IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ποια μέτρα ετοιμάζουν στο υπουργείο Οικονομικών κατά της φοροδιαφυγής με στόχο να αυξηθούν τα έσοδα – Οι φοροαπαλλαγές που κινδυνεύουν   Στο στόχαστρο των δανειστών έχουν μπει για τα καλά οι φοροαπαλλαγές που ισχύουν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, ενώ το ΔΝΤ δεν κάνει πίσω στην απαίτησή του για μείωση του αφορολογήτου στις 5.000 ευρώ. Την ίδια ώρα, στο υπουργείο Οικονομικών έχουν ρίξει το βάρος σε μέτρα κατά της φοροδιαφυγής ώστε και τα έσοδα να αυξηθούν και η πιθανότητα εφαρμογής του «κόφτη» να απομακρυνθεί. Στα μέτρα για την αύξηση των εσόδων περιλαμβάνεται η εφαρμογή του πλαστικού χρήματος σε αγορές προϊόντων και υπηρεσιών για το χτίσιμο του αφορολογήτου. Για το 2016, όπως πρώτο είχε αποκαλύψει «το Βήμα της Κυριακής», οι αποδείξεις που έχουν συγκεντρώσει οι φορολογούμενοι δεν θα μετρήσουν καθώς για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο κωδικός 049 της φορολογικής δήλωσης θα είναι απενεργοποιημένος. Ομως οι φορολογούμενοι θα τύχουν της έκπτωσης φόρου που οδηγεί σε έμμεσο αφορολόγη

     Έχει χωριστεί η κοινωνία μας εδώ και καιρό ανάμεσα σε αυτούς που υποστηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις και σε αυτούς που κατηγορούν συλλήβδην του δανειστές, ως σατανικούς. Α ν προσπαθήσουμε να δούμε καλοπροαίρετα το θέμα, όση επιείκεια και να δείξουμε πρέπει να σταθούμε δύο ειδήσεων της επικαιρότητας:  Οι δανειστές λοιπόν, που θέλουν την ανάπτυξη της χώρας, και υποτίθεται ότι ευνοούν την ιδιωτική οικονομία, με απίστευτη εμμονή το τελευταίο διάστημα, και επι απειλή παύσης των συνομιλιών, ζητούν α) κατάργηση του αφορολογήτου σε μισθωτούς και συνταξιούχους (ήδη έχει καταργηθεί για ελεύθερους επαγγελματίες) και β) αποκρούουν λέει, τον ακατάσχετο λογαριασμό των επιχειρήσεων.  Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα αθλιότερο από τις δύο αυτές προτάσεις. Δεν χρειάζεται ούτε λέξη παραπάνω για το πόσο αυτονόητα απαραίτητο είναι για την αυτοσυντήρηση και την αξιοπρέπεια των οικογενειών και των επιχειρήσεων ένα ασφαλές αφορολόγητο όριο. Τους πειράζει επίσης, η ύπαρξη ενός εξω

Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ένα κατακλυσμό διαφημίσεων στο internet (ευτυχώς όχι στη  Huffington Post ) για την ίδρυση επιχειρήσεων στη Βουλγαρία. Τα σχετικά γραφεία προσφέρουν μία σειρά από λογιστικές και φορολογικές υπηρεσίες που περιλαμβάνουν «λύσεις» σε εταιρικό και προσωπικό επίπεδο, υπόσχονται χαμηλούς εταιρικούς φορολογικού συντελεστές, απόκτηση φορολογικής κατοικίας στη Βουλγαρία και άλλες «ευκολίες». Η βιομηχανία αυτή σε σχέση με τη συγκεκριμένη χώρα είναι καθόλα τοξική και πρέπει να αποφεύγεται για τους ακόλουθους λόγους. 1. Brand Name Η χώρα εγκατάστασης μίας επιχείρησης παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της. Αν κάποιος δεν δραστηριοποιείται στην αγορά της Βουλγαρίας, όπου προφανώς η χρήση μίας ημεδαπής οντότητας είναι πολλές φορές επιβεβλημένη, επενδύει σε μία δικαιοδοσία με μέτρια φήμη που πιθανώς να έχει αρνητικό αντίκτυπο στο εταιρικό του προφίλ. Ενδεικτικά, για την προσέλκυση πελατών και επενδυτών η Βουλγαρία δεν χαίρει της εκτίμησης της Αγγλίας, της Μά

 A.  Το ΚΕΦΟΜΕΠ σε συνδυασμό με το νέο πρόγραμμα διασταύρωσης δηλώσεων - καταθέσεων είναι τα όπλα που έπρεπε να είχαν επιστρατευτεί απ το 2010 για την ανεύρεση αδήλωτων εσόδων, άλλα αυτό δεν συνέβη. Ο πλούτος συσσωρεύτηκε στη χώρα και αποκρύφτηκε απ τη φορολόγηση την περίοδο 1980-2010 και όχι βέβαια στα πέτρινα χρόνια που ακολουθησαν. Η χώρα είναι σε διαρκή επτάχρονο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, έναντι του οποίου έπρεπε να είχε γίνει νέα μείωση χρέους απ τους δανειστές, κυρίως δε όμως, έπρεπε να αναζητηθούν έκτακτα έσοδα, απ τους πλουσιοτέρους πολίτες φυσικά, μιας και η Ελλάδα είχε αύτη τη δυνατότητα. Όπως ακριβως έγινε και στην Κύπρο. Kαι κυρίως απ όσους εξήγαγαν άνω των 300 δις στο εξωτερικό την περίοδο 2000-2012. Γιατί οι υπόλοιποι τα επένδυσαν εδω και ήδη φορολογηθήκαν σκληρά γι αυτό με τραγικά αποτελέσματα για τους ιδίους και την ελληνική οικονομία. Οι πλουσιότεροι είχαν εξάγει τα χρήματα τους στο εξωτερικό, συνεχίζοντας μια αρχέγονη (ανθ)ελληνική παράδοση.

Στην αποτροπή των φορολογούμενων να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και να αμφισβητούν τις πράξεις των ελεγκτών προσβλέπει η ερμηνευτική εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με την οποία ορίζεται ότι όσοι ασκούν ένδικα μέσα θα καλούνται να πληρώσουν και ένα ποσό για ηθική βλάβη έναντι του Δημοσίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό δημόσιο επιχειρεί να στερήσει από τους φορολογούμενους το δικαίωμα της προσφυγής. Το ίδιο έγινε και το 2013 όταν αυξήθηκε στο 50% του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης επιβολής στην οποία έχει προχωρήσει η φορολογική αρχή, από 20% που ήταν. Πρόστιμο τουλάχιστον 10% Όποιος, λοιπόν, αμφισβητήσει φόρο ή πρόστιμο που του έχει καταλογισθεί θα πρέπει να για προσφύγει στη Δικαιοσύνη να πληρώσει το 50% του φόρου. Εάν, όμως, κερδίσει την υπόθεση ο φορολογούμενος, τα χρήματα αυτά τού επιστρέφονται. Από την άλλη, στην περίπτωση που χάσει την υπόθεση θα κληθεί να πληρώσει τουλάχιστον επιπλέον του φόρου ή του προστίμου που του επιδικάζεται πρόστιμο ως ηθ