IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η άρση των σχετιζόμενων με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κυρώσεων είναι ιστορική και δύναται να αλλάξει τους συσχετισμούς σε τουλάχιστον τρία επίπεδα: το εσωτερικό, το περιφερειακό και το ενεργειακό. Ως προς το πρώτο, στις επικείμενες κοινοβουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου, ο μετριοπαθής πρόεδρος Ροχανί προσδοκά σε οφέλη και υποχώρηση των σκληροπυρηνικών. Επιθυμεί, έτσι, αφενός να προνοήσει για την απαρέγκλιτη τήρηση των συμφωνηθέντων (προφανώς καραδοκούν αμφισβητίες εντός και εκτός χώρας), αφετέρου να προωθήσει μια πιο «εκλεπτυσμένη» εξωτερική πολιτική αλλά και διαρθρωτικές αλλαγές για την προσέλκυση κεφαλαίων. Η απελευθέρωση των ιρανικών παγωμένων κεφαλαίων ύψους περίπου 100 δισ. δολ. δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, ενώ και η εναρμόνιση των τραπεζικών συστημάτων θα απαιτήσει χρόνο. Πάντως, συνυπολογίζοντας το μέγεθος της χώρας, τον πλούτο σε πρώτες ύλες και το χαμηλότερο –συγκριτικά– κόστος παροχής υπηρεσιών, θα προκύψουν ευκαιρίες επιχειρηματικών συμπράξεων και άμεσων ξένων επε

Ολα ξεκίνησαν με την είδηση: στις 14 Ιουλίου το Ιράν και η Ομάδα 5+1 (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία) κατέληξαν σε μια συμφωνία για να διασφαλιστεί ο ειρηνικός χαρακτήρας του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης και να ελαφρυνθούν οι κυρώσεις εις βάρος της χώρας - είχαν επιβληθεί το 1979 από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση στον χρηματοπιστωτικό τομέα και στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών του Ιράν μετά την κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας. Λίγες μέρες μετά, η συμφωνία επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Τα μόνα που θυμόμουν για το Ιράν ήταν ο μοναδικός αρχαίος πολιτισμός της Περσίας (από το σχολείο), ο Αγιατολάχ Χομεϊνί (ηγέτης της Ιρανικής Επανάστασης του 1987), η Σοράγια και ο Σάχης (που εκδιώχθηκε το 1989), ο οκταετής πόλεμος με το Ιράκ τη δεκαετία του 1980 και δύο εξαιρετικές ταινίες: «Ενας χωρισμός» και «Τι απέγινε με την Ελι» του Ασγκάρ Φαραντί. Πολύ λίγα... Αρχισα, λοιπόν, το ψάξιμο. Μυστήριο και γοητεία «Μυστ

Μια από τις χώρες που κατά καιρούς απασχολεί το διεθνή τύπο είναι το Ιράν. Οι εσωτερικές εξελίξεις και ο κοινωνικοπολιτικός του αναβρασμός, από τη μια, και το πυρηνικό πρόγραμμα ή η στήριξη της Χισμπολαχ, από την άλλη,  κεντρίζουν την προσοχή των αναλυτών.  Αυτό το άρθρο έχει γραφεί με σκοπό να φωτίσει κάποιες  άγνωστες  πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας του Ιράν μετά την ίδρυση του νεότερου κράτους του. 1.1  Οι δομές εξουσίας στο Ιράν  στην νεότερη ιστορία’     Συχνά πυκνά,  τίθεται το ερώτημα, είτε από τους ξένους είτε από τους επιφανειακούς μελετητές του Ιράν, πως μια μεγάλη χώρα με τόση ιστορία  εξελίχθηκε έτσι ώστε να την κυβερνούν οι Ισλαμιστές   Σιίτες με την άνοδο του Χομεϊνί το 1979 και την εδραίωση του Μουλαδο- γραφειοκρατικού συστήματος. Ως απάντηση, και για να συνδεθούμε με το παρόν,  πρέπει να πούμε, πως στην διάρκεια των 2,5 χιλιάδων [1]  ετών που καταγράφουν οι Πέρσες ως ιστορία τους, ελάχιστες φόρες έχει τύχει να κυβερνιέται η χώρα από κάποι

Ραγίζει καρδιές το μήνυμα Ιρανής στη μητέρα της πριν εκτελεστεί: Χάρισε τα όργανά μου -Δεν θέλω τάφο, αυτός ο κόσμος δεν με αγάπησε Η Ρεϊχανέ Τζαμπάρι έγινε σύμβολο της αντίστασης ενάντια στους σκληρούς ισλαμικούς νόμους και τη θανατική καταδίκη στο Ιράν, ωστόσο δεν κατάφερε να κερδίσει τη μάχη για τη ζωή και εκτελέστηκε το Σάββατο διά απαγχονισμού. Η 26χρονη είχε συλληφθεί με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, κάτι που η ίδια αρνήθηκε μέχρι και την τελευταία στιγμή, ωστόσο λίγες μόλις ώρες μετά την εκτέλεσή της έρχεται στη δημοσιότητα το σπαρακτικό μήνυμα που άφησε στη μητέρα της. Το ηχογραφημένο μήνυμα εστάλη στη μητέρα της από την 1η Απριλίου, όταν, δηλαδή, έμαθε πως θα εκτελεστεί, ενώ όλους αυτούς τους μήνες υπήρξε παγκόσμια κινητοποίηση για να μην οδηγηθεί στον θάνατο η 26χρονη. Η Ρεϊχανέ καταδικάστηκε για τη δολοφονία ενός πρώην αξιωματικού πληροφοριών, ο οποίος προσπάθησε να τη βιάσει. Οταν την κάλεσε σπίτι του και της επιτέθηκε εκείνη , σύμφωνα με

  Ινστιτούτο ομορφιάς αποκλειστικά για γυναίκες  Ο Ιρανός φωτογράφος Hossein Fatemi έχει δημοσιεύσει μια σειρά φωτογραφιών με τίτλο «ένα ιρανικό ταξίδι» στις οποίες εξερευνά μια πλευρά του Ιράν που σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δούμε. Οι πρώτες σκέψεις που έρχονται στο μυαλό όταν ακούμε για μια χώρα σαν το Ιράν είναι το καταπιεστικό καθεστώς, αστάθεια, και γυναίκες καλυμμένες με μαύρα ρούχα. Αυτό που αποκαλύπτει ο φωτογράφος είναι μια «ημι – κρυμμένη πλευρά της χώρας» που δεν συμβαδίζει με τις εικόνες που ξέρουμε από τις ειδήσεις της τηλεόρασης.    Μια ιδιωτική συναυλία ροκ.  Η ροκ μουσική απαγορεύεται, οπότε αυτές οι συναυλίες γίνονται κρυφά.      Δύο γυναίκες χορεύουν σε ένα πάρτι  Γυμναστήριο αποκλειστικά για γυναίκες  Ο καλλιτέχνης Eylya πίνει και καπνίζει στο διαμέρισμά του  Τα σκυλιά θεωρούνται βρώμικα και δεν υιοθετούνται ως κατοικίδια,  οπότε οι ιδιοκτήτες τους τα κρατάνε κλεισμένα στα σπίτια τους  Μουσική στο πάρκο  Δύο γ