IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) O ελληνικός λαός βρίσκεται επί 3,5 χρόνια εγκλωβισμένος στο φέρετρο των Μνημονίων, ενώ η σημερινή συγκυβέρνηση του καρφώνει μεθοδικά το καπάκι ώστε να μην μπορέσει ούτε ν' αναπνεύσει. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Αργά ή γρήγορα θα έρθουμε όλοι, ακόμη και οι ολίγοι που είναι για  την ώρα βολεμένοι ή αδιάφοροι, ενώπιον του αμείλικτου διλήμματος:  επιβίωση του λαού ή επιθυμίες των δανειστών και των αγορών; Πραγματική Δημοκρατία ή νέα Μνημόνια; (...)   ''Η ανισορροπία μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι η παλιότερη και η πιο θανατηφόρα ασθένεια σε όλες τις δημοκρατίες'' ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ   Ανέκδοτο με δυο λέξεις κινδυνεύει να καταλήξει το λεγόμενο “πρωτογενές πλεόνασμα” των 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ που συνεχώς διαλαλεί ως “μεγάλη επιτυχία” της η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Πρέπει να τους θυμίζουμε όμως πως κάθε ευρώ που αυτή τη στιγμή υποτίθεται πως περισσεύει στα δημόσια ταμεία προέρχεται από τη φορολογική αποστράγγιση της πραγματικής οικονομία

Βαγγέλης Παπαβασιλείου http://www.enet.gr/?i=news.el.gallery&id=793&m=188153

(...) Συνοψίζοντας, είναι ξεκάθαρο ότι  παρόμοιες δηλώσεις με τις παραπάνω υπουργικές,  ουδόλως ανταποκρίνονται στην αλήθεια, είναι παραπειστικές και απλώς επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο, χωρίς να προσφέρουν την ελάχιστη λύση.  Αντιθέτως, βυθίζουν την οικονομία, σε ακόμη σκοτεινότερο χάος. Διότι, το ελληνικό δράμα δεν είναι η συνεχής και αγωνιώδης προσπάθεια ικανοποίησης των ολοένα και πιο εγκληματικών απαιτήσεων των δανειστών μας, ανάμεσα από δύο δόσεις δανείων. Το πρόβλημά μας δεν αντιμετωπίζεται με στιγμιαίες λύσεις. Αντιθέτως, το πρόβλημά μας είναι ένα μη βιώσιμο χρέος,  τώρα,  σε 10χρόνια,  στον καιρό των δισέγγονων και τρισέγγονων  μας. Αν αυτό το μέγα, το κυρίαρχο, το καθοριστικό των τυχών μας ελληνικό πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί επιτυχώς, και θα πρόσθετα, και κατεπειγόντως, η Ελλάδα έχει χαθεί.  Ιδιαίτερα και επειδή, στο μεταξύ, πωλούνται τα πάντα στους εξαιρετικά ανυπόμονους και απαιτητικούς δανειστές μας που επείγονται να αποκτήσουν αμέσως το βιός μας, έναντι του γνωστού «

Εχοντας βάλει όλα τα αυγά του στο γερμανικό καλάθι, ο Σαμαράς προσδοκούσε ότι μετά τις γερμανικές εκλογές η Μέρκελ θα άναβε το «πράσινο φως» για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τώρα που το οικοδόμημα των αβάσιμων προσδοκιών δοκιμάζεται από την πραγματικότητα καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Η κυβέρνηση ισχυριζόταν μέχρι τώρα ότι η ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά είναι και ικανή συνθήκη για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Γι’ αυτό και έκανε τα πάντα για να το επιτύχει, έστω και πλασματικά. Μπορεί για τους δικούς της λόγους η τρόικα να αναγνωρίζει ότι το 2013 θα κλείσει με ένα ελάχιστο πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά η στάση της αποδεικνύει πως η προσδοκία των Σαμαρά – Βενιζέλου είναι ψευδαίσθηση. Πριν από ένα χρόνο είναι αλήθεια ότι το Eurogroup είχε θέσει την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ως προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση. Δεν είχε, όμως,

(...) Το φθινόπωρο του 2013, ο πτωχευμένος, ο άνεργος, ο ανήμπορος, ο βουλιαγμένος εξορίζονται από τις συζητήσεις των γλιτωμένων. Δεν θέλουν να ακούνε για τον πόνο ή, έστω, τη δυσκολία των άλλων. Οταν τίθεται το ζήτημα, αμφισβητούν στοιχεία, γεγονότα, όποιον θέτει το ζήτημα· αλλάζουν θέμα, σιωπούν. Ή γίνονται κατάφωρα εχθρικοί: ο φτωχός παράγει τη φτώχεια του, ο δυστυχής τη δυστυχία του, ο καθείς είναι υπεύθυνος για τη μοίρα του. Κάποιοι το θεωρητικοποιούν: η πτώχευση και το Μνημόνιο δεν φταίνε για την κρίση, η κρίση προϋπήρχε, όπως και ο νεοναζισμός άλλωστε· η εξαθλίωση και η Ακροδεξιά έχουν γονιδιακό υπόστρωμα, είναι λανθάνουσες έξεις που φανερώνονται τώρα λόγω χαμηλής αισθητικής παιδείας. (...) Titanic Dining Room Πολλά ανέδειξε η κρίση, κρυμμένα, λανθάνοντα, αποσιωπημένα μες στο σώμα της κοινωνίας. Στοιχεία θαμμένα ή οιονεί λησμονημένα, ξεπερασμένα τάχα από τη διαρκή πρόοδο, αναδύθηκαν δείχνοντας το τρομακτικό τους πρόσωπο. Η φτώχεια, η ανημπόρια, η καταφρόνια, η ταπ

(...) Η ανεργία του 25% ή του 30% είναι βόμβα με απρόβλεπτες επιπτώσεις για την κοινωνική ειρήνη και την ίδια την ουσία της δημοκρατίας: ο χρόνιος άνεργος ή ο ψαλιδισμένος νέος δεν μετέχουν ισότιμα στον δημόσιο βίο, δεν έχουν ίσα δικαιώματα, είναι αποκλεισμένοι πίσω από τα αδιαπέραστα τείχη της πενίας και της αυτοταπείνωσης. Κι όταν αυτή η μοίρα πλήττει το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού, για πέντε ή δέκα χρόνια, τότε μιλάμε πλέον για φαλκίδευση της δημοκρατίας, για διολίσθηση σε νεοφεουδαρχία, επιβαρυνόμενη από βαρύ αίσθημα συλλογικής ταπείνωσης. Πολύ περισσότερο που ο κοινωνικός αποκλεισμός διά της ανεργίας πλήττει τους νέους, τους διαποτίζει με αισθήματα αναξιότητας, παραίτησης και μοχθηρίας, αφαιρώντας τους το μέλλον, και αφαιρώντας ταυτόχρονα κάθε ικμάδα από τον εθνικό κορμό. Τους αφαιρείται το δικαίωμα στο όνειρο, το δικαίωμα στην ευτυχία, ό,τι διακηρύσσεται στα ιδρυτικά κείμενα της δημοκρατίας, γαλλικά, αμερικανικά, πανανθρώπινα. (...) Για τέταρτη συνεχή χρονιά

Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου Και οι φανατικότεροι αντιμνημονιακοί, εφόσον ελπίδα τους είναι η ανάρρωση της πατρίδας και όχι ο καταποντισμός της, δεν έχουν λόγους να χαίρονται με την τριπλή προειδοποίηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά ούτε θα πάνε πολύ καλύτερα στα επόμενα χρόνια. Να χαρούν επειδή επιβεβαιώνεται σε μεγάλο βαθμό η πρόγνωσή τους; Επειδή από το success story μετατοπιζόμαστε βίαια (τουλάχιστον όσοι το είχαν δέσει κόμπο πως η λύτρωση δεν είναι απλώς κοντά αλλά έχει ήδη ξεκινήσει) στο «success? Sorry »; Να πανηγυρίσεις που έπεσες μέσα στις προβλέψεις σου; Μα, στην πραγματικότητα πέφτεις μέσα σε ένα κατακόρυφο σκοτεινό τούνελ, που αντί να μικρύνει και να φωτιστεί, κατά τις χαρμόσυνες προαναγγελίες, βαθαίνει περισσότερο. Δεν θα επρόκειτο λοιπόν για χαρά αλλά για χαιρεκακία. Και μάλιστα για μια χαιρεκακία-μπούμερανγκ, αφού οποιαδήποτε νέα μέτρα θα τα πληρώσουν μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί. Εξίσου; Μάλλον όχι, μια και στους αντιμνημονιακούς συγκαταλέγονται πρωτίσ

Σύσκεψη στο Μαξίμου Αναζητούν τρόπους να περιορίσουν τη ζημιά από τις εκθέσεις ΔΝΤ, Κομισιόν και της Βουλής Αντιμέτωπος με τη χειρότερη επικοινωνιακή κρίση κατά τη διακυβέρνηση της χώρας βρίσκεται ο Αντώνης Σαμαράς μετά το χθεσινό μπαράζ εκθέσεων από ΔΝΤ, Κομισιόν και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, οι οποίες αποδομούν  το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής στην οικονομία και δυναμιίζουν την προσπάθεια ανατροπής του αρνητικού κλίματος. Υπό αυτό το βαρύ κλίμα και μετά από μια μουδιασμένη απάντηση του ΥΠΟΙΚ αργά χθες έχει συγκληθεί σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου του οικονομικού επιτελείου υπό τον πρωθυπουργό. Στόχος είναι να περιορισθεί η ζημιά από το μπαράζ των εκθέσεων και να οικοδομηθεί μια πειστική απάντηση προς όλους και να στηθεί ανάχωμα στα αντιπολιτευτικά πυρά που θα δεχθεί η κυβέρνηση. Το ΔΝΤ, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής και η Κομισιόν χτυπούν σε τρια διαφορετικά αλλά καίρια σημεία την ακολουθούμενη πολιτική αφήνοντας έκθετο τον Γιάννη Στουρνάρα και το

Ακόμη περισσότεροι φόροι. Ακόμη χαμηλότεροι μισθοί. Νέες μειώσεις συντάξεων. Χειρότερη περίθαλψη. Χειρότερη παιδεία. Συνολικά δηλαδή περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Αυτές όλες οι συμφορές στη γλώσσα της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου ονομάζονται ...  «πρωτογενές πλεόνασμα» και «ανάπτυξη»!   Ετσι τουλάχιστον αποτυπώνονται στο πραγματικά άνευ σημασίας προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί σήμερα στη Βουλή, καθώς θεωρείται εκ των προτέρων βέβαιη η επιδείνωση για τους πολίτες όλων των θεμελιωδών του μεγεθών. Αυτό μας υπαγορεύει η πείρα. Από τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου υπήγαγε την Ελλάδα σε καθεστώς Μνημονίου, κανένα προσχέδιο ελληνικού προϋπολογισμού δεν άντεξε πάνω από μήνα, πριν διορθωθεί επί τα χείρω! Τα ίδια θα γίνουν και φέτος με τον προϋπολογισμό για το 2014. Αξία έχει αυτό το προσχέδιο μόνο ενδεικτική για τις τάσεις της πολιτικής που εφαρμόζουν κυβέρνηση και ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ. Οι πρωτογενείς δαπάνες της κυβέρνησης, αυτές δηλαδή που βελτιών

(...) Ο Χρήστος Σταϊκούρας εφαρμόζει την πολιτική της ευκολίας. Τι βλέπουμε από τα φανερά; Τούτα περικόπτουμε. Δεν έχει υπάρξει όμως καμία πρωτοβουλία για τα μεγάλα, τα ανέγγιχτα, όπως τα  κεφάλαια που τριγυρνούν ανεξέλεγκτα, προσδοκώντας να επενδυθούν ας πούμε στη ναυτιλία χωρίς κανείς δεν τολμά τον έλεγχο της προέλευσής τους. Δεν υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος σε εξαψήφιους τραπεζικούς λογαριασμούς, εντός και εκτός της χώρας.  Κι όμως, γνωρίζουμε όλοι τους τομείς που ακόμη και σήμερα δίνουν τη δυνατότητα πλουτισμού επειδή οι κρατικοί λειτουργοί παριστάνουν τους αλλήθωρους. (...) Στον αγιασμό της Βουλής σήμερα ο  Χρήστος Σταϊκούρας  θα προσέλθει σαν ευγενής επισκέπτης παλαιότερης εποχής: «σας έφερα και μερικά φρουί γκλασέ». Αντί για κουτί με γλυκά, θα κρατά το ντοσιέ του προϋπολογισμού. Το πρωτογενές πλεόνασμα, κέρασμα στο έθνος.  Το προσχέδιο που θα καταθέσει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών περιλαμβάνει πρωτογενές πλεόνασμα 2,8 δισ. ευρώ και έλλειμμα κάτω από το 3

(...) Η ηγεσία του τόπου, όχι μόνο η πολιτική, αλλά και η πνευματική, η συνδικαλιστική και η κάθε είδους , ενεργεί ανεύθυνα και δείχνει να τα έχει κυριολεκτικά χαμένα, αφού δεν μπορεί να διαμορφώσει μια συγκεκριμένη πρόταση που θα εμπνεύσει αισιοδοξία και θα κινητοποιήσει τις υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, προπαντός αυτές που φεύγουν στο εξωτερικό. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, που θερμαίνουν την ελπίδα ότι μπορεί να ξεπεραστεί η κρίση με δημιουργικές πρωτοβουλίες. Επίσης είναι ιδιαίτερα παρήγορο ότι υπάρχει ακόμη ανθρωπιά σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού, η οποία εκδηλώνεται με πράξεις αλληλεγγύης και βοήθειας προς αναξιοπαθούντες με τα συσσίτια, την προσφορά τροφίμων και σχολικών ειδών στα παιδιά τους. (...) Σκίτσο του Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Οι ατελείωτες θεωρητικές τηλεοπτικές συζητήσεις με οικονομολόγους, πολιτικούς, καθηγητές και άλλους ειδικούς για την οικονομική κρίση και τις οδυνηρές για τους πολίτες παρενέργειές της δεν