IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τα σκληρά μέτρα και οι φόροι αναγκάζουν πολλούς φορολογουμένους να αποποιούνται τις κληρονομιές ακινήτων ή να τα εκχωρούν, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τον σχετικό φόρο στο ελληνικό Δημόσιο. Την ίδια στιγμή, η φορολογική διοίκηση κατάσχεσε το 2016 χιλιάδες ακίνητα, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο. Σύμφωνα με την "Καθημερινή" που επικαλείται στοιχεία που παρουσίασε η Alpha Αστικά Ακίνητα στο συνέδριο του ΕΛΙΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Εκτιμητικής), το 2016 οι κατασχέσεις ακινήτων και οι αποποιήσεις κληρονομιών ήταν αυξημένες περίπου κατά 73%. Συγκεκριμένα, το προηγούμενο έτος από κατασχέσεις, αποποιήσεις, ή εκχωρήσεις, λόγω οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων περιήλθαν στο ελληνικό Δημόσιο 10.500 ακίνητα έναντι 6.079 ακινήτων το 2013. Ωστόσο, σύμφωνα με το δημοσίευμα είναι άγνωστο το τι γίνονται τα ακίνητα αυτά, καθώς τα προγράμματα πλειστηριασμών του Δημοσίου είναι περιορισμένα. Για παράδειγμα, το διάστημα αυτό έχουν αναγγελθεί προγράμματα πλειστηριασμών

Tο παλαιολιθικό ελληνικό κράτος, με προθυμία και ρυθμούς χελώνας έχει αφήσει ανεξόφλητα 1 δις που χρωστάει σε ιδιώτες. Ενώ την ίδια ώρα, μέσα στον Αύγουστο, είχαν αυξηθεί αυτά τα χρέη κατά άλλα 35 εκατομμύρια! Γιατί στ' αλήθεια κόλλησε η έγκριση όλης της δόσης των 2,8 δις προς την Ελλάδα από το eurogroup; Γιατί το ελληνικό δημόσιο, ο μεγαλύτερος απατεώνας στη χώρα, υπό την καθοδήγηση όλων των κυβερνήσεων προς αυτή την κατεύθυνση, καθυστερεί να πληρώσει σε ιδιώτες που τους χρωστάει, περίπου 1 δις ευρώ! Από πού βγαίνει αυτό; Θα τα καταγράψουμε αμέσως, αφού πρώτα επισημάνουμε ότι οι δανειστές φρόντισαν να βγάλουν 1,1 δις ευρώ από τη δεξιά τους τσέπη για να τα δώσουν στην αριστερή τους. Λιανά, ενέκριναν τώρα τα 1,1 δις που ξαναπήγαιναν στους ίδιους για την αποπληρωμή του χρέους. Δηλαδή, επί της ουσίας δεν έδωσαν. Πήραν. Έναντι δανεικών. Το ελληνικό δημόσιο, λοιπόν, έκανε να παίρνει 10,8 δις, σύμφωνα με τη συμφωνία της Άνοιξης, σε δύο δόσεις. Η μία, ύψους 7,5 δις (5,7 δι

 A.  Το ΚΕΦΟΜΕΠ σε συνδυασμό με το νέο πρόγραμμα διασταύρωσης δηλώσεων - καταθέσεων είναι τα όπλα που έπρεπε να είχαν επιστρατευτεί απ το 2010 για την ανεύρεση αδήλωτων εσόδων, άλλα αυτό δεν συνέβη. Ο πλούτος συσσωρεύτηκε στη χώρα και αποκρύφτηκε απ τη φορολόγηση την περίοδο 1980-2010 και όχι βέβαια στα πέτρινα χρόνια που ακολουθησαν. Η χώρα είναι σε διαρκή επτάχρονο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, έναντι του οποίου έπρεπε να είχε γίνει νέα μείωση χρέους απ τους δανειστές, κυρίως δε όμως, έπρεπε να αναζητηθούν έκτακτα έσοδα, απ τους πλουσιοτέρους πολίτες φυσικά, μιας και η Ελλάδα είχε αύτη τη δυνατότητα. Όπως ακριβως έγινε και στην Κύπρο. Kαι κυρίως απ όσους εξήγαγαν άνω των 300 δις στο εξωτερικό την περίοδο 2000-2012. Γιατί οι υπόλοιποι τα επένδυσαν εδω και ήδη φορολογηθήκαν σκληρά γι αυτό με τραγικά αποτελέσματα για τους ιδίους και την ελληνική οικονομία. Οι πλουσιότεροι είχαν εξάγει τα χρήματα τους στο εξωτερικό, συνεχίζοντας μια αρχέγονη (ανθ)ελληνική παράδοση.

Του ΣΤΑΘΗ    Μίλησα πρόσφατα με ένα φίλο μου που είναι ελεύθερος επαγγελματίας στον τομέα της τεχνολογίας. Η αλήθεια είναι ότι, ως μετανάστης στο εξωτερικό, για το περισσότερο της ενήλικης ζωής μου δεν γνώριζα τις ακριβείς λεπτομέρειες για το πως φορολογείται ένας αυτοαπασχολούμενος στην Ελλάδα. Όταν λοιπόν μου εξήγησε με νούμερα και ποσοστά την φορολογία και εισφορολογία που υπόκειται κάποιος ή κάποια που συντηρεί ατομική επιχείρηση, στην αρχή δεν τον πίστευα. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν αυτής της δυσπιστίας διότι αδυνατούσα να δεχτώ εξαρχής ότι ένα κράτος θα προσπαθήσει να πάρει σχεδόν όλο τον κόπο ενός μη μισθοδοτούμενου εργαζόμενου, αλλά κατάλαβα ότι έπρεπε να το δεχτώ, διότι αυτή ήταν η οδυνηρή αλήθεια. Στην χώρα στην οποία ζω και με φιλοξενεί, το Ηνωμένο Βασίλειο, ένας freelance ή sole trader, όπως αποκαλούνται οι αυτοαπασχολούμενοι, δεν καταβάλουν φόρους μέχρι τις 10.000 λίρες, πληρώνουν ένα ελάχιστο ποσό για την εθνική τους ασφάλιση (νοσηλεία και μικρή κρατικ

Στην αποτροπή των φορολογούμενων να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και να αμφισβητούν τις πράξεις των ελεγκτών προσβλέπει η ερμηνευτική εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με την οποία ορίζεται ότι όσοι ασκούν ένδικα μέσα θα καλούνται να πληρώσουν και ένα ποσό για ηθική βλάβη έναντι του Δημοσίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό δημόσιο επιχειρεί να στερήσει από τους φορολογούμενους το δικαίωμα της προσφυγής. Το ίδιο έγινε και το 2013 όταν αυξήθηκε στο 50% του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης επιβολής στην οποία έχει προχωρήσει η φορολογική αρχή, από 20% που ήταν. Πρόστιμο τουλάχιστον 10% Όποιος, λοιπόν, αμφισβητήσει φόρο ή πρόστιμο που του έχει καταλογισθεί θα πρέπει να για προσφύγει στη Δικαιοσύνη να πληρώσει το 50% του φόρου. Εάν, όμως, κερδίσει την υπόθεση ο φορολογούμενος, τα χρήματα αυτά τού επιστρέφονται. Από την άλλη, στην περίπτωση που χάσει την υπόθεση θα κληθεί να πληρώσει τουλάχιστον επιπλέον του φόρου ή του προστίμου που του επιδικάζεται πρόστιμο ως ηθ

Υπάλληλος απαλλάχτηκε με καταθέσεις 1.500.000. Άλλος πήρε πρόστιμο 3 μηνιάτικα για αδήλωτα 560.000 ευρώ. Εκπαιδευτικός με παράνομο οπλοστάσιο απαλλάχτηκε. Πλαστογράφος διδακτορικού από το 2005 πήρε προσωρινή παύση μηνών. Τα πειθαρχικά συμβούλια οργιάζουν. Η χτεσινή έκθεση του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το 2015 είναι καταπέλτης. Η νέα Επιθεωρητής Μαρία Παπασπύρου, που πήρε τη θέση του Λ. Ρακιτζή έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεσή της για ένα κομμάτι μόνο της διαφθοράς σε όλο το δημόσιο. Απ’ όπου δεν φαίνεται τόσο η βρωμιά στο Σώμα όσο η ασυλία και η ατιμωρησία από τα περίφημα πειθαρχικά συμβούλια. Τα οποία στην ουσία καλύπτουν όλη αυτή τη διαφθορά. Σύμφωνα με λίγα μόνο από όσα αναφέρει η έκθεση: 1. Πειθαρχικό του υπουργείου Εσωτερικών  απάλλαξε  υπάλληλο, που διωκόταν γιατί δεν μπορούσε να καλύψει καταθέσεις 616.000 ευρώ (!) από λογαριασμό με 1.500.000, που είχε στην τράπεζα! 2.  Πειθαρχικό του υπουργείου Οικονομικών επέβαλε  πρόστιμο  τριών μηνών μισ

Τα τελευταία χρόνια υπήρξε ορυμαγδός αλλαγών στο φορολογικό σύστημα της χώρας. Σωρεία νέων φόρων, προστίμων και μεθόδων, ίδρυση και δραστηριοποίηση νέων οργάνων έλεγχου (ΚΕΦΟΜΕΠ) κλπ.  Δραματική συνέπεια αυτού υπήρξε το να μην είναι σε θέση να αφομοιώσουν τις αλλαγές αυτές ούτε οι λογιστές ούτε οι δικηγόροι ούτε καν οι βουλευτές και φυσικά πολύ λιγότερο οι φορολογούμενοι.  Έτσι φτάσαμε στο σημείο οι τελευταίοι να αγνοούν τις δυνατότητες που έχουν να προστατευθούν.  Θα εξετάσουμε περιπτωσιολογικά μερικά τέτοια ζητήματα.  Α) Αρκετοί μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού μπλέκουν συχνά στα δίχτυα της νομοθεσίας περί διπλής φορολόγησης την οποία περιπλέκει η ελληνική γραφειοκρατία. Έτσι, λοιπόν, ακόμα και όταν από τις φορολογικές τους δηλώσεις προκύπτει η χρόνια και μόνιμη εγκατάσταση και διαμονή τους στο εξωτερικό η φορολογική αρχή δυσπιστεί και τους καλεί να προσκομίσουν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία.  Ενίοτε τα στοιχεία που ζητά η φορολογική αρχή είναι σχεδόν αδύ