IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης στη χώρα είναι άκρως ανησυχητική. Η βασική τροφή που εδώ και 10 χρόνια είναι η μέχρι εξόντωσης του αντιπάλου επίθεση με κάθε μέσο και με πιο αγαπητό τις βρισιές και τις συκοφαντίες, αλλά και τις παραπομπές στα δικαστήρια, έχουν εξαφανιστεί τις τελευταίες 10 μέρες από την Κυριακή των εκλογών, μαζί με την ταξική πάλη και την κήρυξη της επανάστασης. Αυτό δεν είναι Ελλάδα. ( Σκίτσο του Μ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ) Αφήστε τον πολιτισμό κι αρχίστε τις βρισιές. Η εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης στη χώρα είναι άκρως ανησυχητική. Η βασική τροφή που εδώ και 10 χρόνια είναι η μέχρι εξόντωσης του αντιπάλου επίθεση με κάθε μέσο και με πιο αγαπητό τις βρισιές και τις συκοφαντίες, αλλά και τις παραπομπές στα δικαστήρια, έχουν εξαφανιστεί τις τελευταίες 10 μέρες από την Κυριακή των εκλογών, μαζί με την ταξική πάλη και την κήρυξη της επανάστασης. Αυτό δεν είναι Ελλάδα. Η κακή αρχή έγινε με το συγχαρητήριο τηλεφώνημα του τέως Αλέξη Τσίπρα στον νικητή των εκλογών, π

Σκίτσο του Π. ΖΕΡΒΟΥ Στον ελάχιστο χρόνο που απέμεινε μέχρις τις εκλογές, δεν είναι πολλά αυτά που θα μπορούσε κάποιος να πει. Καθώς λοιπόν οι ακριβείς προβλέψεις του εκλογικού αποτελέσματος είναι κυρίως για να βάζουμε στοιχήματα με τους φίλους μας, αυτό που έχει κάποια αξία είναι να δούμε τι περιμένει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας από τη Δευτέρα το πρωί και μετά. Το πρώτο και κυριότερο είναι να μπει η χώρα σε τροχιά επιταχυνόμενης ανόδου , κάτι που, κατά πολλούς, δεν επέτρεψε το τελευταίο διάστημα η εξαιρετικά μακρά προεκλογική περίοδος – η χώρα κινούνταν στον αστερισμό της κάλπης εδώ και πολλούς μήνες, ήδη από τη λήξη του τρίτου μνημονίου. Το δεύτερο είναι ν α διαχειριστούμε με σοφία την τουρκική απειλή, η οποία κλιμακώνεται διαρκώς από το 2013 και ύστερα. Προφανώς θα απαιτηθεί επίπονη προσπάθεια και, σε έναν βαθμό, χρήσιμη θα είναι και μια συνεννόηση – αν όχι συνεργασία, έστω και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας – των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ώστε να μη

1. Κόντρα ρόλος: «Ο στιβαρός ηγέτης της αντιπολίτευσης  εφορμά στο ετοιμόρροπο κάστρο».  Λάθος πατήματα στις λέξεις. Παρατονισμοί των φράσεων. Τεχνητές κι αφύσικες εκρήξεις. Απουσία κάθε λογικής στην κλιμάκωση. Επίκληση στη λογική και το κύρος του πομπού με body language μπουρλέσκ. Εξάρσεις και υφέσεις σε πλήρη αναντιστοιχία με το περιεχόμενο. Φτιαχτοί θυμοί. Κακότεχνο λαϊκότροπο λεξιλόγιο, μια Αντουανέτα που δήθεν ξέρει και του λιμανιού. Κακή ρητορική. Πατάει στις φράσεις με αγωνία, σα να τρίζουν τα σανίδια κάτω από τα πόδια του, σα να χάσκει το κενό μπροστά του. Κάθε πόρος του σώματος διαψεύδει τα λόγια, δεν τον έχει ζήσει τον ρόλο, είναι μη βιωμένος, είναι αβίωτος. Καμιά αίσθηση της ανάσας, του χρόνου, της σιωπής, της αναμονής. Ένας άχαρος χορός ξεκούρδιστων χεριών χωρίς αίσθηση του χώρου, του βήματος. Μια περιδίνιση ασυντόνιστη στον χωροχρόνο. Προκάτ μικροσκηνές που θα παιχτούν ο κόσμος να χαλάσει, ανεξαρτήτως αν όσα προηγηθούν τις ακυρώνουν ή τις υπονο

Η απουσία εθνικής συνεννόησης είναι το μεγάλο αίτιο για το οποίο η ελληνική κρίση πήγε τόσο βαθιά, και ταυτόχρονα τράβηξε τόσο πολύ σε μάκρος. Το 2019, πολύ κοντά στα 200 χρόνια από την πραγματοποίηση της ελληνικής επανάστασης θέτει στην κοινωνία μας ένα αμείλικτο διακύβευμα:Θα καταφέρει να υπερβεί τον «παρατεταμένο», εμφυλιακό 20ο της αιώνα ή θα παραμείνει το «αποτυχημένο κράτος» εκείνο που αγαπούν οι μεγάλες δυνάμεις να μεταχειρίζονται σαν κλωτσοσκούφι;   Η Πορτογαλία στις αρχές της δεκαετίας που τώρα μας αφήνει, εθεωρείτο ότι ακολουθεί κι αυτή μια τυπική περίπτωση οικονομικής αποτυχίας, όπως η Ελλάδα. Μέσα όμως στα χρόνια που πέρασαν, οι πορείες των δυο χωρών υπήρξαν αποκλίνουσες. Εκείνη ακολούθησε ένα μόνο μνημόνιο, ανέκαμψε οικονομικά γρήγορα, και τώρα οι οικονομολόγοι της ευρωζώνης ισχυρίζονται ότι μπήκε σε μια αναπτυξιακή τροχιά.   Σαν και την Ελλάδα, ακολούθησε ένα οικονομικό πρόγραμμα λιτότητας που υπέγραψαν από κοινού κεντροαριστερά και κεντροδεξιά,

Το συμπαθές τετράποδο πρωταγωνιστεί σε αρκετές λαϊκές παροιμίες. Ίσως το αδικούν, αν και δεν αναφέρονται ακριβώς σε αυτό. Μια από αυτές λέει «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα», και μια άλλη «δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα»… Η δεύτερη παροιμία ταιριάζει αρκετά στο πνεύμα των ημερών που διαμορφώνεται από διαξιφισμούς, τεχνητή οξύτητα και την επιλογή να δημιουργηθεί ένα διχαστικό κλίμα στη χώρα για όλη την προεκλογική περίοδο ως τον Μάιο. Οι εμπνευστές της τεχνητής έντασης και του διχαστικού πνεύματος, βρίσκονται στα επιτελεία των δύο κομμάτων. Ιδιαίτερα στο Μαξίμου, το οποίο έχει κάνει την επιλογή να γίνουν οι εκλογές μέσα σε κλίμα πόλωσης. Αν δεν το επιδίωκαν, θα ήταν πιο προσεκτικοί σε πολλά πράγματα και ιδιαίτερα κάθε φορά που λούζουν ως φασίστα και ακροδεξιό οποιονδήποτε διαφωνεί με τις επιλογές τους. Για παράδειγμα, καθέναν που απορρίπτει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Εκλογικές σκοπιμότητες και εθνικά θέματα Το πολιτικό σύστημα –και βέβαια οι κυβερνήσεις

Η Ελληνική Δημοκρατία που δημιουργήθηκε με τόσες προσδοκίες το 1974 πρέπει να βρει με άψογες δημοκρατικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες ένα τρόπο να απελευθερώσει το Ελληνικό κράτος από την «αποκλειστική ιδιοκτησία» τους προσπαθώντας επιτέλους να του δώσει δίκαιες «απρόσωπες» δομές σε κοινό κτήμα έτσι ώστε κανένας να μην μπορεί να γίνει μόνιμα αποκλειστικός κυρίαρχος. Ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος στην καρδιά του πρέπει να παραμένει πάντοτε ένας «κενός χώρος» με προσωρινή καθοδήγηση αυτών που επιλέγουν οι πολίτες. Χωρίς να είναι ιδιοκτησία κανενός. Αυτή είναι η μία και μόνη κεφαλαιώδης «Διαρθρωτική Αλλαγή» η  πιο σημαντική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει και είναι πολύ πιο σημαντική από οποιαδήποτε εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τις επιμέρους αγορές ή την ασφαλιστική μεταρρύθμιση των ταμείων. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  Ξ. Ζολώτας:  «Αυτοί οι δύο θα χρεοκοπήσουν τη χώρα».  Η Ελλάδα διαθέτει 2.000.000 πτυχιούχους όσο καμία άλλη χώρα στον πλανήτη, πάνω από 2.000 Έλληνες διδάσκου