IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Oπως είδαμε στα προηγούμενα άρθρα, η ανάπτυξη της δυτικής τεχνοεπιστήμης επέτρεψε στην ανθρωπότητα να γίνει μια πανίσχυρη πλανητική δύναμη, ικανή όχι μόνο να διαμορφώνει η ίδια τις συνθήκες ζωής της αλλά και να επηρεάζει τη συνολική πορεία της ζωής στον πλανήτη (η Ανθρωπόκαινος εποχή και τα δεινά της). Στην πιο πρόσφατη ιστορία του είδους μας, μάλιστα, η επιστημονική γνώση και οι τεχνολογίες που αυτή συνεπάγεται αποδείχτηκαν τα πιο παραγωγικά και ανατρεπτικά εργαλεία που επινοήσαμε ποτέ για να ικανοποιήσουμε την ακατανίκητη ανάγκη του είδους μας να ξεπερνά τον εαυτό του. Αν όμως η ανάγκη μας να υπερβαίνουμε τα όριά μας είναι όχι μόνο κοινωνικής αλλά και βιολογικής φύσης, τότε η εφαρμογή της πρόσφατης βιοτεχνολογικής δυνατότητας να επανασχεδιάσουμε την ανθρώπινη φύση δεν θα μεταβάλει, μεταξύ άλλων, αυτή την τυπικά ανθρώπινη ανάγκη μας; Υπάρχουν, άραγε, κάποια εγγενή και ανυπέρβλητα εμπόδια στην ικανοποίηση της σφοδρής επιθυμίας των ανθρώπων για αυθυπέρβαση και διαφυγή από

Ουδείς αμφισβητεί, σήμερα, την τεχνοεπιστημονική ικανότητα του είδους μας να υλοποιήσει το όνειρο (ή τον εφιάλτη) της «μετα-ανθρώπινης» κατάστασης. Πολυάριθμες και σοβαρές αντιρρήσεις, αντίθετα, μπορούν να διατυπωθούν σχετικά με τις σκοτεινές πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς και την πραγματική ιστορική αναγκαιότητα του επικείμενου βιολογικού επανασχεδιασμού του ανθρώπινου είδους· μία επιλογή χωρίς επιστροφή, άπαξ και ξεκινήσει. Για το συλλογικό φαντασιακό των δυτικών κοινωνιών, η επιστημονική έρευνα της πραγματικότητας έχει αξία και νόημα μόνο στο μέτρο που μας αποκαλύπτει τους «αιώνιους» και «αμετάβλητους» νόμους της φύσης, οι οποίοι μας επιτρέπουν να προβλέπουμε με ακρίβεια τα μελλούμενα. Στο σημερινό και το επόμενο άρθρο θα αναζητήσουμε κάποιες εύλογες επιστημονικά απαντήσεις στο φαινομενικά φουτουριστικό ερώτημα αν η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» πρέπει να θεωρείται όχι μόνο τεχνολογικά εφικτή, αλλά και βιολογικά ή ιστορικά αναπόφευκτη. Αν δηλαδή, στις εξαιρε

[ Ο Θαυμαστός καινούριος κόσμος του Αλντους Χάξλεϋ – προοίμιο ενός τεχνοκρατικού ολοκληρωτισμού, με ανθρώπους χωρίς ρίζα και μνήμη – έρχεται ανεπαίσθητα, όπως πέφτει το σκοτάδι μετά το ηλιοβασίλεμα. Η Επιτροπή Βιοηθικής της Γαλλίας αποφάσισε – σε πείσμα της αντίθεσης του 80% των φορέων με τους οποίους συνδιαλέχθηκε – να έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ζευγάρια λεσβίων ή και άγαμες. Η νομοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου θα έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να μην έχουν πατέρα! Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ιστορία. (Προηγήθηκε μια άλλη επίσης πρωτιά: ο χαρακτηρισμός ως οικογένεια της συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών). Έπαληθεύτηκε έτσι αυτό που είπε ο Ντοστογιέφσκι: ‘’αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται’’. Υποκύψαμε ξανά στον πειρασμό των πρωτοπλάστων ‘’και έσεσθε ως θεοί’’. Αναγορεύοντας τον άνθρωπο ‘’υπέρτατο όν’’ ο Διαφωτισμός μπορεί να υπερβαίνει τα όρια παρά την προειδοποίηση : «Μη μέταιρε (μετακινείς) όρια αιώνια, α (τα οποία) έθεντο οι πατέρες