IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η περίοδος των Μνημονίων είχε τεράστιες αρνητικές συνέπειες τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για κάθε εργαζόμενο ατομικά. Η συρρίκνωση της οικονομίας, η εξαέρωση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου, η απώλεια μεριδίων στο παγκόσμιο εμπόριο, η υποτίμηση αξιών, μισθών και ακίνητης περιουσίας, αποτυπώθηκε οδυνηρά στην καθημερινότητα. Όμως και μετά τη συμβατική λήξη των Μνημονίων, η ασκούμενη πολιτική δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα που είναι η παραγωγή νέου πλούτου. Η αδράνεια στο θέμα της παραγωγικής αναδιάρθρωσης επιτρέπει την περαιτέρω καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού, τη διεύρυνση της εισαγωγικής διείσδυσης και την πλήρη μετατροπή της ελληνικής οικονομίας σε οικονομία υπηρεσιών. Η διαφαινόμενη επιδείνωση του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος καθιστά δυσμενείς τις προβλέψεις για σταθεροποίηση της ανάκαμψης. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα με ανάπτυξη που παρουσιάστηκε ελαφρά αναβαθμισμένη (2% το 2018, 2,2% το 2019 και 2,3% το 2020) στις χειμερινές εκτιμήσεις της Κομισιό

Σκίτσο του Β. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 1.  Η κυβέρνηση μετά από δύο χρόνια προσπαθειών αναβίωσης δια επιδιόρθωσης του  εξωδικαστικού συμβιβασμού -με πενιχρά έως στιγμή αποτελέσματα- επιχειρεί να φέρει στο τραπέζι με καθυστέρηση -στον τέταρτο πλέον χρόνο της θητείας της- την περιβόητη νέα ρύθμιση των 120 δόσεων -με επανϋπολογισμο οφειλών- με την οποία επιχειρεί να βάλει μία τάξη και στα εξωφρενικά χρέη που συσσωρεύτηκαν την προηγούμενη δεκαετία στα ασφαλιστικά Ταμεία και το δημόσιο. (Το πρόβλημα αυτό δεν κατάφεραν να λύσουν οι έως σήμερα ρυθμίσεις). Η προσπάθειά της αυτή έως τώρα έφερε χαρακτηριστικά που δεν υπόσχονται επιτυχία: παρατεταμένη ασάφεια και μπαλώματα, αδικίες, κακονομία, πενιχρές ελαφρύνσεις έναντι τεράστιου γραφειοκρατικού κόστους για τον πολίτη κλπ. Ειδικότερα, Α. Όπως και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό το πώς ακριβώς θα γίνει η ρύθμιση φέρεται και σέρνεται με αντικρουόμενες πληροφορίες επί πολύ μακρόν χωρίς να έχει καταλήξει σε σαφή σημεία, άρα έχουμε ασάφει

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  Διαλυμένα νοικοκυριά με άδειους λογαριασμούς,  κατασχέσεις χωρίς αντίκρισμα.  Η Ρουμανία έκλεισε το 2018 με τον... συνηθισμένο τρόπο. Το ΑΕΠ της ανέβηκε «μόνο» 4% περίπου, πλησιάζοντας το ψυχολογικό όριο των 200 δισ. ευρώ, που θα περάσει το 2019. Οι εξαγωγές πέρασαν τα 70 δις Ευρώ (χωρίς πετρελαιοειδή), η κατανάλωση ανέβηκε παρά τη μείωση της πιστωτικής επέκτασης, οι μισθοί αυξήθηκαν με βάση τη χαμηλή φορολογία και την υψηλή ζήτηση, οι επενδύσεις αυξήθηκαν στη ρουμανική οικονομία. Η ανεργία στις μεγάλες πόλεις παραμένει περί το 0%, είναι κάτω του 4% στη χώρα. Τα ακίνητα συνεχίζουν να αποτελούν την πρωταρχική επιλογή αποταμίευσης και όταν οι τιμές τους είναι λογικές, η ζήτηση είναι μεγάλη, πολλά νέα οικιστικά έργα πωλούνται από τα σχέδια. Παρά τη χαμηλή φορολογία, τα δημόσια έσοδα αυξήθηκαν +14,6% στο 11μηνο. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση αύξησε (σωστά) τους μισθούς των γιατρών, των νοσοκόμων κ.λπ. στις 2.500 – 5.000 ευρώ / μήνα για να σταματήσουν να φεύγο