IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Το απόλυτο αδιέξοδο –Τι δεν λένε οι δραχμιστές και  ευρωζωνιστές - 9 ρηξικέλευθες προτάσεις - Η ευρεία συνειδητοποίηση του αδιεξόδου ωθεί τις εξελίξεις σε νέου τύπου πολιτικές και οικονομικές λύσεις. Το αίτημα της Ελλάδας προς την Παγκόσμια Τράπεζα για πρόσθετη χρηματοδότηση ώστε να στηριχθεί το κοινωνικό κράτος (και οι θέσεις εργασίας) και τα έργα υποδομής έρχεται να καταδείξει πως το σενάριο της ανάπτυξης μέσω μνημονίων και κάποιας μελλοντικής ρύθμισης του χρέους δεν μπορεί ούτε ανάπτυξη να δημιουργήσει, ούτε την οικονομία να διασώσει, ούτε -κυρίως- να δώσει προοπτική στην χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Οι πρόσφατες πληροφορίες για συμφωνία με ρήτρα opt-out (αυτοεξαίρεσης) που ζητά το ΔΝΤ ώστε να μπει στο πρόγραμμα και να δοθεί έτσι η δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εντάξει στην πιστωτική χαλάρωση της Ελλάδα, ώστε να αποκτήσει κάποια ρευστότητα το τραπεζικό σύστημα, καταδεικνύουν πως η πλευρά των πιστωτών παραμένει προσκολλημένη στα συμφέροντα της και όλα τα

        Μετά από επτά χρόνια «μεταρρυθμίσεων»,  το σχέδιο των επικυρίαρχων δανειστών έχει φτάσει σε πλήρες αδιέξοδο. Το ελληνικό «πειραμοατόζωο» πνέει τα λοίσθια και οι θεράποντες ειδικοί – Ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – διαφωνούν για τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθηθεί προκειμένου να αποφευχθεί το μοιραίο. Το 2010 η Ελλάδα δεν μπορούσε να δανειστεί, μ’ ένα βιώσιμο επιτόκιο, από τις «αγορές» για να πληρώνει τα τοκοχρεωλύσια του Δημόσιου Χρέους της και ουσιαστικά χρεοκόπησε μέσα στο ευρώ. Για να μην καταρρεύσει το ενιαίο νόμισμα και οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, Ευρωζώνη και ΔΝΤ άρχισαν να δανείζουν τη χώρα μας προκειμένου αυτή να αποπληρώνει τα ομόλογα που κατείχαν οι «αγορές». Οι επίσημοι δανειστές λειτουργούν ως μεσάζοντες μεταξύ της χώρας μας και των «αγορών». Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) δανείζεται από τις «αγορές» με ομόλογα (μερικά από τα οποία έχουν διάρκεια σαράντα ετών) και με τα χρήματα που παίρνει δανείζει στη συνέχεια την Ελλάδα. Τα λε

Η μερική ή ολική διάλυση της Ευρωζώνης φαίνεται πως έχει ήδη σφραγισθεί, ενώ μάλλον δεν υπάρχει πια κανένας τρόπος για να αποτραπεί, ειδικά επειδή οι Ευρωπαίοι δεν υποστηρίζουν την πολιτική της ένωση – οπότε πράγματι βρισκόμαστε προ των πυλών του χάους. ΑΝΑΛΥΣΗ Όπως έχουμε ήδη αναφέρει ( πηγή ), η κακοδιαχείριση των οικονομικών της Ελλάδας εκ μέρους των διεφθαρμένων κυβερνήσεων μετά το 1980 που  διαστρέβλωσαν το Σύνταγμα  υπέρ των δικών τους συμφερόντων, η καταναλωτική και δανειακή συμπεριφορά των Ελλήνων,  η γερμανική πολιτική του μισθολογικού   dumping , σε συνδυασμό με τη   νομισματική πολιτική της ΕΚΤ   που ήταν ανέκαθεν  προσαρμοσμένη  στις ανάγκες της Γερμανίας ,  καθώς επίσης η εξαγωγή της κρίσης των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης από τις Η.Π.Α., οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση του 2009  – όπου η χώρα υπερχρεώθηκε, ενώ τα «δίδυμα» ελλείμματα της (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, προϋπολογισμός) έφτασαν στο ζενίθ. Ας δεχθούμε όμως πως η αιτία δεν ήταν τα πα