε βάθος μελέτη και κατανόηση των συνθηκών που επικρατούν σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές βιομη

Έχουμε λοιπόν ενόψει το νέο «ξαφνικό θάνατο» - κατά τη μνημονιακή αργκό - αυτή τη φορά της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Η ανατολικοευρωπαιοποίηση της χώρας επιταχύνεται όσο μεγαλώνει ο φόβος των κυβερνώντων ότι μπορεί να πέσουν από την εξουσία. Πιστοί στην παράδοση της εθνικοφροσύνης, οι μνημονιακοί συγκυβερνώντες ενώ αποδεικνύονται «υπερπατριώτες» ως προς την αντιγραφή του χρυσαυγίτικου λόγου, δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να καταστρέψουν ολοκληρωτικά έναν από τους βιομηχανικούς κλάδους που θα μπορούσε να αποτελέσει ατμομηχανή μιας ανάπτυξης βασισμένης στην παραγωγή, στην τεχνολογία, δίδοντας παράλληλα θέσεις εργασίας. Η ελληνική αμυντική βιομηχανία παρά τις πολιτικές που συνειδητά εμπόδισαν την περαιτέρω ανάπτυξή της διέθετε έναν ορισμένο εξαγωγικό προσανατολισμό, όχι ευκαταφρόνητο. Είχε πετύχει να συμβάλλει στην απόκτηση τεχνογνωσίας και στην υλοποίηση εξειδικευμένων εργασιών. Κυρίως όμως - και αυτό είναι το σημαντικότερο - συνέβαλλε καίρια στην εθνική άμ