IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

1  Θα τους αθωώνατε λόγω βλακείας; Οι εποχές ξεκινάνε με συμβολισμούς και τελειώνουν με τέτοιους. Η μεταπολίτευση ξεκίνησε με το αεροπλάνο του Ζισκάρ να προσγειώνεται στο Eλληνικό και να βγαίνει από μέσα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ακολουθούμενος από το ανεψιό του τον κ. Λιάπη. Η μεταπολίτευση τελείωσε με κάποιον απατεώνα να κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες και ανασφάλιστο το θηριώδες τζιπ του. Στην Ελλάδα μόνο θα μπορούσε ο απατεώνας αυτός να είναι ο πρώην υπουργός μεταφορών... Στην Ελλάδα μόνο μπορεί ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της  θητείας του οποίου εκτοξεύθηκαν οι δαπάνες, διορισμοί και χρεοκόπησε ουσιαστικά η χώρα, να εμφανίζεται σαν η πολιτική λύση του αδιεξόδου της χρεοκοπίας.  Στην Ελλάδα μόνο κάποιος μπορεί να γίνει πρόεδρος της Βουλής για μια μέρα και στο διάστημα αυτό να προλάβει να διορίσει την κόρη του στη Βουλή των 16 μισθών και των παχυλών εφάπαξ... Στην Ελλάδα μόνο ο πρόεδρος της Βουλής (άλλος πρόεδρος αυτός) θα μπορούσε να μιλάει δημόσι

 Στο θέατρο του παραλόγου ... ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ Νέα χρέη προς το Δημόσιο ύψους 6,8 δισ. ευρώ προστέθηκαν φέτος, καθώς 3,2 εκατομμύρια ιδιώτες και επιχειρήσεις χρωστούν 63 δισ. στην Εφορία Μοιάζει πραγματικά με παράσταση «θεάτρου του παραλόγου». Η κυβέρνηση Σαμαρά υποκρίνεται ότι είναι περιχαρής επειδή τον Οκτώβριο μάζεψε φόρους κοντά στους στόχους που είχε βάλει. Υποκρίνεται επίσης ότι αδιαφορεί και αποσιωπά το γεγονός ότι τον ίδιο μήνα, τον Οκτώβριο, αυξήθηκαν κατά 101.425 τα φυσικά πρόσωπα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Αυτές οι εκατό χιλιάδες νέοι ληξιπρόθεσμοι οφειλέτες πρόσθεσαν άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ (381 για την ακρίβεια) στο ποσό που χρωστούν οι πολίτες ως φυσικά πρόσωπα στην Εφορία. Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου υποκρίνεται ότι σφυρίζει αδιάφορα για το γεγονός πως μέσα στους πρώτους δέκα μήνες του 2013, από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα (δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες και οι επιχειρή

Π.ΜΑΡΑΓΚΟΣ Ίσως μια από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής κάποιου, είναι να μπει στη μάχη ενάντια σε ένα τεράστιο δολοφονικό κρατικό μηχανισμό, σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για να τον καταστρέψει, και στελεχωμένο από ανθρώπους που τον βλέπουν όχι ως άνθρωπο που έκανε το λάθος να κυνηγήσει το όνειρό του για οικονομική ανεξαρτησία, αλλά ως έναν προδικασμένο απατεώνα που πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, ως φορολογητέα “ύλη”... Καθένας γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ίσως η χειρότερη χώρα στη δύση και ίσως και στην ανατολή, με εξαίρεση ίσως κάποιες περιοχές του Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο   πλανήτη που βρίσκονται σε πόλεμο ή σε εμφύλια διαμάχη, για να έχει κάποιος επιχείρηση, όσο μικρή και αν είναι αυτή. Από την πρώτη στιγμή τα εμπόδια που πρέπει να υπερπηδήσει ένας επίδοξος μικρομεσαίος είναι δυσθεώρητα, είτε για να βγάλει μια άδεια λειτουργίας, είτε για να προσλάβει έναν άνθρωπο και να μεγαλώσει την δουλειά του πέρα από το επίπεδο του one-man-

(...)  Η πανικόβλητη συρρίκνωση κρατικών δομών και λειτουργιών, ο βίαιος μετασχηματισμός του κοινωνικού ιστού, η εξίσου βίαιη αναδιάρθρωση της οικονομίας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης, όλα αυτά συμβαίνουν υπό την πίεση της χρεοκοπίας και σύμφωνα με τα μάνιουαλ των δανειστών. Οι δανειστές κάνουν σωστά τη δουλειά τους και υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Οι Ελληνες τι κάνουν; Ποια χώρα οραματίζονται; Με ποιες δομές οικονομικές και κοινωνικές; Ποια παιδεία; Ποια συλλογική αφήγηση για το μέλλον, η οποία θα τους χωράει όλους, και θα τους κινητοποιεί; (...)   (...) Θέλει η Ελλάδα να υπάρχουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα παράγουν πλούτο και θα προσφέρουν εργασία;  Δεν ξέρουμε.  Ούτε ο υπουργός το ξέρει:  ο κ. Χατζηδάκης απλώς εξέφρασε την ελπίδα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να λειτουργήσει θετικά κ.ο.κ.  Σαν διπλωματικός παρατηρητής τρίτης χώρας. H πτώση κάποτε θα τελειώσει. Το 2014 ή το 2015. Θα βρεθούμε σε κάποιο ιστορικό χαμηλό, που θα μετρηθεί τότε. Σημασία

Είναι γεγονός ότι η φοροδιαφυγή υπό τις σημερινές συνθήκες της οικονομίας είναι έγκλημα. Είναι επίσης γεγονός ότι η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα αυξημένη και ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τα δημόσια οικονομικά. Τέλος, είναι γεγονός ότι οι νομοταγείς πολίτες επιβαρύνονται με το κόστος της φοροδιαφυγής, δηλαδή όσα δεν εισπράττει το Δημόσιο από τους φοροφυγάδες, τα εισπράττει από τους τίμιους φορολογουμένους.  Ωστόσο, υπάρχει ένα ζήτημα νέο για τα ελληνικά δεδομένα. Η σύλληψη με διαδικασίες Αυτοφώρου διαφόρων κατηγορούμενων για φοροδιαφυγή επειδή χρωστάνε στο Δημόσιο. Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα ενοχής στη φοροδιαφυγή. Υπάρχουν οι «κλέφτες φοροφυγάδες» , αυτοί που συστηματικά δεν πληρώνουν φόρους, που εισπράττουν τον ΦΠΑ και δεν τον αποδίδουν, που ζουν εις βάρος του Δημοσίου, οι «μη δίδοντες ». Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι «μη έχοντες ». Μεγάλη διαφορά. Οι μη έχοντες μπορεί να μην έχουν χρήματα να πληρώσουν τις ιδιαίτερα και αιφνιδιαστικά αυξημέ

(...)  αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί: μια παρόμοια περίοδος « φορολογικών διακοπών » προσφέρθηκε στις επιχειρήσεις το 2004, στηριγμένη στα ίδια επιχειρήματα. Και το μέτρο υπήρξε μια παταγώδης αποτυχία. Ενώ οι μεγάλες εταιρείες πράγματι εκμεταλλεύτηκαν την αμνηστία για να « επαναπατρίσου ν » τεράστια ποσά στις Ηνωμένες Πολιτείες, χρησιμοποίησαν τα λεφτά αυτά για να πληρώσουν μερίσματα στους μετόχους, να επαναγοράσουν χρέη και μετοχές, να εξαγοράσουν άλλες εταιρείες - για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το να αυξήσουν τις παραγωγικές επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας (...) Η απάτη με τα μετρητά των μεγάλων επιχειρήσεων Paul Krugman  NY TIMES/ TO BHMA 4-7-2011 Το να παρακολουθείς την εξέλιξη του οικονομικού διαλόγου στην Ουάσιγκτον τα τελευταία δυο χρόνια υπήρξε απογοητευτική εμπειρία. Μήνα με το μήνα, η συζήτηση γίνεται όλο και πιο πρωτόγονη: τα διδάγματα της οικονομικής κρίσης του 2008 ξεχάστηκαν με εκπληκτική ταχύτητα, και οι ίδιες ακριβώς ιδέες που μας οδ

Περί φόρων και τάφων Δεν υπάρχει καλός συντελεστής φορολογίας. Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος έλεγε ότι οι φόροι είναι σαν τον θάνατο, οπότε το άριστο θα ήταν η αθανασία και οι μηδενικοί φορολογικοί συντελεστές. Στον πραγματικό κόσμο όμως αυτά είναι τα μόνα πράγματα που δεν μπορεί να αποφύγει κανένας άνθρωπος. Οπότε το θέμα είναι να βρεθεί εκείνη η φορολογική συνταγή που θα είναι αποδοτική και δίκαιη. Μία από τις καραμέλες που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (την αναπαρήγαγε και ο κ. Αντ. Σαμαράς με τη μαγική φόρμουλα που παρουσίασε για δημοσιονομικό πλεόνασμα σε δύο χρόνια!) είναι ότι η υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων διώχνει τις επενδύσεις. Αυτό δεν προκύπτει από τα στοιχεία , ούτε καν από τις δηλώσεις των ξένων (και ουχί των εγχώριων) επιχειρηματιών. Στο Global Competitiveness Report 2010-2011, που εξέδωσε προχθές το World Economic Forum, μόνο το 3,7% των επενδυτών δηλώνει ότι οι φορολογικοί συντελεστές αποτελούν εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα. Αντιθέτως το 27,2% εμποδίζεται από τη γραφειοκρατ