IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Χρυσαετός Καλώς ήρθατε στη Θράκη,  τη γη των αρπακτικών πουλιών.   Ο Μαυρόγυπας, ο Ασπροπάρης και το Ορνιο καταφεύγουν στην ορεινή περιοχή του Εβρου για αναπαραγωγή – Το μείζον πρόβλημα με τα δηλητηριασμένα δολώματα και οι δράσεις πρόληψης του WWF.   Οταν βρίσκεσαι στη Θράκη και τυχαία στρέψεις το βλέμμα σου προς τον ουρανό, είναι σίγουρο ότι θα αντικρίσεις κάποιο αρπακτικό πουλί. Πλούσια σε τροφή αλλά και σε σημεία για φώλιασμα, με κατάλληλο ανάγλυφο και ιδανικές ανεμολογικές συνθήκες, η Θράκη αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές περιοχές στη χώρα για αυτά τα επιβλητικά είδη. Είναι μια από τις λίγες περιοχές της Ευρώπης όπου συναντάμε ταυτόχρονα τα τρία από τα τέσσερα είδη γυπών της Ευρώπης να αναπαράγονται. Ο Μαυρόγυπας, ο Ασπροπάρης και το Ορνιο ξεχωρίζουν για την ιδιαίτερη εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους. Εκμεταλλεύονται τα θερμά ανοδικά ρεύματα με αριστοτεχνική ακρίβεια για να εξοικονομήσουν ενέργεια κατά τη διάρκεια των ημερήσιων περιπλανήσεών τους – είναι γ

Συνεχίζοντας τα λάθη στη Θράκη η ελληνική Πολιτεία επιμένει να αφήνει εύκολη βορά στον τουρκικό αλυτρωτισμό και επεκτατισμό την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα, η οποία και σε αυτές τις ευρωεκλογές αποτέλεσε το «πειραματόζωο» των τουρκικών μηχανισμών που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στη Θράκη, στο πλαίσιο της στρατηγικής επιλογής της Τουρκίας για διεύρυνση της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια. Και ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ νωρίτερα αποφεύγουν συστηματικά να διαμορφώσουν μια συνολική και συλλογική ενιαία μειονοτική πολιτική που θα συμβάλει στην ομαλή ενσωμάτωση (όχι αφομοίωση) της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας στην ελληνική κοινωνία και στην άσκηση εκ μέρους των μελών της, όλων των δικαιωμάτων που τους προσφέρει η ιδιότητα του Έλληνα και Ευρωπαίου πολίτη. Δυστυχώς οι πολιτικές δυνάμεις αρκούνται κάθε φορά στα αποσπασματικά παζάρια με τους εκπροσώπους του τουρισμού στην Θράκη προκειμένου να εξασφαλίζουν την στήριξη σε Δημοτικές, Εθνικές η Ευρωπαϊκές ε

Το ψήφισμα για τους δύο ομήρους και η 5η Φάλαγγα στη Θράκη. Ελληνοτουρκικά:  Μεταξύ κατευνασμού και άμεσης ανταπόδοσης. Στις δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει από το 1973, όταν η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με τη σύγχρονη φάση του τουρκικού επεκτατισμού, έχουν διαμορφωθεί δύο σχολές σκέψεως για το πως πρέπει να χειρίζεται τα ελληνοτουρκικά. Η πρώτη υποστηρίζει ότι χρειάζεται κατευνασμός και αυτοσυγκράτηση, επειδή δεν συμφέρει την Ελλάδα να αντιπαρατεθεί και να οδηγηθεί σε σύρραξη με την Τουρκία. Κατά συνέπεια, πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία η κλιμάκωση. Ο κατευνασμός ως προσωρινή τακτική είναι θεμιτός. Ως μόνιμη στρατηγική επιλογή, όμως, το μόνο που καταφέρνει είναι να αγοράζει χρόνο μέχρι τον πόλεμο. Και η Τουρκία των κεμαλιστών και η Τουρκία του Ερντογάν, με τον τρόπο της η καθεμία, επιχειρούν να εγγράψουν επεκτατικές υποθήκες στο Αιγαίο και όχι μόνο. Ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος, μάλιστα, ζητάει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, επιδιώκοντας να κατοχυρώσει

    H υπόθεση της ΣΕΚΑΠ συνεχίζει να αποτελεί κεντρικό πολιτικό ζήτημα και περνά σε νέα φάση όπως μαρτυρά η ανακοίνωση της εταιρίας  του Ιβάν Σαββίδη για την πιθανότητα αναγκαστικής πτώχευσης. Το παρασκήνιο όμως είναι ιδιαίτερα έντονο και έρχεται όλο και περισσότερο στην επιφάνεια.  Μετά την επικύρωση του προστίμου των 38 εκατ. ευρώ και το μπλοκάρισμα του Τελωνείου Ξάνθης στη διακίνηση των προϊόντων στην εσωτερική αγορά, ο ομογενής επιχειρηματίας πιέζει πολιτικά  καθώς υπάρχουν ευθύνες αλλά και σκοτεινά σημεία γύρω από την υπόθεση της πώλησης και του προστίμου σε βάρος της καπνοβιομηχανίας.  Τα πολιτικά συμπεράσματα δεν σταματούν στην διάψευση των κατηγοριών της ΝΔ για φωτογραφική τροπολογία της κυβέρνησης που θα διέγραφε το πρόστιμο, αλλά φτάνουν πολύ παραπέρα. Η διαδικασία πώλησης, στο πλαίσιο διεθνούς διαγωνισμού το 2013 ολοκληρώθηκε χωρίς ποτέ ο τότε ειδικός εκκαθαριστής της ΑΤΕ ή ο σύμβουλος πώλησης να γνωστοποιήσουν στους υποψήφιους αγοραστές το επίμα

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (στο μέσον) κατά την επίσκεψή του στο τζαμί Κιρ Μαχαλέ της Κομοτηνής Η δήλωση Γαβρόγλου ακούστηκε ως υιοθέτηση της θέσης του κ. Ερντογάν με την οποία ουσιαστικά εξισώνεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τον αρχιμουφτή.   Η απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει το θέμα της εκλογής των μουφτήδων της Θράκης λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα δημιούργησε σύγχυση, κυρίως λόγω της στιγμής που επελέγη να γίνει, αλλά και εξαιτίας της ατυχούς εξίσωσης της εκλογής μουφτήδων με αυτήν του Οικουμενικού Πατριάρχη. Η κίνηση του Κώστα Γαβρόγλου, με τον τρόπο που έγινε, έμοιαζε ως «ουρά» της επίσκεψης του Προέδρου της Τουρκίας. Υπάρχει όμως ακόμα ένα σημείο το οποίο ουδείς φαίνεται να αντελήφθη, αλλά όποιος εντρυφήσει στις λεπτομέρειες θα καταλάβει πόσο ενδελεχούς μελέτης έχει τύχει από την πλευρά της Αγκυρας. Η δήλωση Γαβρόγλου, την οποία λίγο αργότερα επιβεβαίωσε ο ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες Αλέξης Τσίπρα

Σε ένα μήνα περίπου από τώρα ο Ερντογάν θα βρίσκεται στην Ελλάδα. Υποτίθεται πως οι επισκέψεις κορυφής επισφραγίζουν ένα βήμα εμπρός στις διμερείς σχέσεις ή επιβεβαιώνουν το ήδη υψηλό επίπεδό τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει τίποτα από τα δύο. Αυτό που φαίνεται να είναι ο σκοπός της ελληνικής πλευράς είναι να διατηρήσει τη θερμοκρασία σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Είκοσι ένα χρόνια μετά τα Ίμια, Ελλάδα και Τουρκία δεν ξαναέφτασαν κοντά σε πολεμική σύγκρουση. Μέχρι το 1996, τουλάχιστον ανά μία δεκαετία είχαμε κάτι σχετικό (1964, 1967 και 1974 με το Κυπριακό, 1976 και 1987 στο Αιγαίο). Τα 15 τελευταία χρόνια κυβερνά την Τουρκία το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Αυτό οδηγεί μερικές φορές στην εκτίμηση ότι ο Ερντογάν έχει επιλέξει να διατηρεί απέναντί μας πιο χαμηλούς τόνους εν αντιθέσει προς τους κεμαλικούς προκατόχους του. Είναι όμως έτσι; Κατ’ αρχάς η Τουρκία ουδόλως έχει περιορίσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδος. Επί παραδείγματι, οι παράνομες δεσμεύ