IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ όσον αφορά τη συγκεκριμενοποίηση και την εφαρμογή των δεσμεύσεων του 3ου Μνημονίου είναι ο βασικός λόγος που ο πρωθυπουργός έθεσε ζήτημα να μην ανανεωθεί η συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, η οποία λήγει τον Μάρτιο. Στο μέγαρο Μαξίμου έχουν συνείδηση ότι οι επικείμενες αλλαγές στο Ασφαλιστικό θα δοκιμάσουν τις πολιτικές αντοχές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας δεν χάνει ευκαιρία να επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του πως οι κύριες συντάξεις δεν θα υποστούν και 12η μείωση. Η κυβέρνηση έχει προτείνει ισοδύναμα, αλλά μένει να αποδειχθεί εάν αυτά θα γίνουν αποδεκτά από τους δανειστές. Το ΔΝΤ έχει εκφράσει την αντίθεσή και στην αύξηση των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, αλλά και στην επιβολή ενός τέλους στις τραπεζικές συναλλαγές. Στην πραγματικότητα, το Ταμείο παίζει όλο αυτό το διάστημα τον ρόλο του πολιορκητικού κριού για την επιβολή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων μέτρων. Και τον παίζει με τη σύμφωνη γνώμη τω

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ:    #ThisIsACoup . «Η ιστορία του πως η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστρεψε την πρώτη ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση της σύγχρονης ιστορίας» Ο Πολ Μέισον στη ''HuffPost Greece'' για το #ThisIsACoup:  Θέλαμε να πούμε όλη την ιστορία για ένα ιστορικό γεγονός για την Ευρώπη Η ιστορία ξεκινά στις 25 Ιανουαρίου του 2015. Είναι η ημέρα που, σύμφωνα με τους δημιουργούς του    #ThisIsACoup , ξεκίνησε ένας οικονομικός πόλεμος.  Το roller-coaster στο οποίο βρέθηκε η χώρα τους τελευταίους μήνες ,  η ελπίδα και η απογοήτευση των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα ντοκι μαντέρ τεσσάρων επεισοδίων από τον Πολ Μέισον και τη Θεόπη Σκαρλάτου. Ο Πολ Μέισον είναι παραγωγός, economics editor του Channel 4 (που κάλυψε εκτενώς την ελληνική κρίση όλα αυτά τα χρόνια) και αρθρογράφος του Guardian. Η Θεόπη Σκαρλάτου είναι σκηνοθέτης και freelance δημοσιογράφος. Το ντοκιμαντέρ πήρε το όνομά του από το hashtag που έγινε δεύτερο παγκοσμίως το βράδυ της 12ης Ιουλίου. Εκεί περιγρ

'Ολοι έχουμε κάποιον συγγενή που ανακάλυψε το Facebook με καθυστερημένη ορμή. Που πρώτα αγνοούσε, μετά σνόμπαρε και στο τέλος υποτάχθηκε και αυτός στη ροή των πραγμάτων. Είναι αυτοί οι οποίοι, στην αρχή διστακτικά και έπειτα με το πάθος του ερασιτέχνη, σκαρφαλώνουν στον αχαρτογράφητο κόσμο των social media και τον κατακτούν με τη γοητευτική αφέλεια του παρωχημένου.  Γράφουν με κεφαλαία - που είναι το συνώνυμο της φωνής -, αναπαράγουν οτιδήποτε εμφανιστεί στο timeline τους - όσο πιο κραυγαλέο, τόσο το καλύτερο -, πληκτρολογούν σε κοινή θέα άβολα πράγματα σε νεότερους συγγενείς τους και γενικώς συμπεριφέρονται σαν να μην τους βλέπει ο κόσμος - ενώ τα social media είναι αυτό ακριβώς: η εικόνα που θέλουμε οι άλλοι να βλέπουν για εμάς. Αυτόν τον συγγενή θυμήθηκα την προηγούμενη εβδομάδα, βλέποντας τη σαχλή χρήση των social media από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Η ιστορία με τα σβησμένα tweets διπλωματικής πολιτικής προς τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Α

Ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και, παρά τα δεινά που συνέβησαν το 7μηνο της πρώτης κυβερνητικής θητείας, του έδωσε νέα καθαρή εντολή. Με την προσδοκία (όχι να κάνει θαύματα, αλλά) να αρχίσει να κάνει όσα δεν κατάφεραν ή δεν θέλησαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με δυο λόγια, ελπίζοντας ότι θα αρχίσει να αλλάζει το οικονομικό μοντέλο, να απελευθερώνονται οι παραγωγικές δυνάμεις από το ασφυκτικό πλαίσιο των πελατειακών-παρασιτικών σχέσεων, να σταματήσει η καταστροφή θέσεων εργασίας και, σταδιακά, να δημιουργούνται νέες. Προσδοκώντας ότι θα αρχίσει πόλεμο κατά της κοινωνικής μάστιγας που λέγεται ανεργία. Δεν έδωσε εντολή για «αριστερές» ατάκες, αλλά για αποτελέσματα. Για να επιτευχθούν, χρειάζεται σχέδιο - η ανάπτυξη, έχει τονιστεί, είναι δική μας δουλειά και επιδίωξη, δεν ενδιαφέρει τους δανειστές. Σχέδιο που θα ενσωματώνει και, ταυτόχρονα, θα υπερβαίνει τους καταναγκασμούς του Μνημονίου. Χρειάζονται και υπουργοί που θα αγωνίζονται ώστε ν

Το σόου με τον Τσίπρα στην αμερικανική τηλεόραση είχε έναν και μόνο πραγματικό σκοπό. Την ικανοποίηση των αρρωστημένων παθών της κ. Αγγελοπούλου. Ο κ. Κλίντον προφανώς το ξέρει, μια και πληρώνεται αδρά για να παριστάνει τον φίλο της Γιάννας δημοσίως και να δίνει στην δυστυχισμένη γυναίκα έναν λόγο ύπαρξης. Ο Τσίπρας γιατί δέχθηκε να εξυπηρετήσει αυτήν την ιδιότυπη υποκατάσταση ψυχιατρικής θεραπείας; Δεδομένου μάλιστα ότι το επαρχιώτικο επίπεδο του δεν είναι ανάλογο τέτοιων δι εθνούς επιπέδου σκηνοθεσιών και, κατά συνέπεια, ήταν φανερό ότι δεν είχε τίποτε να κερδίσει από αυτού του είδους την άνευρη δημοσιότητα; Στο κάτω κάτω δεν του είπαν ότι οι "επενδυτές" δεν αποφασίζουν που θα πάνε τα λεφτά τους βλέποντας τηλεοπτικά σόου; Οι τηλεθεατές που παρακολούθησαν, εν μέσω χασμουρητών, την εκπομπή στην φίλη χώρα, είναι ζήτημα αν έχουν χρήματα για να πληρώσουν τον επόμενο λογαριασμό του κινητού τους. Αν είχαν δεν θα περνούσαν τον καιρό τους βλέποντας Γιάννα στη