IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα διέλυσε τα σύννεφα που είχαν προκληθεί από τον πρόσφατο χειρισμό του υπουργού Ναυτιλίας Δρίτσα όσον αφορά τον ΟΛΠ και επιβεβαίωσε την αμοιβαία επιλογή για στρατηγική συνεργασία. Για τους Κινέζους η Ελλάδα έχει μεγάλη γεωοικονομική αξία λόγω της γεωγραφικής θέσης της και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι μέλος της ΕΕ. Η κινέζικη πλευρά θεωρεί τον Πειραιά την απόληξη του θαλάσσιου “δρόμου του μεταξιού” και την ιδανική πύλη για το εξαγωγικό εμπόριό της προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Πύλη που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία μετά τη διεύρυνση της διώρυγας του Σουέζ. Ειδικά για τα κοντέινερ με περιεχόμενο εμπορευμάτων αξίας πάνω από 300.000 ευρώ ο Πειραιάς συμφέρει πάρα πολύ σε σύγκριση με την εκφόρτωση στα μεγάλα λιμάνια του Ρότερνταμ και του Αμβούργου. Αφενός ρίχνει σημαντικά το κόστος, αφετέρου μειώνει περίπου κατά 10 ημέρες τον χρόνο παράδοσης των εμπορευμάτων.  Προϋπόθεση είναι, βεβαίως, να εκσυγχρονισθεί η σιδηροδρομική σύνδεση του Πειρ

​​Οπως έχουμε γράψει σε πρόσφατη αρθρογραφία μας, οι τρεις Δρόμοι του Μεταξιού (χερσαίος, θαλάσσιος και ψηφιακός) θα ενώνουν την Αφρική, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη δημιουργώντας τρία νέα κανάλια επενδύσεων και εμπορίου μεταξύ 60 χωρών και των 4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων των εμπλεκόμενων χωρών. Η Κίνα ονομάζει τους Δρόμους του Μεταξιού «Μία Ζώνη ένας Δρόμος» [One Belt One Road (OBOR)]. Η χώρα μας έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να συμμετάσχει και στους τρεις παραπάνω Δρόμους του Μεταξιού. Από τη Μινωική εποχή, η χώρα μας ήταν βασικός διακινητής εμπορευμάτων και υπηρεσιών στη Μεσόγειο. Ο Δρόμος του Μεταξιού είναι ευκαιρία να ανακτηθεί και πάλι αυτός ο ρόλος για τη χώρα μας και παράλληλα να αποτελέσει διεθνές εμπορικό κέντρο. Κυρίως η χώρα μας πρέπει να επικεντρωθεί στην αντίστροφη ροή του Δρόμου του Μεταξιού για να προωθήσει τα δικά μας προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά και να προσελκύσει τουρίστες από τις χώρες αυτές. Η χώρα μας κατέχει τόσο την ιστορική κλη

Τα προβλήματα του Πεκίνου είναι πλέον και προβλήματα του κόσμου. Το 2010, η Κίνα αντιπροσώπευε σχεδόν το 23% της παγκόσμιας ανάπτυξης. Μέχρι το τέλος του 2014, το μερίδιό της  εκτινάχθηκε σε τουλάχιστον 38%. Το σχετικό βάρος της Κίνας αυξάνεται ακόμη περισσότερο στις αγορές εμπορευμάτων, από τις οποίες εξαρτάται η ανάπτυξη πολλών χωρών, από την Ινδονησία έως τη Νότια Αφρική.   Το "φρένο" της οικονομίας στην Κίνα και η κρίση της Ελλάδας σε μια εύθραυστη ευρωζώνη ενδέχεται να ανακόψουν την αναιμική ανάπτυξη στο παγκόσμιο σύστημα, σχολιάζει άρθρο στο ''Bloomberg View''. Η Σιγκαπούρη είναι το πιο κοντινό πράγμα σε οικονομικό βαρόμετρο που διαθέτει η Ασία. Η πολύ ανοιχτή, εξαρτώμενη από το εμπόριο οικονομία της συνήθως ειδοποιεί όταν ο κίνδυνος πλησιάζει στην παγκόσμια χρηματιστηριακή σκηνή. Και αυτή τη στιγμή, η Σιγκαπούρη στέλνει προειδοποιητικά σημάδια. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της πόλης-κράτους υποχώρησε 4,6% το τελευταίο τρίμηνο,