IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  British steel workers Ο «πόλεμος των εταιριών» που ξεκίνησε το καλοκαίρι με την απόφαση της Βρετανίας να εξέλθει από την Ευρωπαϊκή Ένωση του φον Σόιμπλε, δεν πέρασε μόνο στην άλλη ακτή του Ατλαντικού, με την συμμετοχή των ΗΠΑ, αλλά πλέον επεκτείνεται στην Ασία, εισέρχεται σε αυτόν και η Κίνα! Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ οδηγεί σε σημαντική αναθέρμανση του  ρόλου της Αγγλίας στην βαριά βιομηχανία, που είχε παραγκωνιστεί μέχρι πρόσφατα, καθώς η πολιτική εστίασης  στο παρελθόν ήταν στο ‘κλείσιμο’ των μονάδων βαριάς βιομηχανίας και στην εστίαση κυρίως στον ρόλο του χρηματοοικονομικού τομέα. Η Γερμανία δεν είδε με καθόλου καλό μάτι αυτή την κίνηση για ευνόητους λόγους. Η Βρετανία είναι ιστορικά χώρα-ανταγωνιστής της Γερμανίας στη βαριά βιομηχανία, είτε μιλάμε για παραγωγή αμαξιών ή πολεμικών αεροπλάνων. Όμως, επίσης η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, έφερε τους δικούς της μετασεισμούς. Ο νέος πρόεδρος φαίνεται να «κόβει τα πόδια» στις Γερμανικές πολυεθνικές τύπου Vol

Γεωπολιτικό πανδαιμόνιο ... Οχι, δεν εννοώ τη «Neue Ostpolitik» του αείμνηστου Βίλι Μπραντ. Εννοώ την άρρητη μεν, σαφή δε, Ανατολική Πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία μετά την επανένωση. Εχοντας ανακτήσει τη χαμένη εθνική της αυτοπεποίθηση στρέφεται ολοένα και περισσότερο προς Ανατολάς, εκεί όπου πολλοί εκτιμούν ότι μετατοπίζεται το πολιτικοοικονομικό κέντρο βάρους του πλανήτη. Η Ανατολική Πολιτική της Γερμανίας ξεδιπλώνεται σε τρία διαφορετικά μέτωπα: 1) Στον ενεργειακό τομέα επέλεξε τη Ρωσία ως στρατηγικό εταίρο για να εξασφαλίσει τους αναγκαίους ενεργειακούς πόρους που χρειάζονται για την απρόσκοπτη οικονομική ανάπτυξη της χώρας.   2) Στον βιομηχανικό τομέα πολλές γερμανικές πολυεθνικές έσπευσαν να εγκατασταθούν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ με τη διεύρυνση του 2004, με στόχο τη μείωση του μισθολογικού κόστους και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. 3) Στον τομέα των εξαγωγών, χρησιμοποιώντας ως εφ

Li Keqiang -Angela Merkel Η Ιστορία ξεκινά από την αρχή. Αναδύεται ο ρόλος του Νέου Ηγεμόνα στα Ευρωπαϊκά, εκεί όπου οι μίνι - «Δυνάμεις», τύπου Γερμανίας, τα έχουν κάνει μπάχαλο με την ελληνική και την κυπριακή οικονομική διάσωση και τον ευρωπαϊκό Νότο. Το να έχει ο «δανειστής των πάντων» λόγο στην αυριανή συστημική ηρεμία της συρρικνούμενης, αλλά ακόμη σημαντικής Ευρώπης, όντως έχει νόημα. Και αυτό κάνει η Γερμανία που «θρέφει» απροκάλυπτα τις φιλοδοξίες της Kίνας. Μετά την «Κινδία» (συνεργασία της Κίνας με την Ινδία), γεννάται τώρα και η «Κιρμανία», μια ισχυρή στρατηγική συνεργασία ανάμεσα στην Κίνα και στη Γερμανία που δεν έχει προηγούμενο. Αυτό είναι το συμπέρασμα Γερμανών σχολιαστών μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Κίνας, Λι Κετσιάνγκ, στο Βερολίνο την περασμένη εβδομάδα. Πολύς λόγος έγινε, την τελευταία δεκαπενταετία, για την αλλόκοτη, συμβιωτική σχέση Αμερικής - Κίνας. Τώρα, όμως, διαπιστώνουμε τα ορατά σημάδια σταδιακής αποσύμπλεξης των δύο γιγάντων και τη

Bentley  - Volkswagen Καθώς το εορταστικό τριήμερο στην Κίνα έφτανε στο τέλος του την προηγούμενη Τετάρτη, οι οδηγοί που κινούνταν στο Πεκίνο χρειάζονταν περισσότερη υπομονή από ό,τι συνήθως. Ακόμη και τις εργάσιμες ημέρες, η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι αναπόφευκτη στην κινεζική πρωτεύουσα, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα ποδήλατα και αγοράζουν αυτοκίνητο. Αλλα και στη λήξη της τριήμερης αργίας του Qing Ming, του παραδοσιακού φεστιβάλ στο πλαίσιο του οποίου οι Κινέζοι επισκέπτονται τους τάφους των προγόνων τους, οι δρόμοι ήταν γεμάτοι. Έτσι κυλά η ζωή στη μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων του κόσμου: οι Κινέζοι αγόρασαν σχεδόν 16,5 εκατομμύρια οχήματα πέρυσι, από 7,56 εκατομμύρια οχήματα το 2009. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Κίνα έχουν υπερπενταπλασιαστεί κατά την τελευταία δεκαετία. Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη ότι αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως η General Motors ( GM ) , η Ford ( F ), η Toyota ( TM ) και η Volkswagen ( VOW ) στηρίζουν πολλές από τις ελπίδες