IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: ΚΥΠΡΟΣ-ΑΤΤΙΛΑΣ 1974: Στίγμα αιώνιας καταδίκης  τα φρικαλέα γεγονότα των βιασμών γυναικών  από εφηβείας μέχρι γήρατος.    Η σημαία της ντροπής στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο...  EPA/KATIA CHRISTODOULOU  Πριν από επτά χρόνια –την ημέρα που το ψευδοκράτος με τον εγκάθετο πρόεδρο του συμπλήρωνε είκοσι οκτώ χρόνια από την ανακήρυξή του– έστειλα μια επιστολή-απάντηση-διαμαρτυρία στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, για την προγραμματιζόμενη δίγλωσση έκδοση «Ανθολογία Διηγήματος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων», ιδέα που εκκολάφθηκε μέσα από το πνεύμα της «επαναπροσέγγισης», της μεγαλύτερης, πιστεύω, παγίδευσης που έχουμε υποστεί από το 1974. Η «επαναπροσέγγιση», αποδείχτηκε πως ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας λανθασμένος δρόμος: το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μας, δηλαδή οι πραγματικά καλές σχέσεις που είχαμε –εμείς, η πλειοψηφία, ο απλός λαός– με τους Τουρκοκύπριους, μετατράπηκε σε τραγικό μειονέκτημα. Ο αποπροσανατολισμός

Μέσα σε μια γενιά ο κυπριακός λαός έζησε ένα αντιαποικιακό αγώνα, μια εμφύλια σύγκρουση, ένα πραξικόπημα – το υπέρτατο εσωτερικό έγκλημα – και ένα επιδρομικό πόλεμο – το υπέρτατο διεθνές έγκλημα. Ο κυπριακός λαός δικαιούται απαιτεί και πρέπει να έχει ένα ελεύθερο μέλλον σε μια δημοκρατική πατρίδα. Ζητά και απαιτεί μια Κύπρο ενιαία και δημοκρατική. Στις Δίκες της Νυρεμβέργης (Nuremberg Trials- die Nurnberger Prozesses) καταδικάστηκαν σε θάνατο, σε ισόβια και σε μακρόχρονη φυλάκιση όλα εκείνα τα μέλη του Γερμανικού Ναζιστικού κινήματος που συνέλαβαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν τον επιδρομικό πόλεμο 1939-1945 που αιματοκύλισε την Ευρώπη και τον κόσμο.  Η πιο σημαντική κατηγορία εναντίων της ηγεσίας των Ναζί ήταν πως υπήρξαν οργανωτές “επιδρομικού πολέμου” (“war of aggression”) δηλαδή ενός μη αμυντικού πολέμου, ενός πολέμου που δεν ήταν αναγκαίος, ενός “πολέμου επιλογής” (“war of choice”), ενός πολέμου κατάκτησης. Οι οργανωτές του μπορούσαν να επιλύσουν τα οποία προβλήματα πο

Στην παρούσα Εισήγηση αναφερόμαστε και εμβαθύνουμε σε ορισμένες πτυχές του ζητήματος της επιλύσεως του Κυπριακού αναφορικώς με τα Πλάσματα Δικαίου τα χρησιμοποιούμενα από φορείς της διεθνούς, λεγομένης, κοινότητος προς επίλυσιν του Κυπριακού μέσω της λεγομένης ΔΔΟ, όπως και τα Διεθνή εγκλήματα που τα ανωτέρω πλάσματα δικαίου συγκαλύπτουν και νομιμοποιούν, με αποτέλεσμα να δημιουργούν προϋποθέσεις για χαοτική διχοτόμηση στην καταργηθησομένη «μετεξελιχθείσα» Κυπριακή Δημοκρατία . 1) Υποστηρίζουμε ότι βασικοί πυλώνες των διαφόρων σχεδίων και προτάσεων επιλύσεως του Κυπριακού, οι οποίοι διαχρονικά αποτελούν τη βάση των διαπραγματεύσεων, συνιστούν δικαϊκά πλάσματα. Θα παρουσιαστεί τι μπορεί να υποδηλώνει η ανάγκη χρήσεως τόσων πλασμάτων δικαίου, και μάλιστα επί θεμελιωδών ρυθμίσεων επιλύσεως του Κυπριακού, και πώς μπορεί το γεγονός αυτό να επηρεάσει τη λειτουργικότητα του προτεινομένου υποδείγματος ιδρύσεως και διακυβερνήσεως. 2) Παράλληλα, εξετάζεται το ζήτημα της