IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  EPA/SARAH SILBIGER / POOL Η Κίνα, η τίγρη και η …κουδουνίστρα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζιπινγκ να μην στηρίξει τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος μετά από τη δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν χθες οι δύο ηγέτες. «Αν το Πεκίνο αποφασίσει να στηρίξει τον Βλαντιμίρ Πούτιν στον επιθετικό του πόλεμο κατά της Ουκρανίας, θα έχει σοβαρές συνέπειες», τόνισε ο Μπάιντεν. Άφησε ανοιχτό πάντως ποιες θα ήταν οι συγκεκριμένες συνέπειες. Σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV, ο Σι απάντησε ότι «οι διακρατικές σχέσεις δεν πρέπει να φτάνουν στο στάδιο των στρατιωτικών εχθροπραξιών»: «Η ειρήνη και η ασφάλεια είναι οι πιο πολύτιμοι θησαυροί της διεθνούς κοινότητας»,είπε. Ο Κινέζος ηγέτης φέρεται όμως να ανέφερε και μια παλιά Μανδαρίνικη παροιμία στον Μπάιντεν: «Οποιος θέλει να βάλει μια κουδουνίστρα γύρω από το λαιμό της τίγρης, θα πρέπει να ξέρει και πώς να την αφαιρέσει». Αποκωδικοποιημένα, η παρο

  Θα φέρει η πανδημία το τέλος της κυριαρχίας του δολαρίου; Πολλοί αναλυτές, ειδικά από τον Απρίλη και ύστερα, βλέποντας την αξία του δολαρίου να πέφτει ολοένα και περισσότερο, έχουν διατυπώσει τα ερωτήματα τους, σχετικά με το «τέλος της κυριαρχίας του δολαρίου» ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. «Μέσα στο 2021, το δολάριο θα απωλέσει το 20% της αξίας του», «μέσα στο 2021, ενδέχεται το δολάριο να καταρρεύσει και οι ΗΠΑ να βυθιστούν σε κρίση», είναι μόνο ορισμένες από τις εκφράσεις που έχουν γραφτεί για το θέμα, το τελευταίο διάστημα. Η πρώτη, ανήκει σε εκπρόσωπο της CitiBank. Η δεύτερη, στον Stephen Roach, διακεκριμένο οικονομολόγο του Πανεπιστημίου Yale. Ο τελευταίος μάλιστα, με άρθρο του στο Bloomberg, εξηγούσε τον ισχυρισμό του, αναφερόμενος κυρίως σε έναν πολύ σημαντικό συνδυασμό παραγόντων: Στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ, το οποίο αυξάνεται, σε συνδυασμό με τα στοιχεία για το λεγόμενο καθαρό εθνικό ποσοστό αποταμίευσης (net domestic savings), δηλαδή, τ

Μια γυναίκα καθαρίζει με αλκοόλ ένα χαρτονόμισμα των 5 δολαρίων στο El Real,  στο Εκουαδόρ, τον Μάιο του 2020. Santiago Arcos / Reuters   Είναι ώρα να εγκαταλειφθεί η ηγεμονία του δολαρίου. Το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα έρχεται με πολύ υψηλό τίμημα. Τα οφέλη της υπεροχής του δολαρίου προέρχονται κυρίως από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά το κόστος γενικά βαρύνει τους εργαζόμενους. Για αυτόν τον λόγο, η συνεχιζόμενη ηγεμονία του δολαρίου απειλεί να εμβαθύνει την ανισότητα καθώς και την πολιτική πόλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την δεκαετία του 1960, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Valéry Giscard d'Estaing, παραπονέθηκε ότι η κυριαρχία του δολαρίου των ΗΠΑ έδωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα «υπερβολικό πλεονέκτημα» να δανείζονται φθηνά από τον υπόλοιπο κόσμο και να ζουν πέραν των μέσων που διέθεταν. Από τότε οι σύμμαχοι και οι αντίπαλοι των ΗΠΑ απηχούσαν συχνά αυτό το παράπονο. Αλλά το υπερβολικό πλεονέκτημα συνεπάγεται επίσης υπερβολικά

    Τι συμβαίνει με το δολάριο; Η πανδημία έχει προκαλέσει αναταράξεις που κανείς δεν περίμενε να συμβούν σύντομα, ωστόσο πολλές από τις «κοσμογονικές αλλαγές» που ορισμένοι βλέπουν δεν είναι παρά μόνο εξελίξεις προσωρινού χαρακτήρα που απλώς διεγείρουν τη φαντασία. Όταν όμως η Goldman Sachs και ο ιδρυτής του μεγαλύτερου hedge fund στον κόσμο, Ρέι Ντάλιο, χαρακτηρίζουν ορατό τον κίνδυνο να πάψει το δολάριο να αποτελεί αποθεματικό νόμισμα, ήτοι το ισχυρότερο νόμισμα στον πλανήτη με το οποίο γίνονται οι περισσότερες συναλλαγές διεθνώς, τα πράγματα σοβαρεύουν.  Παιχνίδια ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ή πραγματική μετακίνηση τεκτονικών πλακών στις αγορές; Μία από τις πιο πρόσφατες θεωρίες των αγορών που σχετίζονται με τις αλλαγές που φέρνει η πανδημία στην παγκόσμια οικονομία είναι ότι… ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ίσως γιατί η Ευρώπη δείχνει  επιτέλους να βρίσκει μία κοινή κατεύθυνση, ίσως γιατί η Κίνα μεγαλώνει, μα κυρίως γιατί οι χειρισμοί του Ντόναλντ Τραμπ ως προ

Το κλίμα στην Τουρκία είναι ξεκάθαρα πολεμικό. Σαν να προετοιμάζει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη χώρα για τις δύσκολες ώρες που έρχονται, στις οποίες είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί τη στήριξη του λαού. Ενός λαού που ήδη δοκιμάζεται από τις καθημερινές αυξήσεις σε βασικά αγαθά, την κατάρρευση της λίρας και τη «δυσοσμία» στην πραγματική οικονομία.  Ο Ερντογάν είναι φοβισμένος και το δείχνει. Γι’ αυτό, ίσως, αποκαλεί «άγριο λύκο» τις ΗΠΑ και «απατεώνες» τους οίκους αξιολόγησης. Γι’ αυτό προσλαμβάνει αμερικανική δικηγορική εταιρεία να εξετάσει την υπόθεση της κρατικής τράπεζας Halkbank, η οποία έχει καταδικαστεί στις ΗΠΑ ότι βοήθησε το Ιράν να παρακάμψει τις αμερικανικές κυρώσεις.  Πρόκειται για μία εξαιρετικά κρίσιμη υπόθεση, αφού στην περίπτωση που, όπως φημολογείται, ο Ντόναλντ Τραμπ επιβάλει πρόστιμο αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Halkbank, ο αντίκτυπος για την τουρκική οικονομία θα είναι πολύ σοβαρός. Η λίρα θα επιταχύνει την κατάρρευση και οι πιστωτικές συνθήκες θα

  Τα αυξανόμενα επιτόκια των ΗΠΑ καθιστούν λιγότερο ελκυστικά τα περιουσιακά στοιχεία που ενέχουν ρίσκο, συμπεριλαμβανομένου του δημόσιου χρέους των αναδυόμενων οικονομιών, και πολλές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος δανεισμού. Πολλές αναδυόμενες οικονομίες έχουν πιεστεί, αλλά η Αργεντινή και η Τουρκία χειρότερα από όλες. Διαμαρτυρία κατά των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, τον Μάιο του 2018.  AGUSTIN MARCARIAN / REUTERS   Ο Mauricio Macri και η Christine Lagarde στην σύνοδο κορυφής του G7 στο Quebec,  στον Καναδά, τον Ιούνιο του 2018. REUTERS Τους τελευταίους μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεκινήσει ένα ασυνήθιστο πείραμα πολιτικής. Σε μια εποχή του οικονομικού κύκλου -που κρίνεται από το ποσοστό ανεργίας- όπου το δημοσιονομικό έλλειμμα συνήθως μειώνεται, το Κογκρέσο πέρασε φορολογικές περικοπές και αυξήσεις δαπανών [1] που θα το διευρύνουν [το δημοσιονομικό έλλειμμα] κατά περίπο

Tα τελευταία 30 περίπου χρόνια οι ΗΠΑ παρουσιάζουν συνεχώς δημοσιονομικό έλλειμμα. Σε αντίθεση με άλλες δυτικές χώρες η Γερμανία δεν υπέστη σημαντική αποβιομηχάνιση. Στην παγκόσμια οικονομία διαμορφώνονται νέα δεδομένα. Κανείς πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει συναντήσει τόσες αντιδράσεις πριν και μετά την εκλογή του, όσο ο Ντόναλντ Τραμπ. Πού οφείλεται αυτό; Στο ότι είναι ένας αντισυμβατικός πρόεδρος, όντας μεγαλοεπιχειρηματίας, ή στο ότι όλα αυτά είναι σημάδια μιας βαθειάς κρίσης που σοβεί στο υπόβαθρο; Ισχύουν και τα δύο, κυρίως όμως ισχύει το δεύτερο. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, θα πρέπει να δούμε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο. Η πλήρης απελευθέρωση των ροών κεφαλαίου στα τέλη του 20ου αιώνα έδωσε στις πολυεθνικές εταιρείες της Δύσης τη δυνατότητα να επενδύσουν τα κεφάλαια τους στην αναδυόμενη Ασία και κυρίως στην Κίνα, όπου μπορούσαν να βρουν άφθονα και φθηνά εργατικά χέρια, ελαστική εργατική νομοθεσία και σχεδόν μηδενικούς περιορισμούς. Με αυτόν τον τρόπο εξήχθη