Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Ρητή αναφορά στον ΟΗΕ για επιστροφή γλυπτών Παρθενώνα σε Ελλάδα

Εικόνα
Υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του OHE απόφαση η οποία περιλαμβάνει και ρητή αναφορά στην επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.  Parthenon sculptures  gallery at the  British Museum Υιοθετήθηκε πλήρως από την Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του OHE η πρωτοβουλία της Ελλάδος σχετικά με την Απόφαση «Επιστροφή ή Απόδοση Πολιτιστικών Αγαθών στις χώρες προέλευσης», η οποία περιλαμβάνει και ρητή αναφορά στην επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Η αποδοχή της ήταν ευρύτατη από συνολικά 74 κράτη, μεταξύ των οποίων πολλά από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημαντικός αριθμός κρατών της Λατινικής Αμερικής, καθώς και αρκετά αραβικά και αφρικανικά κράτη. Μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ενισχύει σημαντικά την πιθανότητα επιστροφής πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσης, όπως και εκείνην την προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επισημαίνεται επιπροσθέτως ότι στη συγκεκριμένη « ταραγμένη

Acropolis, Athens, Greece

Ψηφιακή "βόλτα" στην Ακρόπολη (video) Δύο Ρώσοι φωτογράφοι δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό πανόραμα του ιερού βράχου το οποίο συνδυάζει εικόνες και μας ταξιδεύει στο διασημότερο ελληνικό αξιοθέατο φωτισμένο από ένα πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα.

Στην Αγορά, πλάι στην Πνύκα

Εικόνα
(...)  ο τόπος εκεί, πέριξ των Βράχων, αντηχεί ακόμη τους λόγους του Περικλή και του Νικία όπως τους παραδίδει ο Θουκυδίδης, αντηχεί τους λόγους του Λυσία, την απολογία του Σωκράτη, τα πολιτικά του Αριστοτέλη. Και οι αντηχήσεις των κλασικών έσμιγαν με τις αντηχήσεις της νεωτερικότητας: την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφότητα του ιδρυτικού τριπτύχου, τα θεμέλια της δημοκρατίας στους δικούς μας καιρούς. (...)   Η κρίση της δημοκρατίας ήρθε γιατί περιφρονήσαμε τέτοια λόγια, ζυγισμένα στην κόψη, απαιτητικά, πολύσημα, λόγια που δεν εμπνέουν μόνο, αλλά απαιτούν πράξεις και επιτάσσουν συνθέσεις, έργα, υπερβάσεις.  Η κρίση αφυπνίζει κρόνιες δυνάμεις, φαντάσματα που στοιχειώνουν τη νεωτερικότητα, τα μισοχωμένα φαντάσματα του τρομερού 20ού αιώνα.  Οι απαντήσεις βρίσκονται σε παλαιά και νέα λόγια, στην Αγορά, στην Πνύκα, στην Εκκλησία του Δήμου, στο Βουλευτήριο, και σε όσα λόγια ακόμη δεν έχουμε σκεφτεί.  Οχι σε τρομώδεις αναγωγές. Πνύκα Στη Στοά Αττάλου χθες, ένα

Οι Παναγιές όταν ήταν αρχαίες

Εικόνα
1. Δεκαπενταυγουστιάτικο προσκύνημα στην Παναγιά την Αθηνιώτισσα, γνωστή και ως Παρθενώνας... Οι Αθηναίοι στη βυζαντινή περίοδο είχαν κάθε λόγο να γιορτάσουν το Δεκαπενταύγουστο πάνω στην Ακρόπολη. Ανηφορίζοντας στο βράχο μπορούσαν να ανάψουν το καντηλάκι τη ς Παναγίας της Σπηλιώτισσας , που διατηρείται μέχρι σήμερα πάνω από το Θέατρο Διονύσου στο φυσικό σπήλαιο όπου δεσπόζει το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου, κι έπειτα να ακολουθήσουν το χωμάτινο μονοπάτι και να ανεβούν να αποθέσουν τα τάματά τους στο λαμπρό ναό της Παναγίας της Αθηνιώτισσας, στην τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική που ήταν κτισμένη στον Παρθενώνα. Ο χριστιανικός Παρθενώνας (σκίτσο του Μανώλη Κορρέ) Ασφαλώς θα προσεύχονταν εμπρός στην ιερή εικόνα της Παναγιάς που κατά την παράδοση εικονογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, αλλά την εικόνα αυτή πήραν οι άγγελοι και τη μετέφεραν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου για να τη βρουν εκεί οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος, όπως λένε οι θρύλοι, και