IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιατί πρέπει ο παραγωγικός μετασχηματισμός να γίνει εθνικός στόχος. Η συνεισφορά του παραγωγικού συντελεστή κεφαλαίου στη μεγέθυνση του ΑΕΠ μέχρι και το 2022 ήταν αρνητική, δεδομένου ότι οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίων από το 2010 υπολείπονται των αποσβέσεων, μειώνοντας το φυσικό κεφάλαιο της οικονομίας. Μετά την έξοδο από τα μνημόνια και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας θα μπορούσαμε να βάλουμε το δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, έτσι ώστε να ξεκινήσει μια συζήτηση για τα ουσιαστικά προβλήματα της οικονομίας και τον μετασχηματισμό της. Ο στόχος όμως είναι ακόμα μακρινός. Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής αποτελεί ένα μόνιμο και διαρθρωτικό πρόβλημα της οικονομίας, το οποίο τα τελευταία χρόνια επιδεινώθηκε. Απόδειξη για όλα αυτά είναι η συνεχής ελλειμματικότητα του εμπορικού ισοζυγίου, η σημαντική διείσδυση των εισαγόμενων προϊόντων τόσο ως προϊόντα τελικής κατανάλωσης όσο και ως ενδιάμεσα προϊόντα στην ελληνική παραγωγή. Επιπλέον, παρατηρούμε μια διαρκή υποχώρηση των ε

Μία νεκρή χώρα. Θυμάστε που ήσασταν και τι κάνατε το 1996; Δεν είναι τόσο μακριά. Για την ακρίβεια είναι τόσο κοντά όσο και το 2050. Και από την μία και από την άλλη ημερομηνία μας χωρίζουν 27 έτη. Σας έχουμε, λοιπόν, ένα νέο: Το 2050 η Ελλάδα θα έχει 7,5 εκατομμύρια κατοίκους με την πλειοψηφία τους να είναι άνω των 60 ετών! Καλά καταλάβατε! Η Ελλάδα με αυτά τα δεδομένα είναι από τώρα μία νεκρή χώρα! Ποιο ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να στηρίξει μία τέτοια σχέση; Να πούμε την αλήθεια! Υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει συνταξιοδοτικό σύστημα. Και μάλιστα όταν οι συντάξεις πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.   Δεν υπάρχει προϋπολογισμός για να κάνει κανείς κοινωνική πολιτική, να ξοδέψει χρήματα για την Υγεία, την Παιδεία. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα για την Άμυνα της χώρας. Να το πούμε πιο καθαρά: Δεν υπάρχει χώρα… Θα πει κάποιος ότι αυτό είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Σύμφωνοι! Αλλά δεν μας ενδιαφέρει τι θα κάνουν οι Ιταλοί ή οι Γερμανοί. Και στο

  Το οικονομικό θαύμα του Ισραήλ  δείχνει τον δρόμο στην Ελλάδα. Το Ισραήλ είναι γνωστό σε πολλούς στην Ελλάδα περισσότερο για τους πολέμους που έχει διεξαγάγει κατά καιρούς με τους Άραβες γείτονές του και τους Παλαιστίνιους, τις πολύ καλά εκπαιδευμένες ένοπλες δυνάμεις και τον υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό του. Κάποιοι ίσως έχουν ακούσει για τις πολιτικές διαμάχες και τις εύθραυστες κυβερνήσεις συνασπισμού στις οποίες μπορούν να συνυπάρχουν Ορθόδοξοι Εβραίοι με εκλεγμένους Άραβες πολίτες του. Τα τελευταία χρόνια ήλθε στην επικαιρότητα λόγω των ισραηλινών επενδύσεων στην εγχώρια αγορά ακινήτων για airbnb κ.λπ. Αντίθετα, το Ισραήλ είναι λίγο έως καθόλου γνωστό για τις οικονομικές επιδόσεις του. Εντρυφήσαμε λίγο σ’ αυτές μετά από συζητήσεις με συμπατριώτες μας στο εξωτερικό, οι οποίοι εκφράζονται με διθυραμβικά σχόλια για το «Startup Nation», δηλ. το έθνος των νεοφυών επιχειρήσεων. Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Ανατρέχοντας για μακροοικονομικά στοιχεία πίσω στον χρόνο δ

Περί του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ατελεύτητες συζητήσεις, ενδελεχείς αναλύσεις και έντονες κριτικές προηγούνται της επικείμενης ψήφισης του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ωστόσο, παρά το σύντομο, δωρικής μορφής  κείμενό του, τα νοήματα που μεταφέρει είναι  ξεκάθαρα και  μη επιδεχομενα αμφισβήτησης. Η ψήφισή του στη Βουλή,  σίγουρη και αυτή, όπως φαίνεται, καταργεί με μια μονοκονδυλιά, πλήθος άμεσων και έμμεσων εργασιακών δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων, που απαίτησαν μακροχρόνιους αγώνες για να κατοχυρωθούν και που δικαιολογούνται από την διαμετρικά διαφορετική θέση  εργαζομένου και εργοδότη. Ο πρώτος, προσφέρει την εργασία του, προκειμένου  να επιβιώσει. Εξυπακούεται ότι χωρίς κρατική προστασία είναι έκθετος  σε  κάθε μορφή εκμετάλλευσης, από τον εργοδότη. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητο, να είναι κανείς κομμουνιστής, Μαρξιστής ή και αναρχικός για να κατανοήσει την αυταπόδεικτη αυτή πραγματικότητα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταχύτατη ανασυγκρότηση και οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης των προηγ

Η αποβιομηχάνιση εξαφάνισε ολόκληρους κλάδους στη Βόρεια Ελλάδα (2019). Μελέτη του ΣΒΒΕ και της ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ – πως διαμορφώνεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων Σοκάρουν τα στοιχεία για την αποβιομηχάνιση της Βόρειας Ελλάδας που περιγράφονται σε μελέτη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και της ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ. Ειδικότερα, οι μεταποιητικές επιχειρήσεις (ΑΕ και ΕΠΕ) που βρίσκονται σε Ήπειρο, Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία – Θράκη κατά την περίοδο 2002 – 2017 απώλεσαν το 22% του κύκλου εργασιών, το 35% της απασχόλησης ενώ οι επενδύσεις υποχώρησαν κατά 66%. Στο Νομό Θεσσαλονίκης, από το σύνολο των ΑΕ και ΕΠΕ, ενεργές είναι το 31% και ανενεργές το 69%. Αυτό οφείλεται στη δραματική συρρίκνωση κλάδων όπως η κλωστοϋφαντουργία και η ένδυση, ο κλάδος του ξύλου και του επίπλου, των εκδόσεων και των γραφικών τεχνών, κτλ. Ο νομός Κιλκίς παρουσιάζει το μικρότερο ποσοστό ενεργών ΑΕ και ΕΠΕ (28%), γεγονός που επίσης οφείλεται κατά κύριο λόγο στην κυριολε

 Το κίνημα της πετσέτας και ο υπερτουρισμός. Οι κινητοποιήσεις των νησιωτών φέρνουν στην επιφάνεια τον στρεβλό χαρακτήρα της τουριστικής ανάπτυξης και πιέζουν για την μεταρρύθμισή του τουριστικού μοντέλου. Οι κινητοποιήσεις των νησιωτών ενάντια στις καταλήψεις των παραλιών από την αλόγιστη και παράνομη επέκταση των μπιτς μπαρ -με τις σειρές από τις συχνά πολυτελείς ξαπλώστρες που ενοικιάζονται πανάκριβα και την δυνατή μουσική- έχουν ήδη καταφέρει να αναδειχθούν στην επικαιρότητα. Προκάλεσαν και την αντίδραση του αρμόδιου υπουργείου, το οποίο έδειξε να ανταποκρίνεται στις διαμαρτυρίες δηλώνοντας ότι θα ακολουθήσουν άμεσα έλεγχοι ώστε η νομοθεσία επιτέλους να εφαρμοστεί. Αρκετές φωνές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βέβαια, ασκούν κριτική. Βλέπουν στις κινητοποιήσεις την απόπειρα μιας συντετριμμένης αξιωματικής αντιπολίτευσης να παραμείνει στην επικαιρότητα. Καταγγέλλουν ”μιζεραμπιλισμό” , αποδίδοντας στους κινητοποιούμενους εσφαλμένα μια πρόθεση άρνησης της τουριστικής ανάπτυξ

Δασικές πυρκαγιές: πού είναι η πρόληψη; Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μια κρίση αν δεν έχεις καθαρό μυαλό. Αυτό θα πει: αναζητάς απροκατάληπτα τα διαθέσιμα δεδομένα, τα επεξεργάζεσαι λογικά, κάνεις τις εννοιολογικές διακρίσεις που απαιτούνται για την ερμηνεία τους και καταλήγεις σε συμπεράσματα με βάση κριτήρια που έχεις υιοθετήσει. Η Ελλάδα καίγεται ξανά. Η χώρα, λένε οι ειδικοί, κινδυνεύει με ερημοποίηση – να γίνει κάτι μεταξύ Ιράκ και Ντουμπάι. Δύο είναι τα κρίσιμα ερωτήματα: πόσο ευθύνεται η κλιματική κρίση για τους έντονους καύσωνες και τις δασικές πυρκαγιές που συνεπιφέρουν; Πόσο αποτελεσματικά διαχειριζόμαστε το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών; Τα δύο ερωτήματα αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα ανάλυσης. Το πρώτο επίπεδο αφορά τη μακροχρόνια αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος, τις συνέπειες της οποίας αναπόφευκτα υφιστάμεθα. Το δεύτερο αφορά τον τρόπο που, ως οργανωμένη πολιτική κοινότητα, χειριζόμαστε τις άμεσες συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Εχουμε, ανισομερώς