IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σκίτσο του  SOLOUP Το κούρεμα υπό καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας αποτελεί τη μοναδική λύση για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, υποστηρίζουν οκτώ επιφανείς οικονομολόγοι. Σε κοινή έκθεσή τους που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Πέτερσον (ΡΙΙΕ), οι Jeromin Zettelmeyer, Emilios Avgouleas, Barry Eichengreen, Miguel Poiares Maduro, Ugo Panizza, Richard Portes, Beatrice Weder di Mauro και Charles Wyplosz, προειδοποιούν ότι, ακόμα και αν εφαρμοστούν πλήρως τα μέτρα ελάφρυνσης που έχει μέχρι στιγμής εισηγηθεί το Εurogroup, το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Οι οκτώ οικονομολόγοι εστιάζουν την ανάλυσή τους στη δομή των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας ώς το 2060, σε μια σειρά από σενάρια. Διαπιστώνουν ότι, εάν η Ελλάδα βγει από το τρέχον πρόγραμμα μόνο με τα μέτρα του Eurogroup στα χέρια της, τότε στην καλύτερη περίπτωση θα έχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ώς το 2022 ή 2023, ενώ μια μεγαλύτερη περ

Τουλάχιστον 10 μέτωπα πρέπει να αντιμετωπίσουν η κυβέρνηση και οι δανειστές μέσα στο επόμενο -ιδιαίτερα υψηλής δυσκολίας και θολών σημείων τρίμηνο- για να υπάρξει μια συνολική συμφωνία στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου και έτσι να ολοκληρωθεί "ομαλά" το 3ο μνημόνιο. Δηλαδή για να οδηγηθεί η χώρα σε μία (αυστηρή μεν) μετα-μνημονιακή εποπτεία, αλλά με παρεμβάσεις για το χρέος, με "κάβα" διαθεσίμων στα κρατικά ταμεία, με πρόσβαση στις αγορές και χωρίς νέα δημοσιονομικά μέτρα (σ.σ. δηλαδή χωρίς την εφαρμογή της περικοπής του αφορολόγητου από το 2019 μαζί με την περικοπή των συντάξεων και μάλιστα δίχως καν τα αντίμετρα της μείωσης ΕΝΦΙΑ, συντελεστών φορολογίας εισοδήματος και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης). Από τη μία πλευρά οι θεσμοί πετούν την "μπάλα" στην Αθήνα για την "εφαρμογή" των 88 προαπαιτούμενων σε... 98 ημέρες ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο. Περιμένουν επίσης (πριν το Πάσχα) το Σχέδιο Τσακαλώτου για την επό

Η περιβόητη  "γαλλική πρόταση"  που είχε κατατεθεί στο   Eurogroup   και η οποία στις γενικές γραμμές της αποτελεί ένα σύστημα που θα συνδέει   το ύψος των ετήσιων αποπληρωμών χρέους με τον ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ  αποτελεί πλέον το βασικό μοτίβο των επιπλέον ρυθμίσεων που αφορούν στην περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους. Η λογική της πρότασης είναι ότι  ο όγκος των ετήσιων υποχρεώσεων εξυπηρέτησης του χρέους  θα αυξομειώνεται ανάλογα με τη δυνατότητα της οικονομίας (αύξηση ή μείωση του ΑΕΠ).   Δεν πρόκειται, όπως αναφέρει κοινοτικός αξιωματούχος, απλά για μία έξυπνη συνάρτηση των δυνατοτήτων της οικονομίας με την φερεγγυότητα του χρέους, αλλά για ένα μεθοδολογικά εγγυημένο μηχανισμό υπέρβασης της διαφοράς αντίληψης που υπάρχει – και δεν έχει αναιρεθεί – μεταξύ της  Ευρωζώνης  και του  ΔΝΤ   για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.  Το  ΔΝΤ  μέχρι στιγμής  εμμένει στην εκτίμησή του για μέσο όρο ανάπτυξης 1%  ετησίως μεσομακροπρόθεσμα για την ελληνική οικονομία, ενώ

    Είναι κοινό μυστικό μεταξύ των εμπλεκόμενων αξιωματούχων της Κομισιόν ότι το ΔΝΤ -τουλάχιστον σε διοικητικό επίπεδο- θα έβλεπε με θετικό μάτι τη μη επιστροφή του στο ελληνικό πρόγραμμα το 2018, αλλά δεν θα είχε αντίρρηση για τη συμβουλευτική συμμετοχή του.  Εν τω μεταξύ στο Λουξεμβούργο όπου και η έδρα του ESM, δεν βλέπουν λόγο "επιστροφής" του Ταμείου σε χρηματοδοτικό ρόλο στο εναπομείναν ελληνικό πρόγραμμα. Αλλά δεν θα είχαν αντίρρηση για την παρουσία του είτε με την μορφή τεχνικού συμβούλου, είτε με την πλήρη απόσυρσή του από την Ευρώπη.  Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως η παρουσία του ΔΝΤ "περισσεύει" στην Ευρωζώνη, για δύο λόγους.  Ο ένας έχει να κάνει με την επίμονη και σταθερή απαίτησή του για περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους σε ένα εύρος που ξεπερνά τις πολιτικές δυνατότητες των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων και μάλιστα σε μία περίοδο όπου τα κόμματα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ήδη ετοιμάζονται για τις Ευρωεκλογές του 2019.     Ο

Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Το εάν η Ελλάδα μπορεί να αποφύγει ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης μετά τον Αύγουστο του 2018 παραμένει ακόμη αβέβαιο, προειδοποιεί η Citigroup, συγκρίνοντας την ελληνική "κατάσταση" με την Πορτογαλία στους 10 μήνες πριν βγει και αυτή από το πρόγραμμα. H τρίτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος φαίνεται να είναι ευκολότερη σε σχέση με τις προηγούμενες, σημειώνει η Citi σε νέο της flash note για την Ελλάδα. Όπως επισημαίνει, ο πρώτος γύρος των συνομιλιών Αθήνας - πιστωτών ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα χωρίς σοβαρές διαφωνίες. Και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη αφού τα πιο δύσκολα μέτρα έχουν ήδη περάσει μέσω των δύο πρώτων αξιολογήσεων –οι μειώσεις σε συντάξεις και αφορολόγητο το 2019-2020 ύψους 2% του ΑΕΠ έχουν ήδη περάσει από τη Βουλή. Κανένα από τα εκκρεμή ζητήματα δεν φαίνεται να είναι αρκετά αμφισβητούμενο για να δημιουργήσει ένα αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, όπως επισημαίνει, τονίζοντας πως η τρίτη αξιολόγηση πρέπει να είναι πολύ μ

Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ «Εάν οι πιστωτές δεν προσφέρουν περισσότερα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, το ΔΝΤ δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει χρηματοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα», αναμένεται να διαμηνύσει την Πέμπτη το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου. Δεν θα χαλάσει ίσως το πάρτι της κυβέρνησης, ενόψει της εξόδου στις αγορές, η έκθεση που θα συζητήσει το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ την προσεχή Πέμπτη, 20 Ιουλίου, προκειμένου να αποφασίσει για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά ασφαλώς δεν θα συμβάλει στον γενικό ενθουσιασμό. Το ΔΝΤ βρίσκει άλλη μία φορά μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, σε όλα τα σενάριά του, όπως βεβαιώνουν πηγές που γνωρίζουν. Οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον αναφέρουν, μάλιστα, πως οι τεχνοκράτες του Ταμείου έχουν περιλάβει στην ανάλυση βιωσιμότητας χρέους τους (DSA) και σενάριο που ενσωματώνει τις δεσμεύσεις των Ευρωπαίων, δηλαδή τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και τη διατήρηση πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2% του

    Υποτίθεται ότι τα προγράμματα λιτότητας και περικοπών δημοσίων δαπανών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αιτιολογούνται με στόχο την μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και κατ’ επέκταση την μελλοντική απομείωση του χρέους. Ωστόσο, σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ τα πρώτα τίθενται υπό αυστηρό έλεγχο, τα δεύτερα συνεχίζουν την μη αναστάσιμη άνοδό τους. Όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά εξίσου και στις υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης. Όση αυστηρότητα επιδεικνύεται στον δραστικό περιορισμό των ελλειμμάτων, τόση και μεγαλύτερη χαλαρότητα καταγράφεται στην εκτίναξη των δημοσίων χρεών. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η Ιταλία. Ο απελθών πρωθυπουργός Ματέο Ρεντζι είχε εξαγγείλει πρόγραμμα όχι λιτότητας, αλλά άμεσης ανάκαμψης της ιταλικής οικονομίας, με έκτακτη κινητοποίηση 90 πρόσθετων δισ ευρώ. Η χρηματοδότηση του προγράμματος συνεπαγόταν περαιτέρω εκτίναξη του ιταλικού δημόσιου χρέους, που ανερχόταν ήδη σε 132% του ιταλικού ΑΕΠ. Εν τούτοις, η προγραμματισμένη έκρηξη του χρέους