IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το βλέμμα του Σόιμπλε είναι στραμμένο τις τελευταίες ημέρες στη μακρινή Αυστραλία. Όχι επειδή του αρέσουν οι ταινίες με καγκουρό, αλλά διότι η Αυστραλία είναι η χώρα που πλέον είναι στο παγκόσμιο επίκεντρο μετά τα Panama Papers, λόγω της νομοθεσίας περί φοροδιαφυγής. Ο Σόιμπλε, παρότι έχει επί πολλές δεκαετίες στηριχθεί, όχι ως άτομο, αλλά ως στέλεχος της συγκεκριμένης γερμανικής κυβέρνησης, από διεφθαρμένες γερμανοθρεμμένες πολυεθνικές εταιρείες, και δεν είχε καμιά διάθεση να αρχίσει μάχη με τα «πρώην αφεντικά - φίλους του», φαίνεται ότι κάνει μια μεγάλη στροφή. Η απόφαση των ΗΠΑ να «σφίξουν την τανάλια» σε διεφθαρμένες πρακτικές κολοσσιαίων εταιρειών και το «σκάσιμο των Panama Papers» που εμπλέκουν, σύμφωνα με γερμανικές εφημερίδες, το περιβάλλον του Σόιμπλε, κατάφεραν το ακατόρθωτο. Η Γερμανική πολιτική ηγεσία, είτε εξ ανάγκης, για να μην κατηγορηθεί για συμπαιγνία με τις πολυεθνικές, είτε από ανάγκη για φορολογικές ανάγκες ή από αλτρουισμό (!), θα κινήσει κάποια διαδικασ

Σκίτσο του Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Η Deutsche Bank, το υπέρλαμπρο αυτό άστρο του «γερμανικού καπιταλισμού», ξεπουλάει άρον - άρον τις συμμετοχές της και τα περιουσιακά της στοιχεία. Προκύπτει κάτι καλό για την τράπεζα από αυτήν την κίνηση ή πρόκειται για κίνηση πανικού που προμηνύει θύελλα; Η τράπεζα έχει γίνει γνωστή όχι μόνο για την «ηγετική της θέση» στη γερμανική οικονομία, αλλά και για τις διεθνείς της «δραστηριότητες». Δραστηριότητες που συχνά απέχουν από την έννοια του «επιχειρείν» όπως το ξέρουμε, αλλά περισσότερο ταιριάζουν στη σφαίρα των «σκανδάλων». Θα θυμόμαστε την εμπλοκή της τράπεζας σε ξέπλυμα χρημάτων στη ρωσική αγορά, τη χειραγώγηση της αγοράς των ομολόγων και άλλων προϊόντων, μέσω χειραγώγησης του Libor, αλλά και την περίφημη χειραγώγηση τιμών commodities. Όμως τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν νέες αποκαλύψεις που έκαναν ακόμη πιο διάσημη την ήδη γνωστή αυτή τράπεζα. Το 2014, διαχειριστές σε πολύτιμα μέταλλα μήνυσαν σειρά τραπεζών από τις οποίες τον σημαντικότερ

Ίσως τα νέα δεδομένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ευνοούν τις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης ή τις εταιρείες τους, όμως ακόμα και αν όλη η Ευρώπη βουλιάξει κυριολεκτικά, τρεις εταιρείες θα κερδίσουν, ασχέτως των όποιων εξελίξεων. Η Volkswagen, η Siemens και η Deutsche Bank. Όσο και αν φαίνεται παράλογη αυτή η διαπίστωση, θα δούμε γιατί αυτή είναι απόλυτα σωστή! Όποιος παρακολουθεί στενά τις αγορές μετοχών και ομολόγων γνωρίζει πολύ καλά ότι οι τιμές καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση, όπως ακριβώς συμβαίνει στις λαϊκές αγορές, όταν πάμε να αγοράσουμε πορτοκάλια, μανταρίνια και ντομάτες. Με μία διαφορά. Όταν πάμε στη λαϊκή, αγοράζουμε τα πορτοκάλια για να τα καταναλώσουμε σε μια περίοδο μιας ή δύο εβδομάδων, καθώς αλλιώς τα πορτοκάλια μπορεί να σαπίσουν, όπως επίσης όταν αγοράζουμε μετοχές ή ομόλογα τα αγοράζουμε για να κερδίσουμε από το μέρισμα ή τον τόκο που μας δίνουν συν την υπεραξία μεταπώλησης. Αυτό συμβαίνει για κανονικούς επενδυτές/αγοραστές, όχι όμως για τ

Volkswagen  «Όχι» στη διερεύνηση της υπόθεσης μόνο στη Γερμανία  Απέναντι στην άρνηση των Ελλήνων Εισαγγελέων βρέθηκαν οι Γερμανοί συνάδελφοί τους, οι οποίοι στη διάρκεια συνάντησης στη Χάγη μεταξύ δικαστικών κλιμακίων από 18 χώρες , τις οποίες αφορά το σκάνδαλο της  Volswagen, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπάθησαν να πείσουν ότι οι αξιώσεις για το πειραγμένο λογισμικό της γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας είναι μόνο γερμανική υπόθεση.  Πρόκειται για το σκάνδαλο που κόστισε πολλά στο κύρος της Volkswagen και στο Γερμανικό ΑΕΠ, ενώ οι αποζημιώσεις που καλείται να δώσει η πρώτη είναι δυσθεώρητες. Το γεγονός ότι οι Γερμανοί αξίωσαν να ασκηθεί δίωξη για την υπόθεση με το «ένοχο» λογισμικό της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας μόνο στη χώρα τους και να μην κινηθεί ποινική διαδικασία σε καμία άλλη χώρα, προκάλεσε την έντονη αντιπαράθεση αφού πέραν της ελληνικής άρνησης ανάλογη στάση να αποδεχτούν αυτή την αξίωση επέδειξαν κι άλλες χώρες. Μάλιστα η ελληνική αντιπροσωπεία

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2015, οι αρχές των Αρχών Προστασίας Περιβαλλόντος (Environmental Protection Agency) της Αμερικάνικης πολιτείας της Καλιφόρνια έκπληκτοι ανακάλυψαν μια πρωτοφανή απάτη. Η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Γερμανίας, και της Ευρώπης, ένα θεωρούμενο υπόδειγμα αξιοπιστίας, η Volkswagen, εξαπατούσε καταναλωτές και κράτη,  πουλώντας εξαιρετικά ρυπογόνα αυτοκίνητα ως καθαρά. Λίγο αργότερα παραιτήθηκε ο πρόεδρος της Volkswagen, ισχυριζόμενος ότι δεν γνωριζε. Η απάτη αποδόθηκε σε κάποιον "μηχανικό" της εταιρίας. Σήμερα όμως αποδεικνύεται, με δημοσιοποίηση των Email του, ότι ο πρόεδρος της Volkswagen, όχι μόνο γνώριζε, αλλά ήταν ο ‘’αρχιερέας’’ της πλαστογραφίας, της πρωτοφανούς αυτής απάτης! Γιατί άραγε, όμως, η πλαστογραφία μιας εταιρίας, να μας ενδιαφέρει; Κατ αρχήν, η Volkswagen δεν είναι απλά μία εταιρία, μια αυτοκινητοβιομηχανία. Είναι ένα "πρότυπο". Είναι το καμάρι, το υπέρλαμπρο άστρο, της Γερμανικής βιομηχανίας, κ

...Happy end!  Το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε ...ασφαλή χέρια!  Ό,τι και να γίνει! Ας σβήσουμε επιτέλους τα φώτα και ας κοιμόμαστε ήσυχοι. Αν καταρρεύσουν τράπεζες, θα βγάλουν οι γερμανικές αρχές μια απόφαση, και... όποιον πάρει ο χάρος! Και εφόσον στην Ευρωπαϊκή Ένωση γίνονται σκάνδαλα σε χώρες πλην της Γερμανίας, θα τιμωρούνται αλύπητα, και θα καταφτάνουν στο δευτερόλεπτο Ευρωπαίοι Επίτροποι και επιτροπές Γερμανών... σοφών και λοιποί ειδήμονες που θα δίνουν συμβουλές, θα κουνάνε το δάκτυλο απειλητικά και θα διακόπτουν τη χρηματοδότηση σε επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και λαούς, καταδικάζοντας τους σε λιμοκτονία. Αν όμως γίνονται στη Γερμανία, ακόμη και αν μιλάμε για οικονομικά εγκλήματα που καταστρέφουν περιουσίες εκατομμυρίων πολιτών, καταστρέφουν άλλες τράπεζες η εταιρείες ή οδηγούν σε χρεοκοπίες ακόμη και χώρες, θα παραγράφονται.  Παρότι η Deutsche Bank, το υπέρλαμπρο αστέρι της γερμανικής οικονομίας στον χώρο των τραπεζών, είχε στο παρελθόν κατηγορηθεί για σημαν

Ομάδα... εξωτερικών συνεργατών της Deutsche Bank, βασικής χρηματοδότριας του στρατοπέδου στο Αουσβιτς, ποζάρουν για μια φωτογραφία στην πύλη του κολαστήριου. 'Οπως λέει άλλωστε και η πάντα επίκαιρη επιγραφή, «Η Εργασία Απελευθερώνει»... Η «ελεύθερη πτώση» των μετοχών της Deutsche Bank, της ναυαρχίδας των γερμανικών τραπεζών και ενός από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στον κόσμο, πάγωσε αυτές τις μέρες το αίμα του δρος Σόιμπλε και των άλλων πολιτικών «οικονομισάριων» της ηπείρου μας, που μάταια προσπαθούν να πείσουν τις αγαπημένες τους αγορές ότι η τευτονική υπερ-τράπεζα είναι «σταθερή σαν βράχος», τη στιγμή που η μετοχή της σημείωνε χαμηλό τριακονταετίας... Στην πραγματικότητα, ο «βράχος» αποδεικνύεται ιδιαίτερα εύθρυπτος: η μετοχή της «Γερμανικής Τράπεζας» έχει μειωθεί 41% από την αρχή του έτους, δηλαδή κατά μέσο όρο χάνει μία μονάδα την ημέρα, ενώ το πραγματικό μέτρο της αγωνίας των επενδυτών, δηλαδή το κόστος προστασίας (τα περιβόητα CDs και CDOs) από το ε

Μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται το εύρος και το βάθος της απάτης της VW με το πειραγμένο λογισμικό που αλλοίωνε τα στοιχεία των εκπομπών ρύπων. Εύλογα πλέον τίθεται το ερώτημα, το θέτουν ήδη γερμανικά ΜΜΕ, του βαθμού της ανοχής ή της συνενοχής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης καθώς και των αρμόδιων Ανεξάρτητων Αρχών. Εξυπακούεται ότι άλλο πράγμα είναι η επεκτατική στρατηγική της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας στον κόσμο, άλλο η διασφάλιση έναντι αντισταθμιστικών κινήτρων, εισφορών δηλαδή σε μαύρα κομματικά ταμεία, της ανοχής της κυβέρνησης, και βέβαια άλλο η συνενοχή της VW και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στο πλαίσιο ενός συνολικού εθνικού βιομηχανικού προστατευτισμού-επεκτατισμού. Τα παραπάνω δεν είναι καταιγίδα σε αίθριο ουρανό, καθώς η αμυντική-αρνητική στάση του Βερολίνου στην ευρείας εμβέλειας τραπεζική ένωση έχει δημοσιοποιηθεί από το 2012 με σαφή πρόθεση να προλάβουν να απομακρυνθούν οι σκελετοί από τα ντουλάπια των μεγάλων συστηματικών τραπεζών και να συμμαζευτούν οι σ

Όταν μία χώρα κατηγορείται από τα δικά της ΜΜΕ πως είναι η βασίλισσα της διαφθοράς, του χρηματισμού και της υπεξαίρεσης δημοσίων κονδυλίων από ιδιώτες, δεν πρέπει κανένας να εκπλήσσεται από το σκάνδαλο των αγώνων του 2006   « Όλα τα προβλήματα, όλες οι κρίσεις έχουν τουλάχιστον μία λύση, εάν όχι πάρα πολλές – ενώ δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση η έννοια του ανυπέρβλητου ή ενός σεναρίου που δεν είναι δυνατόν να έχει ένα αίσιο τέλος . Ορισμένοι μπορεί να μην είναι αρκετά έξυπνοι ή να μην έχουν το θάρρος να αναζητήσουν τις σωστές λύσεις – υπάρχουν όμως πάντοτε, περιμένοντας να ανακαλυφθούν. Ο μοναδικός αγώνας που δεν μπορεί ποτέ να κερδηθεί, είναι ο αγώνας που ο εχθρός ορίζει τους κανόνες και εμείς τους αποδεχόμαστε σαν ανόητοι – όπως συμβαίνει τουλάχιστον τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα, όπου τα μνημόνια καθορίζουν τους όρους του αθέμιτου «παιχνιδιού» εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Περαιτέρω, η ζωή δεν είναι μία παρτίδα σκάκι με άβουλα πιόνια τους Πολίτες,