IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ. Πως μια πόλη με την ιστορία της Θεσσαλονίκης  βυθίζεται στην παρακμή. Τα τελευταία χρόνια, καθώς είδα τα πράγματα με μια αποστασιοποιημένη από την καθημερινότητα ματιά, υποστηρίζω επίμονα πως το σύνολο του πολιτικής, οικονομικής, και κοινωνικής ηγέτιδας τάξης της χώρας έχει κάνει μια επιλογή: Οτιδήποτε συμβεί στη χώρα θα έχει ως κέντρο του το λεκανοπέδιο. Η όποια ανάπτυξη συμβεί στη χώρα θα συμβεί σ αυτό και αν κάτι διαχυθεί στην υπόλοιπη χώρα, καλώς. Είναι μια επαρχιακή νοοτροπία διότι η ισχυρή ομάδα που το αναπαράγει, τα θέλει όλα δικά της και στα πόδια της. Ακόμη και όταν, κάτω από την πίεση τρομερά δύσκολων περιστάσεων, η ηγετική ομάδα της χώρας, που είναι διακομματική, αναγκάστηκε να καθιερώσει κάποια προνόμια για να γίνουν κάποιες επενδύσεις στη Θράκη να βρει απασχόληση ο κόσμος και να μην εγκαταλείψει τις εστίες του, δόθηκαν παραπλήσια προνόμια στη Βοιωτία, ώστε τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, να βρουν

Η Αθήνα των πολυκατοικιών. Στις μέρες μας μια νέα ανάγκη προβάλλει επιτακτική. Η ανακαίνιση των παλαιών πολυκατοικιών, καθώς τα γερασμένα κελύφη χρειάζονται επισκευές, εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων ή ενίσχυση του φέροντος οργανισμού τους. Την ίδια στιγμή, καλούνται πλέον να στεγάσουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής απ’ αυτόν που εγκαθίδρυσε το στερεότυπο της αντιπαροχής. Η Αθήνα είναι ίσως από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα πόλης στον διεθνή χώρο, της οποίας σε ελάχιστο χρονικό διάστημα άλλαξε τόσο δραματικά η μορφή της. Η εξάπλωσή της ήταν εκρηκτική και σαν πλημμυρίδα σάρωσε όλο το Λεκανοπέδιο, σκαρφαλώνοντας απειλητικά στα βουνά που την περιβάλλουν. Η Αθήνα έχει χτιστεί πολύ περισσότερο απ’ όσο άντεχε ο τόπος. Ξεχείλισε καλύπτοντας ποτάμια, ρέματα, λόφους, ενώ προεκτάθηκε ακόμη και μέσα στη θάλασσα. Μια συνεχής πυκνοδομημένη αστική μάζα σκέπασε μια για πάντα την άλλοτε πανέμορφη αττική γη. Η μικρή πόλη με τα νεοκλασικά σπίτια και τα περίτεχνα δημόσια κτίρια του 1

Για τους κατοίκους του Λιζιάνγκ, και ιδιαίτερα για εκείνους των συνοικιών της παλιάς πόλης, οι συνέπειες υπήρξαν καταστροφικές: η καρδιά της πόλης με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική κληρονομιά μετατράπηκε σε τουριστικό θύλακα, όπου εξαπλώνονται τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα μπαρ, οι μπουτίκ... Μέσα σε μερικά χρόνια το Λιζιάνγκ μετατράπηκε σε σκηνικό εν μέρει θυσιασμένο στον βωμό του τουρισμού  Το δηλητηριασμένο δώρο του πολιτιστικού τουρισμού Κάθε χρόνο περίπου πενήντα φυσικά τοπία ή τοποθεσίες πολιτιστικού ενδιαφέροντος καταθέτουν την υποψηφιότητά τους προκειμένου να ενταχθούν στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και να αναγνωριστεί η ανάγκη προστασίας τους προς όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ωστόσο, χορηγώντας την πιστοποίηση, η UNESCO επηρεάζει έντονα τις τουριστικές ροές. Το τουριστικό ρεύμα είναι οικονομικά αποδοτικό, μπορεί όμως να αποδειχθεί και καταστροφικό. «Ξαφνικά, το Αλμπί άρχισε να υπάρχει στον παγκόσμιο χάρτη. Η ένταξη της επισκοπ

Σχεδιάζοντας τις σύγχρονες πόλεις:  Με την εξυπνάδα της τεχνολογίας ή της φύσης; Σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, μέχρι το 2050 το 70% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές. Ο αυξανόμενος πληθυσμός, η κυκλοφοριακή συμφόρηση, η ατμοσφαιρική ρύπανση και η αειφόρος ανάπτυξη αποτελούν μεταξύ άλλων τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν οι μικρές και μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, το κλειδί για να αντέξουν οι πόλεις και να αποτελούν βιώσιμα μέρη, όπου οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν τη ζωή και την εργασία είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός τους. Έτσι, οι λεγόμενες «έξυπνες» πόλεις είναι σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών προβάλλεται ως η απάντηση για την παροχή καλύτερων υπηρεσιών προς τους πολίτες, για τη μείωση των δαπανών καθώς και την αύξηση των εσόδων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η αξιοποίηση των Internet of Things υπ