Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΣΥΡΙΖΑ

Ο κακέκτυπος νεο-διπολισμός – Από το δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Πόσο ευσταθής είναι ο νέος διπολισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ File picture dated 1993 of Greek Prime Minister Andreas Papandreou waves at the Thessaloniki airport, 14 July 1995.EPA PHOTO/EPA/FOTIS FILARGYROPOULOS O  «βυθός» της Μεταπολίτευσης και η στρατηγική διάσταση του μεταπολιτευτικού διπολισμού (δικομματισμού) θα έπρεπε να είναι απολύτως φωτισμένος, κυρίως υπό το πρίσμα της χρεοκοπίας. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Πέραν της ανυπαρξίας καθορισμού αιτιώδους σχέσης του διπολισμού με τη χρεοκοπία, υπάρχουν και οι βαρύνουσας πολιτικής σημασίας πρόσφατες μεροληπτικές αναγνώσεις της Μεταπολίτευσης και του ρόλου βασικών πρωταγωνιστών της από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κακέκτυπος νεο-διπολισμός, άλλωστε, οικοδομείται με τη σύμπραξή του. Υπενθυμίζω το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα για τον Ανδρέα Παπανδρέου με τις επιλεκτικές ‘αγιοποιήσεις’ του, σκόπιμες ή μη, αλλά και αφελείς υπόρρητες αναζητήσεις και καλλιέργεια αντίστοιχων ‘δικαιώσεων’. Θα προσπαθήσω να φωτίσω, τηρουμένων πάντοτε των

Τι συνεπάγεται η αποχώρηση Κοτζιά για τα διπλωματικά μέτωπα.

Εικόνα
 Τι συνεπάγεται η αποχώρηση Κοτζιά για τα διπλωματικά μέτωπα. Το διεθνές ακροατήριο δεν ασχολείται με το ερώτημα αν ο Νίκος Κοτζιάς εξωθήθηκε σε παραίτηση ή ο ίδιος εξώθησε τα πράγματα σε μιαν ηρωική έξοδο. Ούτε εμβαθύνει σε λεπτομέρειες, κατά τα λοιπά πολύ ενδιαφέρουσες, σχετικά με τα μυστικά κονδύλια των ελληνικών υπουργείων, αλλά στέκεται στη μεγάλη εικόνα. Για τον διεθνή τύπο τα πρώτα συμπεράσματα από την αλλαγή στην ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών είναι ότι η Αθήνα μπαίνει σε "νέα περίοδο αβεβαιότητας", ότι η ελληνική κυβέρνηση διαπερνάται από "διαφωνίες" ως προς το Μακεδονικό και ότι ο Νίκος Κοτζιάς αποτελεί το "πρώτο θύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών". Άλλωστε, η χρονική σύμπτωση με τις εξελίξεις βορείως των συνόρων είναι ενδεικτική. Η διαδικασία αλλαγής του Συντάγματος της πΓΔΜ δείχνει να μην ευοδώνεται, καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης VMRO-DPMNE απέσυρε τους βουλευτές του από το κοινοβούλιο, προκειμένου να τους προφυλά

Η κυβερνητική αντεπίθεση αρχίζει στη ΔΕΘ.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  (1) Η Συμφωνία των Πρεσπών και οι κάλπες. (2) Ο χειμερινός πόλεμος και το σενάριο των τριπλών εκλογών.  Η κυβερνητική αντεπίθεση αρχίζει στη ΔΕΘ.   Στο Μαξίμου αναπνέουν στον ρυθμό της ομιλίας του Τσίπρα στη ΔΕΘ (Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης). Ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να εξαγγείλει παροχές, εξαντλώντας όλα τα δημοσιονομικά περιθώρια, χωρίς, όμως, να υπερβεί το πλαίσιο. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κεντρικό στοιχείο της ομιλίας του έχει αποφασισθεί να είναι η ακύρωση της δέσμευσης για μείωση των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου 2019, με το επιχείρημα ότι δεν πρόκειται να προκύψει δημοσιονομικό κενό. Το ΔΝΤ επιμένει στη μείωση, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι είναι και διαρθρωτικό μέτρο, αλλά το Μαξίμου ποντάρει στην υποστήριξη της Κομισιόν. Σύμφωνα με πληροφορίες, στις Βρυξέλλες, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επικρατεί η άποψη ότι δεν συμφέρει να αποδεχθούν το επιχείρημα του Ταμείου, το οποίο στηρίζεται στη συσχέτιση του ασφαλιστικ

Εγγυητής της κομματοκρατίας και εκλεκτός της Τρόικας.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)  Οι ετεροθαλείς αδελφές Αριστερά και Δεξιά.   (2) Ελευθερία της παρλαπίπας.  (3)   Ο Μοσκοβισί σε ρόλο Μπαρόζο  και η αγωνία της ΕΕ για «success stories». Μετά τη μνημονιακή του στροφή, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά μία έννοια κατέλαβε τον ρόλο της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, υπό πλεονεκτικότερους όρους, αφού, ως εκ της θέσεώς του, παρείχε πια αριστερή νομιμοποίηση στο επιχείρημα ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος για την Ελλάδα. Συγχρόνως, με την έμπρακτη διαβεβαίωση ότι δεν θα αγγίξει το παλαιό καθεστώς (της δυναστικής κομματοκρατίας), έθεσε το αντίπαλο κομματικό στρατόπεδο στο περιθώριο των δυνάμεων που καθορίζουν τα πράγματα στη χώρα. Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 επιβεβαίωσαν, για μια ακόμη φορά, την απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος. Υπό το πρίσμα αυτό, η καταγραφή του Ευρωβαρόμετρου ότι η ελληνική κοινωνία απορρίπτει συνολικά (σε ποσοστό 92%) το πολιτικό-κομματικό σύστημα, αποκτά σημαίνουσα σημασία. Με σχεδόν το 50% του εκλογικού σώματος να αρνείται να