IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Χρόνος: 10 λεπτά... Και ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ ... Μιας και αναφέρατε το πολιτισμικό σοκ στη (σοσιαλιστική) Σουηδία, να σας αναφέρω ένα δικό μου σοκ στη Χιλή. Βρίσκομαι εδώ για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Προκειμένου να πληρωθώ από ένα ερευνητικό φορέα, μου είπαν ότι θα  έπρεπε να εκδώσω δελτίο παροχής υπηρεσιών και άρα να κάνω έναρξη επαγγέλματος επειδή το διάστημα (6 μήνες) ήταν μεγάλο. Έχοντας τη γνώση από την αντίστοιχη Ελληνική πραγματικότητα, ανατρίχιασα στην ιδέα.  Την Ελληνική πραγματικότητα την ξέρετε: Εφορία, ελεγκτής, ΟΑΕΕ, επιμελητήριο, ξανά εφορία και ΟΑΕΕ, θεώρηση βιβλίων, περιοδικές δηλώσεις συν δήλωση πελατών-προμηθευτών (ακόμη και πολύ μετά το κλείσιμο των βιβλίων) κλπ κλπ. Χώρια που κάπου μπορεί να κολλήσει το πράγμα (γνωρίζω περίπτωση όπου επί 2 μήνες η εφορία και ο ΟΑΕΕ μάχονταν για το ποιος θα έπαιρνε το μοναδικό πρωτότυπο ενός εγγράφου και αρνιόντουσαν φωτοτυπία), χώρια η αγένεια (πχ στις «πληροφορίες» αρνιόντουσαν να πληροφορήσουν για τον κωδικό ενός επαγ

Π.ΜΑΡΑΓΚΟΣ Ίσως μια από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής κάποιου, είναι να μπει στη μάχη ενάντια σε ένα τεράστιο δολοφονικό κρατικό μηχανισμό, σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για να τον καταστρέψει, και στελεχωμένο από ανθρώπους που τον βλέπουν όχι ως άνθρωπο που έκανε το λάθος να κυνηγήσει το όνειρό του για οικονομική ανεξαρτησία, αλλά ως έναν προδικασμένο απατεώνα που πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, ως φορολογητέα “ύλη”... Καθένας γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ίσως η χειρότερη χώρα στη δύση και ίσως και στην ανατολή, με εξαίρεση ίσως κάποιες περιοχές του Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο   πλανήτη που βρίσκονται σε πόλεμο ή σε εμφύλια διαμάχη, για να έχει κάποιος επιχείρηση, όσο μικρή και αν είναι αυτή. Από την πρώτη στιγμή τα εμπόδια που πρέπει να υπερπηδήσει ένας επίδοξος μικρομεσαίος είναι δυσθεώρητα, είτε για να βγάλει μια άδεια λειτουργίας, είτε για να προσλάβει έναν άνθρωπο και να μεγαλώσει την δουλειά του πέρα από το επίπεδο του one-man-

Πριν από πολλά χρόνια κυκλοφορούσε σαν ανέκδοτο μια ιστορία σχετικά με τις συζητήσεις που είχαν ένας Ελληνας και ένας Τούρκος συνοριοφύλακας στον Εβρο. Ελεγε, λοιπόν, ο Ελληνας: «Ξέρεις, εμείς είμαστε ο εξυπνότερος λαός του Κόσμου». Και ο Τούρκος του απαντούσε: «Σύμφωνοι, είσαστε 10 εκατομμύρια ξύπνιοι που διαλέξατε 100 βλάκες να σας κυβερνάνε, ενώ εμείς είμαστε 75 εκατομμύρια βλάκες και αμόρφωτοι αλλά έχουμε βρει 100 ξύπνιους να μας κυβερνάνε». Νομίζω ότι το ανέκδοτο κυκλοφορούσε την εποχή της Δικτατορίας, όπου το ρήμα δεν ήταν «διαλέξατε» αλλά «έχετε». Δυστυχώς, φαίνεται ότι, ξαφνικά, πρέπει να το ξαναφέρουμε στην επικαιρότητα. Μόνο έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε το σκεπτικό αυτών που συνέταξαν ορισμένες από τις διατάξεις των Νόμων 4172/13 και 4174/13. Θα ξεκινήσω από τον 4174/13 και συγκεκριμένα το άρθρο 50. Ηδη έχει γίνει πλήρης αναφορά από τον Αρίστο Δοξιάδη στην «Καθημερινή» της 20ής Οκτωβρίου 2013, στο άρθρο του με τίτλο «Η καταστροφή ενός θεσμού» και αναφέρεται στον θεσμό

Μέσα σε έναν και μόνο μήνα, τον Σεπτέμβριο, τριπλασιάστηκαν (!) οι επιχειρήσεις με ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία, ξεπερνώντας τις 500.000 Τρόμο για την κατάσταση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα προκαλούν τα στοιχεία. Στις 31 Αυγούστου 2013 οι επιχειρήσεις με ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία ανέρχονταν σε 182.785, βάσει στοιχείων που δημοσιοποίησε το υπουργείο Οικονομικών. Εναν -κυριολεκτικά έναν!- μήνα αργότερα, στις 30 Σεπτεμβρίου 2013, οι επιχειρήσεις που δεν είχαν ανταποκριθεί στις φορολογικές τους υποχρεώσεις είχαν... τριπλασιαστεί! Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, ο αριθμός των επιχειρήσεων με ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία είχε εκτοξευτεί στις... 526.477! Μέσα σε έναν μήνα δηλαδή 343.692 επιχειρήσεις επιπλέον των προηγουμένων πέρασαν στην κατηγορία αυτών με ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία. Μετά την εξέλιξη αυτή, το συνολικό ποσό που οφείλουν αυτό το μισό εκατομμύριο επιχειρήσεις στο Δημόσιο ανήλθε στο αστρονομικό ύψος των 39,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ελάχιστο τμή

Ζημιές 325 εκατ. ευρώ είχαν το 2012 οι μεταποιητικές επιχειρήσεις της Βορ. Ελλάδας ενώ από το 2008 μέχρι τώρα έκλεισαν 50 σημαντικές μονάδες, λένε επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης. Και τους απαντούν συγκεκριμένοι  επιστήμονες: Είναι αδύνατον να κλείσεις τα κενά με ένα διεφθαρμένο κράτος που σου ζητάει να κάνεις 116 κινήσεις για να στήσεις ένα απλό μαγαζί!! Στην Ελλάδα βεβαίως συμβαίνουν όλα αυτά. Και μην σας φαίνεται περίεργο επειδή η κυβέρνηση και οι βουλευτές της Βορείου Ελλάδος δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται στον τόπο με συνέπεια να αναγκάζονται οι ίδιοι οι επιχειρηματίες να παρουσιάζουν την πραγματικότητα, ζητώντας από την Πολιτεία και τους πολιτικούς να αφυπνισθούν. Θα σας μεταφέρω σήμερα δύο παράλληλα γεγονότα, των ημερών, στην Θεσσαλονίκη μαζί με τα μηνύματά τους για να μου πείτε  αν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσει η χώρα αυτή τον εαυτό της και να δώσει λύσεις στα προβλήματα που έχουν αγγίξει όλα τα επίπεδα ζωής των ιθαγενών της. Η Διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανι

 (...) Όσοι σήμερα κόπτονται για την “ελευθερία” της αγοράς, πρέπει ταυτόχρονα να αποδεικνύουν και πόσο πραγματικά ελεύθεροι είναι. Και εννοώ καθαρά, πρέπει να αποδεικνύουν πόσο η άποψή τους αυτή είναι ιδεολογία και πολιτική και όχι ταύτιση με συμφέροντα. Τελικώς όλο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στηρίζεται στο δόγμα Μητσοτάκη . Σε αυτό το “ ποιός θα θυμάται τι έγινε σε 10 χρόνια; ” . Ξεχνάμε σε λιγότερα από 10 χρόνια . Δύο έως τρία είναι αρκετά για να ξεχάσουμε τι έγινε, ποιός το έκανε και με ποιά επιχειρήματα το έκανε.Σήμερα, στα μονόστηλα του Τύπου, υπάρχει μια διαμαρτυρία των φορέων της Βόρειας Ελλάδας, για την κατάργηση δρομολογίων της Ολυμπιακής προς Θεσσαλονίκη. Απ ό,τι φαίνεται, θα υπάρξει κατάργηση δρομολογίων και προς το Ηράκλειο το επόμενο διάστημα. Ας θυμηθούμε λοιπόν, παρά τον κυνισμό του σοφού σε πολλά Επίτιμου, τί έγινε με την Ολυμπιακή, η οποία πέταγε σε όλο τον κόσμο, ένωνε την Ελλάδα με την Ομογένεια και εξυπηρετούσε και κοινωνικές, εκτός από οικον

Η φορολόγηση της ιδιωτικής παραγωγής αποτελεί την κινητήρια δύναμη πίσω από τις υπηρεσίες που παρέχει το κράτος προς τους πολίτες του και κυρίως εκείνους τους πολίτες που παράγουν τον πλούτο προς φορολόγηση. Φυσικά φόρους πληρώνουν και οι υπάλληλοι του κράτους, πλην όμως αυτοί οι φόροι δεν είναι τίποτε άλλο από τον τρόπο που το κράτος μειώνει το ποσόν που τους πληρώνει. Αν δηλαδή το κράτος δίδει σε κάποιον €2.000 μικτά μηνιαίως αλλά του κρατά τα €700 ως φόρους, στην πραγματικότητα τον πληρώνει €1.300 καθώς τα υπόλοιπα δεν τα αποδίδει Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο   σε κάποιον τρίτο, αλλά στον εαυτό του. Αντίθετα, ο ιδιώτης εργοδότης που πληρώνει σε κάποιον υπάλληλο €2.000 μικτά έχει κόστος όχι μόνο τα €1.300 που δίδει στον εργαζόμενο, αλλά και τα €700 που αποδίδει στο κράτος, συν τις εργοδοτικές εισφορές 28% σύνολο €2.560. Αυτό φυσικά δεν είναι ισοδύναμο με το κόστος για την υπηρεσία που παρέχει ο δημόσιος υπάλληλος στην κοινωνία (ασφάλεια, άμυνα, παιδεία, δικαιοσύνη κλπ

Οι κυβερνήσεις πέφτουν, οι κρατικοδίατοι μένουν Τον περασμένο μήνα σε μια ακριτική περιοχή της Ελλάδας, στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας, έγιναν τα εγκαίνια μιας νέας μονάδας ανακύκλωσης πλαστικού που εγκαταστάθηκε σε ένα παλαιό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας το οποίο έβαλε λουκέτο πριν από μερικά χρόνια. Παρότι οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται δεν είναι παρά ένα μικρό ποσοστό –ίσως και κάτω από 10%- όσων απασχολούνταν παλαιότερα στον ίδιο χώρο, η επένδυση θα μπορούσε να θεωρηθεί σημαντική για την περιοχή που δοκιμάζεται από την ερήμωση και την πληθυσμιακή γήρανση. Ο επιχειρηματίας, ο οποίος είναι ο ίδιος που είχε κλείσει και ένα όμοιο εργοστάσιο στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου, το οποίο είχε επίσης αποκτήσει όταν πριν από δύο δεκαετίες είχε ανακύψει το ζήτημα με τις περιβόητες «προβληματικές» επιχειρήσεις που είχαν περάσει για κάποιο διάστημα στον έλεγχο του δημοσίου, σε μια -μάταιη, όπως αποδείχθηκε- προσπάθεια να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, ήθελε να γιορτάσει το επιχει

Δυστυχώς το να επιχειρείς στην Ελλάδα είναι σαν αποτυχημένο ανέκδοτο. Ανυπομονείς να φτάσει στο τέλος του, και όταν φτάσει είναι αναντίστοιχο με τις προσδοκίες του ξεκινήματος. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ιστορίες καθημερινής τρέλας, για όποιον υπέπεσε στο ατόπημα να προσπαθήσει να βιοπορίσει ως μη-υπάλληλος του ελληνικού κράτους; Από πού να ξεκινήσω; Από τον κυκεώνα χαρτιών και παραχαρτιών για να πουλήσει π.χ. μια νοικοκυρά τις μαρμελάδες της που φτιάχνει από τα φρούτα που της περισσεύουν από το περιβόλι της, και της ζητάνε εξέταση κοπράνων από το υπουργείο για να της δώσουν το χαρτί που θα πάει να κάνει έναρξη στην εφορία, να πληρώνει λογιστή για να της κρατάει βιβλία, να πληρώνει ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) και στο τέλος να βγαίνει να πληρώνει στο κράτος περισσότερα από όσα εισπράττει; Για το νεαρό που πήγε να ανοίξει ιντερνετικό κατάστημα για να πουλάει στο εξωτερικό ελληνικά προϊόντα όπως λάδι, κρασί και ξηρούς καρπούς, μάθαμε ότι χρειάζεται και εκείνος να κάνει εξέταση κ