IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Ο εκπαιδευτικός, ψυχολόγος και ποιητής Μιχάλης Παπαδόπουλος Από την υπερκινητικότητα έως την υπερσεξουαλικότητα οι εκδηλώσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς που την τελευταία πενταετία ιατρικοποιούνται, δικαίως ή καταχρηστικώς, είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα με οικονομικές παραμέτρους, που αναλύει με πολεμικό πνεύμα ο εκπαιδευτικός, ψυχολόγος και ποιητής Μιχάλης Παπαδόπουλος στην « Αυτοκτονία της ψυχιατρικής ». Με αυτήν την αφορμή οι εκδόσεις Νήσος διοργανώνουν απόψε μια συζήτηση με την ψυχαναλύτρια Μαρίλια Αβέρωφ- Αϊζενστάιν και τον επίτιμο αντιπρόεδρο του ΣτΕ, Νίκο Ρόζο, στο Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Σκουφά 45, 19.30) Πάσχει άραγε ο ηθοποιός Κέβιν Σπέισι από την ψυχική διαταραχή της «υπερσεξουαλικότητας»; Η ερώτηση μοιάζει να έχει απαντηθεί από την αγορά στις ΗΠΑ με βαρύτατο τίμημα: όχι απλώς τη διακοπή της καριέρας του σπουδαίου και δημοφιλούς ηθοποιού ως ύποπτου για παιδοφιλία, αλλά και τον σαρωτικό στιγματισμό του αφού, χωρίς δίκη ούτε ψυχοδ

  Ο Νίκανδρος Μπούρας, με ειδικότητα στην Νευρολογία και Ψυχιατρική από το Αιγινήτειο Νοσοκομείο φεύγει το 1974 για μετεκπαίδευση και εξειδίκευση στο Λονδίνο. Φωτογραφία από το αρχείο του INFO: Με ειδικότητα στην Νευρολογία και Ψυχιατρική από το Αιγινήτειο Νοσοκομείο φεύγει το 1974 για μετεκπαίδευση και εξειδίκευση στο Λονδίνο. Παρότι στην Ελλάδα τότε, η νευρολογία και η ψυχιατρική δεν είχαν ακόμη χωριστεί στην Βρετανία ήταν δύο διαφορετικές ειδικότητες: η νευρολογία κλάδος της κλινικής παθολογίας ενώ η ψυχιατρική ήταν ανεξάρτητη. Η δεκαετία του ΄70 μπορεί να χαρακτηριστεί ως «η χρυσή εποχή της Βρετανικής ψυχιατρικής».  Τα αποτελέσματα κλασικών πλέον ερευνητικών εργασιών υποστήριξαν την αξία της κινητοποίησης και κοινωνικής ενσωμάτωσης των ψυχικά ασθενών μέσω εντατικών προγραμμάτων αποκατάστασης.   Ο Νίκανδρος Μπούρας συμμετέχει ενεργά στην δημιουργία του πρώτου Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας στη Βρετανία, στην περιοχή του ΝΑ Λονδίνου – μια πρωτοποριακή μονάδα παροχής υπ

  Καταθλιπτικοί είμαστε λίγο-πολύ όλοι, με την έννοια ότι πάψαμε να αντιδρούμε σ' αυτό που συμβαίνει γύρω μας, και με το οποίο έχουμε πια αμετακλήτως εξοικειωθεί, συνθηκολογώντας με τις τρομώδεις αλήθειες και απογοητεύσεις του καταναλωτικού μηδενισμού και των προσποιήσεων που απλώνονται σαν ένας μόνιμος ίσκιος πάνω απ' τις φωτεινές σημασίες της ανθρώπινης περιπέτειας, σημασίες όπως ήταν η αγάπη, ο έρωτας, η ευσπλαχνία, η πρωτοτυπία ή ο λυρισμός .   Kανείς δεν έδειξε να γνωρίζει πως η κατάθλιψη αποτελούσε σήμερα την αλήθεια μας γιατί, απλούστατα, η αλήθεια ήταν καταθλιπτική...  Εικονογράφηση: Athenean Sailor  Aυτό για το οποίο δεν μιλούν οι στατιστικές είναι όλες εκείνες οι λησμονημένες δυνατότητες, κάτω απ' τον αστερισμό των οποίων είχαμε κάποτε αγαπήσει τη θλίψη μας, την τρυφερή, ευαίσθητη, πνευματώδη και μυστικοπαθή θλίψη. Ανάμεσα σε όλα τα θεάματα που κυριαρχούν στη σφαίρα του μεταμοντέρνου σύμπαντος, κανενός η πραγμάτευση δεν είναι πιο παραπειστική

 Μιχάλης Μ. Μαδιανός, Μαρίνα Οικονόμου Ελληνική κρίση, «εθνική»  κατάθλιψη και ασκήσεις επιβίωσης Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014,  σελ. 224, τιμή 14,91 ευρώ Τι δεξιότητες χρειάζονται για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις ψυχοπαθολογικές συνέπειες που προκαλούνται από την οικονομική αβεβαιότητα Η έννοια της ψυχικής ή ψυχολογικής ή ψυχιατρικής νόσου νοείται υπό ποικίλες οπτικές γωνίες, όπως ποικίλλουν και οι τρόποι που ερμηνεύουμε τις ψυχολογικές διαταραχές. Τα παραδοσιακά ιατροκεντρικά μοντέλα αναζητούσαν τα αίτια αυτών των διαταραχών/νόσων εντός και μόνο του «ασθενούς», ενοχοποιούσαν το άτομο που πάσχει. Τα παραδοσιακά αυτά μοντέλα ήρθαν να ανατρέψουν σύγχρονα ρεύματα όπως η γενική θεωρία συστημάτων, η γνωσιακή - συμπεριφορική προσέγγιση, αλλά και η κοινωνική ψυχιατρική, οι οποίες διερευνούν το σύνθετο τοπίο της ψυχικής νόσου ή διαταραχής υπό ένα ευρύτερο πρίσμα που θέλει το άτομο ως δυναμικά αλληλεπιδρών μέλος του κοινωνικού, του πολιτισμικού, του οικονομικού κ