IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Επίκουρος Οι πολλαπλοί κόσμοι του Επίκουρου . Στο Πολιτιστικό Κέντρο του Γέρακα διοργανώνεται (χθες και σήμερα) το 10ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας, και αυτό καθόλου τυχαία. Γιατί ο περίφημος αυτός πρόγονός μας καταγόταν όντως από τον αρχαίο Γαργηττό, τον σημερινό δηλαδή Γέρακα, ενώ σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο γεννήθηκε «μηνός Γαμηλιώνος εβδόμη», που ταυτίζεται με τον σημερινό μήνα Φεβρουάριο. Με την ευκαιρία αυτής της διοργάνωσης οι σκέψεις μου ταξίδεψαν 53 χρόνια πίσω, όταν στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας γνώρισα για πρώτη φορά τον Επίκουρο τον Γαργήττιο (341-270 π.Χ.), τη Φιλοσοφία του και τις αντιλήψεις του για τη ζωή και τη φύση, αν και το ενδιαφέρον μου επικεντρώθηκε σε δύο κυρίως θέσεις του σχετικές με τον θάνατο και την κοσμολογία και ιδιαίτερα τις ιδέες του για τους «πολλαπλούς κόσμους». Οι απόψεις αυτές του Επίκουρου περιγράφονται σε τρεις επιστολές που αποτελούν το απαύγασμα της επικούρειας φιλοσοφίας και οι οποίες έχουν διασω

PRESSUREUA VIA GETTY IMAGES Λάθε Βιώσας Η πολιτική είναι κι αυτή ένα άθλημα. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών επιδιώκουν...στη χυδαιότερη περίπτωση για να γίνουν πλούσιοι - και ο πλούτος διαρκεί περισσότερο από το αξίωμά τους Τον πλούτον πολλοί εμίσησαν, την δόξαν ουδείς. Ελληνική παροιμία, άγνωστο ποιος την πρωτοείπε. Πόσο αληθινή είναι άραγε; Το Εγώ μας έχει τρεις υποστάσεις. Είναι το αισθητό Εγώ, ό,τι από εμένα μπορεί να παρατηρηθεί από το φυσικό περιβάλλον μου. Είναι το κοινωνικό Εγώ, η εικόνα που έχει για μένα το έλλογο περιβάλλον μου, η κοινωνία μέσα στην οποία ζω. Είναι και το νοητό Εγώ, άμεσα αντιληπτό μόνον από το ίδιο, ενώ οι άλλοι μπορούν μόνο έμμεσα να το νοούν, να το συμπεραίνουν από τη συμπεριφορά του αισθητού Εγώ ή από την ομολογία του ίδιου. Στο αισθητό Εγώ περιλαμβάνονται όλες οι σωματικές ανάγκες, η ανάγκη για τροφή, πόση, ούρηση, έρωτα, ύπνο κλπ. Τα αγελαία ζώα μόλις αρχίσουν να νοιώθουν τέτοια ανάγκη μεριμνούν, συχνά με κόπο, με κίνδυν

  Στον απόηχο των εορτών και ενόψει της νέας χρονιάς, λίγα οφειλόμενα επιλεγόμενα στο τελευταίο άρθρο μας της 24/12/18 με τίτλο, "Επίκουρος: Οδηγός επιβίωσης και στοχαστικής απόλαυσης” . Πολύ πριν ο Πλάτων εκτοπίσει τους ποιητές από την Πολιτεία του, είχε επίσης ψάλει τα εξ’ αμάξης και στους μαγείρους, για την παρασιτική, όπως την ονομάζει τέχνη τους. Το κατηγορητήριο του Πλάτωνα, στον Γοργία, εναντίον των οψοποιών συνίσταται στην υποτιθέμενη ψευτιά της μαγειρικής και στην υπ’ αυτής καλλιέργεια του περιττού.  Ιδιαίτερα για το τελευταίο, ότι δηλαδή η κουζίνα καλλιεργεί το περιττό και ότι μέσα απ’ αυτό ο άνθρωπος συνηθίζει στην ακολασία, θα απαντήσει στον Πλάτωνα, διεξοδικά, ο Επίκουρος.  Ο Επίκουρος, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται, δεν έκρυβε τη γενικότερη αποδοκιμασία του για τα εξαίρετα, όπως τα έλεγε, τα άχρηστα και τα περισσευούμενα. Θα δείξει, βεβαίως, μια αδυναμία για τις έξοχες, τις προνομιούχες στιγμές, που μπορεί να ζήσει ο καθένας, όμως θα βάλει στην εικό

Επίκουρος   (...) Μία συγγνώμη για τον Δάσκαλο Ο Επίκουρος, ένας παρεξηγημένος: Καμία σχέση με τους γαστρονομικούς συνειρμούς τρυφηλότητας, που η δημοσιογραφικού τύπου παραφιλολογία τον έχει ταυτίσει. Ένας ασκητής, ο σοφιστής, ο οποίος έχει πει ότι θα του έφτανε λίγο νερό και ψωμί, ώστε να είναι ευτυχής, όσο ο Δίας. Πώς βγήκε όμως αυτή η εντύπωση; Οι σύγχρονοι σχολιαστές δίδουν την εξήγησή τους, αναφέροντας ότι, οι πρώτοι εχθροί του Επίκουρου, στην εποχή του, ήταν κυρίως οι στωικοί και πλατωνικοί φιλόσοφοι. Κατόπιν οι πατέρες της εκκλησίας και οι σχολαστικοί φιλόσοφοι του μεσαίωνα, που θέλησαν να τον διαβάλουν ευθέως ως υλιστή. Η αλήθεια είναι ότι, μέσα στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τού Επίκουρου ήταν και η, υβριστικού χαρακτήρα, μίμηση των θεών: η νηφάλια θεώρηση του κόσμου, η απομάκρυνση από τα πάθη και τις μάταιες επιθυμίες, που ταλανίζουν τους θνητούς, η απαλλαγή από τον φόβο του θανάτου και από φόβους μεταφυσικούς.  Δοξολογία του ευπόριστου Στα κείμε

Η πολιτική αστάθεια και οι δύσκολες συνθήκες δεν έπαψαν ποτέ να υφίστανται στην πόλη των Αθηνών και στους κατοίκους της, παρά την πρόσκαιρη απελευθέρωσή τους από τον ζυγό των Μακεδόνων. Το 304 ο Κάσσανδρος πολιόρκησε ξανά την Αθήνα και την κατέλαβε. Αλλά ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, που μόλις είχε λύσει την πολιορκία της Ρόδου, με 330 πλοία του επιτέθηκε. Ο Κάσσανδρος ηττήθηκε και με δυσκολία διέφυγε για την Μακεδονία, ενώ ο Δημήτριος, αντί να κυνηγήσει τον Κάσσανδρο, έμεινε στην Αθήνα για έναν χειμώνα διασκεδάσεων και συμποσίων. Ένας από τους σύγχρονους του Δημήτριου, ο ποιητής Φιλιππίδης, κατηγόρησε τον βασιλιά ότι είχε μετατρέψει τον Παρθενώνα σε πορνείο, διαμένοντας στον ιερό χώρο με εταίρες. Για μία από αυτές τις εταίρες, μάλιστα, τη Λάμια, γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς, μόρφωσης και ευφυΐας, που ήταν η επίσημη αγαπημένη του, δαπανούσε τεράστια ποσά που έπρεπε να καλύψει η πόλη, ενώ επέβαλε να λατρεύεται η ευνοούμενή του ως προσωποποίηση της Αφροδίτης. Παρα