IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  TΕΡΑΣΤΙΑ η ΥΣΤΕΡΗΣΗ  στην  υιοθέτηση μη επανδρωμένων συστημάτων (ιπτάμενων και επιφανείας) από την πλευρά της ελληνικής άμυνας, παρά το χαμηλό κόστος ανάπτυξης και παραγωγής τους  και  παρά  τις  δυνατότητες  της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στο συγκεκριμένο  τομέα, με συνέπεια τον ΘΑΝΑΣΙΜΟ  ΚΙΝΔΥΝΟ  σε θάλασσα και αέρα από την αντίστοιχη πολυετή και επιτυχή δραστηριοποίηση,  στα  πολεμικά  αυτά  μέσα, της τουρκικής  αμυντικής βιομηχανίας. Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ  ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑ Ι · ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ  ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΗΣ  ΤΑΣΗΣ  …   Αεροπορία Στρατού: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ… για την παλιά-καλή “FARA” επιθετικών ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ; Σηματοδοτεί η ματαίωση του προγράμματος FARA το τέλος του επιθετικού ελικοπτέρου; – Η προσέγγιση του DP στο ζήτημα της περαιτέρω εξέλιξης του εξειδικευμένου επιθετικού ελικοπτέρου , τόσο από τεχνολογικής όσο και από επιχειρησιακής πλευράς, έγινε εδώ και αρκετό καιρό με επίκεντρο το δυσθεώρητο πλέον κόστος. Με τις τιμές αγοράς νέας κατασκευής μονάδων

 Έχει η Αθήνα επαφή με την πραγματικότητα; Ελλάδα και Τουρκία στην Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή Του Παντελή Σαββίδη Όσοι παρακολούθησαν στενά την εξέλιξη της αμερικανοτουρκικής κρίσης, θα διαπίστωσαν πόσο διαφορετικά αντιμετώπισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες την Ελλάδα και την Τουρκία. Την Αθήνα την θεωρούν δεδομένη, όπως και προσφέρθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας. Την Τουρκία την αντιμετωπίζουν  με σεβασμό, ανησυχία και μερικές φορές και φόβο. Την Αθήνα την χρησιμοποίησαν και ως πιόνι για να διαχειριστούν την Τουρκία, μήπως και την τρομοκρατήσουν με τα F-35 που θα της δώσουν. (Με τι όπλα είναι ζητούμενο). Η Τουρκία, με θυσίες, είναι αλήθεια, έχει αποκτήσει έναν βαθμό ανεξαρτησίας και αυτονομίας στις κινήσεις της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της. Η Ελλάδα έχει εισέλθει πιο βαθιά στη μαύρη τρύπα της εξάρτησης. Η Τουρκία έχει καταστεί περιφερειακή δύναμη την οποία όλοι σέβονται και έχουν ανάγκη. Η Αθήνα δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε την εθνική μειονότητά της από

«Ζούμε ξανά την Ανταλκίδειο Ειρήνη»! Υφαίνεται μια νέα μορφή Ανταλκίδειας Ειρήνης που μας θυμίζει αυτή που Σπάρτη και Αθήνα είχαν κάνει όταν δέχτηκαν τον Πέρση Βασιλιά Αρταξέρξη Β’ ως ηγεμόνα της Ελλάδος ( Ξενοφώντος:Hellenika V 1,31 )   με υπογραφή υποταγής του σπαρτιάτη Ανταλκίδα.   Η συνθήκη προέβλεπε (κάτι που φαίνεται να γίνεται και τώρα):   1.) παράδοση της Κύπρου (και των τότε ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας) στους Πέρσες και 2.) αυτονομία των νησιών του Αιγαίου – αποστρατικοποίηση με σημερινή γλώσσα.   Εξαιρούνταν Λήμνος, Ίμβρος και Σκύρος που είχαν κληρουχίες της Αθήνας ώστε η τελευταία να δεχτεί πιο ενεργά την περσική υποταγή.   Η Αθηναϊκή πολιτική ελίτ του 386 π.χ. προχώρησε πιο πέρα δεχόμενη την συνθήκη ως πρόσταγμα.   Η επικυριαρχία των Περσών διήρκησε μέχρι τις ημέρες του Μεγάλου Αλέξανδρου.                                       Ο Πλάτωνας θεώρησε την συνθήκη ως άκρως ατιμωτική για τους Έλληνες περιγράφοντας την ως αισχρό και ανόσιο έργο .   Στο γνωστό έργο

  “Αλουμινότρατες” vs. “Υπερόπλα”…  Οι πολύ κακές υπηρεσίες ΥΠΕΘΑ και Μαξίμου στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ. Ο “κακός χαμός” επικράτησε στα κοινωνικά δίκτυα ως αποτέλεσμα των αναφορών του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, στη δημοσιογράφο Όλγα Τρέμη, για λογαριασμό του ιστοχώρου “Newsbomb”. Οι διάλογοι ήταν εξόχως αντιπροσωπευτικοί του κλίματος που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία, με την πολιτική ηγεσία του τόπου να φέρει ακέραια την ευθύνη για την εκτροφή και τη συντήρηση μιας αρρωστημένης κατάστασης. Είπε και πολλά άλλα ο Δένδιας για τα εξοπλιστικά. Ως συνολικότερη όμως αίσθηση, παραμένει, ότι γενεσιουργός αιτία της τοξικότητα που επικρατεί, είναι ο δήθεν “γεωπολιτικός χειρισμός”. Για την ακρίβεια, η κατάχρηση στη στάθμιση ενός υπαρκτού κριτηρίου, καθώς έχει οδηγήσει σε παραγκωνισμό των στρατιωτικών επιτελείων, καθώς επίσης και τα επικοινωνιακά αφηγήματα… περί “υπερόπλων”. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι στρατιωτικές ηγεσίες είναι άμοιρες ευθυνών. Η όλη συζήτησ