IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η εβδομάδα που πέρασε είχε μπόλικη «ενδοσκόπηση κορυφής». Οι συζητήσεις για την παγκόσμια ανισότητα, για τους 85 κροίσους που κατέχουν μεγαλύτερο πλούτο από τους μισούς κατοίκους της Γης, για την περιθωριοποίηση που παράγει κοινωνικές εντάσεις σχεδόν μονοπώλησαν τις συζητήσεις στο Νταβός. Λες και μετανάστευσαν από τις πλατφόρμες προοδευτικών think tanks στις περιποιημένες κοιλάδες της Ελβετίας. Εξι χρόνια μετά την κατάρρευση της πίστης, οι περισσότεροι συγκλίνουν στον ίδιο απολογισμό για την περίοδο: Οτι οι ανισότητες έγιναν πιο έντονες παντού. Οτι ο τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης ισχυροποίησε την κορυφή και αποδυνάμωσε τη βάση. Η Bank of America/ Meryll Lynch, σε σημείωμά της την περασμένη εβδομάδα επισήμανε πως, παρότι οι κεντρικές τράπεζες στήριξαν το σύστημα απορροφώντας 13,7 τρισ. ομολόγων (χρέους δηλαδή), ωφελήθηκε μόνο η Wall Street και όχι η πραγματική οικονομία, η Main Street: Αυξήθηκαν οι τιμές των μετοχών, αλλά όχι η απασχόληση. Το μοτίβο της ανισότητας, της

  Jorge Mario Bergoglio-Pope of the Catholic Church Συγκλονιστικό είναι το κοινωνικό περιεχόμενο της « αποστολικής παραίνεση ς» του πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος εξελέγη προκαθήμενος της καθολικής εκκλησίας φέτος στις 13 Μαρτίου. Εχοντας γεννηθεί το 1936 στην Αργεντινή από γονείς Ιταλούς μετανάστες, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (όπως είναι το όνομα του πάπα Φραγκίσκου) προκάλεσε τρομερή αμηχανία στην ευρωπαϊκή Δεξιά και τη συνεργαζόμενη μαζί της εκφυλισμένη Κεντροαριστερά με τον ριζοσπαστισμό των θέσεων που παρουσίασε στην εγκύκλιό του. Δεν πρόκειται για κάποιο τυχαίο κείμενο. «Αυτό που θέλω να εκφράσω εδώ έχει προγραμματικό νόημα και σημαντικές συνέπειε ς» γράφει ο ίδιος ο Φραγκίσκος στο κείμενό του. Μάλιστα η εφημερίδα «Οσερβατόρε Ρομάνο» , επίσημο όργανο του Βατικανού, χαρακτήρισε την «α ποστολική παραίνεση» του Φραγκίσκου « Μάγκνα Κάρτα της σημερινής Εκκλησίας », υπογραμμίζοντας έτσι τον βαρυσήμαντο «συνταγματικό» χαρακτήρα του έργου αυτού. Ο πάπας Φραγκίσκος είναι όντω ς κ

Το  0,7% των ενηλίκων του πλανήτη ελέγχει το 41,0% του παγκόσμιου πλούτου. Αυτά τα στοιχεία δημοσιοποίησε η τράπεζα Credit Suisse για το έτος 2013. Το 0,7% αντιστοιχεί σε 32 εκατομμύρια άτομα, που διαθέτουν πλούτο άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Οι «πληβείοι» ενήλικοι του πλανήτη, δηλαδή το 3.207 εκατ. με πλούτο κάτω των 10 χιλιάδων δολαρίων, κατέχουν μόνο το 3% του παγκόσμιου πλούτου. Ενδιαφέρον βέβαια παρουσιάζει η κατανομή του πλούτου σε αυτό το ίδιο το 0,7%, όπου και εκεί κυριαρχούν ανισότητες . Η Credit Suisse δε δίνει αναλυτικά στοιχεία για την συγκεκριμένη ομάδα. Το περιοδικό Forbes όμως εκτίμησε, τον Απρίλιο του 2013, ότι 1.426 άτομα της υπό εξέταση ομάδας, κατέχουν πλούτο αξίας 5,4 τρις δολαρίων. Από υπολογισμούς δικής μας ερευνητικής ομάδας, προκύπτουν περίπου όμοια αποτελέσματα των ανωτέρω. Ειδικότερα, εκτιμάται ότι 1.485 άτομα κατέχουν 4,6 τρις δολάρια, ενώ σύμφωνα με την ίδια μεθοδολογία, διαπιστώθηκε ότι 3 ενήλικες διαθέτουν περιουσία 9 τρις δολαρίων περίπου

Δηλητηριάζει την κοινωνία  η δ ιαρκώς αυξανόμενη ακραία ανισότητα εισοδημάτων  μεταξύ των ζάπλουτων και όλων των άλλων ...  Εξαιρετικά εκνευριστικό είναι σίγουρα να ακούει κανείς αυτή την εποχή της μαζικής εξαθλίωσης κάποιους να ισχυρίζονται ότι « η κρίση είναι ευκαιρία» . Ακόμη πιο εκνευριστικό όμως είναι όταν διαπιστώνει κανείς με αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία ότι πραγματικά «η κρίση είναι ευκαιρία » περαιτέρω πλουτισμού, αλλά για τους... δισεκατομμυριούχους και τους πολυεκατομμυριούχους! Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσαν το τελευταίο δεκαήμερο δύο σχετικές εκθέσεις - μία της ελβετικής τράπεζας UBS και μία των Αμερικανών οικονομολόγων Τόμας Πίκετι και Ιμάνιουελ Σάιζ. Οι δισεκατομμυριούχοι πάντως πάνε πολύ καλά, αν ανησυχούσατε. Αυξάνονται και πληθύνονται. Από 1.600 άτομα που ήταν αυτοί που έχουν προσωπική περιουσία που ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια ξεπέρασαν φέτος τα 2 .000 άτομα με συνολική περιουσία άνω των 6,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων - διπλάσια δηλαδή του Α

H διεύρυνση του εισοδηματικού χάσματος στις ΗΠΑ αντανακλά μια κοινωνία όπου τα κληροδοτημένα προνόμια αντικαθιστούν την ισότητα ευκαιριών και η ισχύς του χρήματος υποσκάπτει τη δημοκρατία,  γράφει στους NYT ο Π. Κρούγκμαν.  Η εκτόξευση της εισοδηματικής ανισότητας στις ΗΠΑ εν μέσω μιας επώδυνης οικονομικής ανάκαμψης είναι αδικαιολόγητη και δηλητηριάζει την αμερικανική κοινωνία, υποστηρίζει ο Π. Κρούγκμαν σε άρθρο του στους New York Times. Ο νομπελίστας οικονομολόγος επικαλείται πανεπιστημιακή έρευνα που καταδεικνύει ότι ενώ η πλειονότητα των Αμερικανών πολιτών βιώνει ακόμα τις επιπτώσεις της κρίσης το πλουσιότερο 1% έχει ανακτήσει το χαμένο εισόδημα και αυξάνει τα κέρδη του. " Βασικά, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των Αμερικανών συνεχίζει να ζει σε μια οικονομία σε κρίση, οι πλούσιοι έχουν ανακτήσει όλες τις απώλειές τους και προχωρούν ακάθεκτοι ", υπογραμμίζει. Η έρευνα βασίζεται στην ανάλυση φορολογικών δηλώσεων την τελευταία δεκαετία και δείχνει ότ

(...) κάθε μονοπώλιο αντλεί υπεραξία από ένα περιζήτητο αγαθό. Στις μέρες μας οι πόλεις επιχειρούν να κερδίσουν αυτοδιαφημιζόμενες ως «μοναδικές» πολιτιστικά. (...) Σκοπός ...να μπορεί να ειπωθεί πως «αυτή η πόλη είναι μοναδική. Αξίζει να πληρώσεις το αντίτιμο για να βρεθείς εδώ».(...)  Οι πόλεις αγωνίζονται να εξασφαλίσουν μια καλή θέση στην αγορά -σαν ένα σπάνιο κρασί από έναν εξαιρετικά καλό αμπελώνα. «Η αστικοποίηση είναι ο δίαυλος διαμέσου του οποίου το πλεόνασμα του κεφαλαίου διοχετεύεται στην οικοδόμηση νέων αστικών περιοχών για την ανώτερη τάξη». Συνέντευξη του ανθρωπολόγου, Ντέιβιντ Χάρβεϊ, στο Der Spiegel.  Κριστόφ Τουίκελ (Christoph Twickel, CT):  Στις μέρες μας οι μαρξιστές πρέπει να ασχολούνται με τις μητροπόλεις, αντί με την εργατική τάξη; Ντέβιντ Χάρβεϊ (David Harvey, DH):   Οι παραδοσιακοί μαρξιστές θεωρούν ως επαναστατική πρωτοπορία τη βιομηχανική εργατική τάξη. Από τη στιγμή όμως που αυτή εξαφανίζεται στη δίνη της αποβιομηχάνισης της δύσης, πολλοί αντι

Τι σχέση έχει ο Μπαλζάκ με τη Lehman Brothers;  Γιατί οι χρηματιστές διαβάζουν το «Κεφάλαιο» του Μαρξ;  Εχει οσμή το χρήμα;  Και ποια είναι η πατρίδα του;  Μια έρευνα για την καταγωγή του πλούτου. «Μην το ψάχνετε. μια ματιά και μόνο να τους ρίξει κανείς, καταλαβαίνει ότι πρόκειται για τραπεζίτες ». Δεν θυμάμαι ποιος είπε τα παραπάνω για την τρόικα, που μας έκανε την « τιμή» να βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Καθώς τους έβλεπα στην τηλεόραση, θυμήθηκα ένα δοκίμιο του αγαπημένου μου συγγραφέα, Γουίλιαμ Γκας, με τίτλο « Εξορία », το οποίο δημοσιεύθηκε το 1992 στο περιοδικό « Salmagundi ». Δυστυχώς, κανένα βιβλίο του Γκας δεν κυκλοφορεί μεταφρασμένο στη γλώσσα μας, ούτε καν το «Tunnel », εκείνο το « εξοργιστικό και επιθετικό αριστούργημα». Γράφει, λοιπόν, στο δοκίμιο αυτό ο Γκας: «Χρήμα. Το δημιουργούν οι Ιάπωνες, ασχολούνται με το λαθρεμπόριό του στο Χονγκ Κονγκ, το ξεπλένουν στη Σιγκαπούρη, το αισθητικοποιούν οι Ιταλοί, το χάνουν οι Αμερικανοί, το αρωματί

Πολύ ανοιχτοχέρης αποδεικνύεται ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, όταν πρόκειται για ανθρώπους του συστήματος. Ο δ ιορισμός του Χρήστου Σκλαβούνη στη θέση του προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) με τις προκλητικές -κατά γενική ομολογία- αποδοχές των 175.000 ετησίως ανέδειξε ενδιαφέρουσες πτυχές της πολιτικής «δύο μέτρων και δύο σταθμών» που ακολουθείται εν μέσω ασφυκτικής λιτότητας και ύφεσης. Αφ' ενός ο Γ. Στουρνάρας δικαιολόγησε τις επιπλέον 75.000 ευρώ από τον προκάτοχό του, «παραιτηθέντα», Πολ Κόστερ, λέγοντας πως το πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της UBS θα είναι πλήρους απασχόλησης. Δηλαδή, κρίνοντας από το σκεπτικό του υπουργείου Οικονομικών για part time εργασία, ο Ολλανδός αμειβόταν με 100 χιλιάρικα, ενώ τα 175 χιλιάδες ευρώ του κ. Σκλαβούνη αφορούν full time job. Αλήθεια, γιατί δεν δίνει στη δημοσιότητα τα κείμενα των συμβάσεων το υπουργείο για να δούμε εάν όντως στη σύμβαση του Πολ Κόστερ αναφερόταν αυτός ο διαχωρισμός; Αφ'

(...) είναι ένα γλυκό, σεμνό, ιδιαίτερα δραστήριο, όμως, party girl. Μέλος του κορυφαίου νεοϋορκέζικου κλαμπ The Boom Boom Room και του λονδρέζικου Loulou’s, ξοδεύει τον χρόνο της πάντα με φίλες της σε εστιατόρια όπως το Megu στο Μανχάταν και το La Dame de Pic στο Παρίσι. Επισκέπτεται συχνά τα spa των ξενοδοχείων Bulgari στο Λονδίνο και Metropole στο Μόντε Κάρλο. Λατρεύει το shopping και τις δημιουργίες των Tom Ford, Stella McCartney, Elie Saab, Dolce & Gabbana. Τα αξεσουάρ ιππασίας είναι πάντα του οίκου Hermés. Πρόσφατα, ο Ριμπολόβλεφ τής αγόρασε ένα εκπληκτικό κολιέ με σμαράγδια από το κοσμηματοπωλείο Repossi στο Μόντε Κάρλο. Το κόσμημα είχαν σχεδιάσει η Γκάια Ρεποσί και η στενή της φίλη Ευγενία Νιάρχου. Eκτός από την ιππασία, είναι λάτρις του σκι, αλλά και των extreme sports. Οι επισκέπτες του Γκστάαντ και των Ελβετικών Αλπεων θυμούνται έντονα τη σκηνή, όταν τεράστια φορτηγά μετέφεραν τόνους από άμμο στο κοσμοπολίτικο θέρετρο χειμερινών σπορ. Η Εκατερίνα επιθυμούσε να διοργα