IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Όταν η Καγκελάριος Angela Merkel ανακοίνωσε το φθινόπωρο του 2015 ότι η Γερμανία θα υιοθετήσει μια πολιτική ανοιχτών θυρών προς τους πρόσφυγες που φεύγουν για να σωθούν από τον πόλεμο στη Συρία, δεν ενημέρωσε το Χριστιανοδημοκρατικό της Κόμμα ή τους εταίρους της στο συνασπισμό. Ούτε ενημέρωσε την Κομισιόν, το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ ή τους γείτονές της -εκτός του Αυστριακού ομολόγου της, Werner Faymann. Η Αυστρία, μαζί με την Γερμανία και τη Σουηδία, έχουν αναλάβει έναν άνευ προηγουμένου αριθμό προσφύγων από το 2014. Αλλά τώρα, που δεν φαίνεται στον ορίζοντα το τέλος του πολέμου στην Συρία και με την άνοδο του λαϊκισμού στην Αυστρία, η Βιέννη είπε ως εδώ. Η Αυστρία εισήγαγε ελέγχους στα σύνορα και όρια στους πρόσφυγες που επιτρέπεται να εισέλθουν στην χώρα. Αυτό ήταν ένα πλήγμα για την ΕΕ και για την Merkel. Τα κράτη-μέλη ακολουθούν τον δικό τους δρόμο. Οι πρόσφυγες συνεχίζουν να περνούν μέσω της Τουρκίας, φθάνοντας στην Ελλάδα μέσω πλοίου και στη συνέχεια

Εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων τις τελευταίες ημέρες γύρω από την μεγάλη κρίση του Προσφυγικού, η  Ελλάδα  βρίσκεται στον μεγεθυντικό φακό των διεθνών ΜΜΕ, τα οποία επικρίνουν έντονα τον "στρουθοκαμηλισμό" από μερίδα ευρωπαϊκών κρατών, ο οποίος θα μπορούσε να αποβεί μοιραίος για το σύνολο της Ευρώπης. Με θετικές αναφορές για τη χώρα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ένα αυτο-καταστροφικό ντόμινο επιπτώσεων που μπορεί να προκαλέσουν στην ΕΕ οι μονομερείς ενέργειες κρατών-μελών της και η έλλειψη κοινής ευρωπαϊκής στάσης στην αντιμετώπιση του διεθνούς ζητήματος του Προσφυγικού, κρούουν τα ΜΜΕ ανά την υφήλιο. Στα σημερινά ρεπορτάζ και την αρθρογραφία τους, διεθνή πρακτορεία, και ΜΜΕ των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας, παραπέμπουν σε προειδοποιητικές δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων για το ζοφερό μέλλον με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, εάν δεν εφαρμοστούν άμεσα συλλογικές αποφάσεις. Επιπλέον, με τα ρεπορτάζ και την α

Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη  H συμφωνία Βρετανίας-ΕΕ φαίνεται πως ανοίγει την πόρτα για άλλα κράτη να χρησιμοποιήσουν δημοψηφίσματα ή την απειλή τους για να προωθήσουν τις δικές τους απαιτήσεις. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η προσφυγική κρίση και ποιες χώρες μπορεί να ακολουθήσουν τα βήματα της Βρετανίας. Για αυτούς που χαράσσουν πολιτική, η επίλυση ενός υπάρχοντος προβλήματος συχνά σημαίνει τη δημιουργία ενός νέου προβλήματος. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί για την τελευταία συμφωνία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους όρους της συμμετοχής της Βρετανίας στην ΕΕ. Από τη μια πλευρά, η συμφωνία θα δώσει στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον τα «εργαλεία» που χρειάζεται για να εκστρατεύσει στη χώρα του  υπέρ  της παραμονής στην ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, όμως, θα ενθαρρύνει άλλες χώρες είτε να  μιμηθούν  τις πολιτικές του Λονδίνου, είτε να προωθήσουν τις  δικές τους απαιτήσεις . Και έτσι, η συμφωνία που ήταν απαραίτητη προκειμένου να διατηρηθεί το Ηνωμέν

Η διοργάνωση από την Αυστρία σύσκεψης 9 χωρών του βαλκανικού διαδρόμου για την προσφυγική κρίση, χωρίς να έχουν προσκληθεί η Ελλάδα (κύρια χώρα εισόδου των προσφύγων στην Ε.Ε.) ή η Γερμανία (κύριος προορισμός των εισερχομένων), αποτελεί κίνηση που όχι μόνο περιπλέκει αφάνταστα τις προσπάθειες για μια κοινή ευρωπαϊκή στάση στη διαχείριση του προβλήματος, αλλά και ένα μεγάλο συμβολικό πλήγμα στο κύρος του Βερολίνου. Πόσω μάλλον που το ραντεβού της Βιέννης συνέπεσε με την προαναγγελία από τον δεξιό πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Vikrtor Orbán δημοψηφίσματος, σε χρόνο που δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί, επί του κοινοτικού σχεδίου για υποχρεωτική ανακατανομή των προσφύγων στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. βάσει ποσοστώσεων. Πρόκειται για την περίτρανη επαλήθευση, λίγα 24ωρα μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, των φόβων ότι η ευρω-βρετανική διαπραγμάτευση δημιουργεί προηγούμενο που μπορεί να βρει απροσδόκητους μιμητές, αλλά και για ευθεία πρόκληση στις βασικές ιδεολογικές συντεταγμένες του εγχειρή

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Η καλύτερη συνταγή για να βραχυκυκλωθεί μια διαπραγμάτευση είναι να γίνεται δημόσια συζήτηση για το Σχέδιο Β σε περίπτωση αδιεξόδου. Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου από την επτάμηνη διαπραγμάτευση Αθήνας-θεσμών που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2015, τη διαχείριση του Προσφυγικού και την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης Βρετανίας-ΕΕ δείχνουν την απειλή ή την ντε φάκτο εφαρμογή ενός Σχεδίου Β ως διαπραγματευτική-εκβιαστική μεθόδευση για την αποδοχή ή επιβολή ενός Σχεδίου Α που δεν θα περνούσε ποτέ στο πλαίσιο μιας ομαλής, πολιτικά ορθής διαπραγμάτευσης. 'Οταν το Σχέδιο Β είναι αχαρτογράφητη περιοχή αποδέχεσαι και τη χειρότερη εκδοχή του Σχεδίου Α: • Το Τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε η Αθήνα υποστηρίχθηκε ως μικρότερο κακό από το Σχέδιο Β του Σόιμπλε για πενταετές time out της Αθήνας από την Ευρωζώνη. • Μια τροποποιημένη επί το αυστηρότερον πολιτική διαχείρισης του Προσφυγικού στη Ζώνη Σένγκεν θα είναι για τους τέσσερις του Βίσεγκραντ συν την

Ξαφνική επίθεση φιλίας: Άρθρο Γκάμπριελ που ζητά ελάφρυνση ελληνικού χρέους και κατακρίνει τα περί αποκλεισμού της Ελλάδας από Σένγκεν Σε μια ξαφνική επίθεση φιλίας προς την Ελλάδα, ο  αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ  κάνει «εκστρατεία» υπέρ της  ελάφρυνσης του χρέους , « εφόσον η Ελλάδα συνεχίσει να ασχολείται σοβαρά με τις μεταρρυθμίσεις» , και προειδοποιεί για τον κίνδυνο οι συνεχιζόμενες περικοπές να οδηγήσουν σε κοινωνική αναταραχή και να καταστήσουν τη χώρα μη-κυβερνήσιμη. Επίσης ο επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών  απορρίπτει κατηγορηματικά τις εισηγήσεις για κλείσιμο των συνόρων  και αποκλεισμό της Ελλάδας από την Σένγκεν, κάνοντας λόγο για προτάσεις που « δηλητηριάζουν τον ευρωπαϊκό διάλογο ». Χαρακτηρίζει δε  « σχεδόν κυνικές»   τις προειδοποιήσεις προς την Ελλάδα για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, ενώ υπενθυμίζει ότι  τα περισσότερα χρήματα που έχουν δοθεί ως βοήθεια στην Ελλάδα κατέληξαν στους διεθνείς δανειστές και όχι στην ελληνική οικονο