IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Πριν από δέκα χρόνια ξέσπασε η σοβαρότερη χρηματοοικονομική κρίση από το 1929. Έκτοτε, οι τραπεζίτες ξανάρχισαν να επιδίδονται στις συνηθισμένες μπίζνες τους, όμως το ωστικό κύμα αυτής της έκρηξης εξακολουθεί να εξαπλώνεται. Ακύρωσε ορισμένα αναπτυξιακά μοντέλα και βύθισε στη μαζική ανυποληψία τον πολιτικό κόσμο. Σε αυτές τις δύο κρίσεις προστίθεται και η οικολογική που απειλεί τον ίδιο τον πλανήτη. Πώς συναρθρώνουν αυτές τις τρεις διαστάσεις τα ρεύματα της κριτικής σκέψης; Όπως απέδειξε ο ιστορικός Ράινχαρτ Κόζελεκ, το αίσθημα της κρίσης είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένο με την κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου (1). Οι τεχνολογικές αλλαγές, οι κύκλοι της οικονομίας και οι πολιτισμικές εξελίξεις τροφοδοτούν μια αίσθηση διαρκούς καινοτομίας και, αντιστικτικά, μια αίσθηση τέλους εποχής. Ωστόσο, η κρίση συχνά είναι πραγματική, και μάλιστα πολλές κρίσεις εμφανίζονται παράλληλα. Αυτό συμβαίνει σήμερα, με τον αλληλοδιαπλεκόμενο κλονισμό των πολιτικών, οικονομικών και οικολογικών ισορρο

Η ήττα του κυβερνητικού δίδυμου Μέρκελ-Σουλτς είναι το δεύτερο ισχυρό χτύπημα στην ελίτ που κυβερνάει τον Δυτικό Κόσμο, μετά την πανωλεθρία της Χίλαρυ Κλίντον, εκλεκτής του Συστήματος, από τον Τραμπ. Η ήττα είναι τριπλή: Ηττήθηκαν οι εκπρόσωποι της κυρίαρχης ελίτ στις δυο πιο ανεπτυγμένες και ισχυρές χώρες του Δυτικού Κόσμου, ΗΠΑ-  Γερμανία. Δέχθηκαν πλήγμα η Παγκοσμιοποίηση και ο Νεοφιλελευθερισμός. Τρίτο και χειρότερο είναι η αδυναμία των ηγετών τους (Ομπάμα, Κλίντον, Μέρκελ και Σουλτς) να διακρίνουν τα σημάδια της επερχόμενης ήττας. Τέτοια είναι η τύφλωση ώστε ο Ομπάμα στο αποχαιρετιστήριο ταξίδι του στην Ευρώπη ανάθεσε στη Μέρκελ την ηγεσία του Δυτικού Κόσμου, ανυποψίαστος ότι το βασίλειο  ήταν ήδη σάπιο. Τυφλωμένοι από αλαζονεία οι Άρχοντες θεωρούν τις χώρες και τα Κράτη  ως φέουδα που μπορούν να κληροδοτήσουν σε επιλεγμένους διαδόχους και όχι Δημοκρατίες με καθοριστική τη λαϊκή ψήφο. Αυτές οι ελίτ προκαλούν συνεχείς πολέμους με ακατανόμαστες δικαιολογίες, ύβρεις στη νοη

  Είναι δύσκολο την σήμερον ημέρα να μην ακούσει κάποιος έστω και μια θεωρία συνωμοσίας. Είναι τέτοιος ο όγκος των θεωριών αυτών και τόσοι οι υποστηρικτές τους που δύσκολα γλιτώνει κανείς. Αν όμως έπρεπε να ξεχωρίσουμε μια ομάδα η οποία να αποτελεί την… αγαπημένη των απανταχού συνομοσιωλόγων, τότε αυτή δεν θα ήταν άλλη από τους Πεφωτισμένους ή Illuminati . Ποιοι είναι οι «Πεφωτισμένοι» Οι «Πεφωτισμένοι» ήταν μια μυστική οργάνωση που θεωρείται πως δημιουργήθηκαν πάνω από δύο αιώνες πριν, ως αντίδραση στην επιρροή της Εκκλησίας στην καθημερινή ζωή. Στόχος της οργάνωσης ήταν η ανακάλυψη μυστικών για να τα αποκαλύψει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ειδικότερα, ήταν μέλη μυστικών εταιρειών, τα οποία ισχυρίζονταν ότι φωτίζονταν άμεσα από το Θεό, χωρίς τα μυστήρια. Τέτοιες αιρέσεις παρουσιάστηκαν στην Ισπανία, στη Βαυαρία και στην Πικαρδία. Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα οι Illuminati προσέγγισαν τον Ελευθεροτεκτονισμό. To 1907 μετέφεραν την έδρα τους στο Βερολίνο, ό

Paradise Papers:  8 τρισεκατομμύρια «κρυμμένα» σε φορολογικούς παραδείσους.   ΣΧΕΤΙΚΑ: Paradise Papers:  (1) Secrets of the Global Elite   (2) Πώς οι ζάμπλουτοι του πλανήτη «εξαφάνισαν» μερικά... τρισ. δολάρια - Στη λίστα και 130 Έλληνες. (3)  130 ονόματα ελληνικού ενδιαφέροντος στις λίστες των offshore. Paradise Papers:  8 τρισεκατομμύρια «κρυμμένα» σε φορολογικούς παραδείσους.   Πολλά είναι τα ονόματα "βόμβα" που σκάνε σιγά σιγά σε σχέση με τα Paradise Papers. Σύμφωνα με τα στοιχεία πάντως, πάνω από 8 τρισεκατομμύρια βρίσκονται σε φορολογικούς "παραδείσους". Ένας από τους εμπλεκόμενους στα Paradise Papers φαίνεται να είναι και ο Ρεξ Τίλερσον, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Δεν είναι ο μόνος όμως από την κυβέρνηση Τραμπ καθώς και ο υπουργός εμπορίου «φιγουράρει» στην λίστα. Αυτό θα είναι άλλο ένα «χτύπημα» για τον Αμερικανό πρόεδρο, που βλέπει τους συνεργάτες του να πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον στο «δόκανο» των αρχών. 8 τρ

Η βάση ανάπτυξης κάθε κοινωνίας προσδιορίζεται από την οικονομική δομή της, πάνω στην οποία σχηματίζεται το εποικοδόμημα (θεσμικό-κοινωνικό-πολιτισμικό κλπ). Σε περιόδους κρίσης το εποικοδόμημα παρουσιάζει έντονες τάσεις αυτονόμησης, προκειμένου να αντισταθεί επιτυχώς και στις αντιφάσεις του συστήματος και στο κάθε φορά νέο, που νομοτελειακά βρίσκεται προ των πυλών. Η «αντίσταση» αυτή εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Γίνεται και με την «επιστράτευση» ατόμων, που θα κληθούν να παίξουν τον ρόλο του ηγέτη αυτής της αντίστασης (πολιτικά-οικονομικά-θρησκευτικά-πολιτισμικά), και με την διαρκή απόπειρα χειραγώγησης όλων μας. Ο στόχος είναι η μετάλλαξη του ατόμου από πολίτη σε υπήκοο. Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό, είναι παγκόσμιο. Προσεγγίζεται με τον όρο «πολιτική πανούκλα». Ο νεοπαγής αυτός όρος στην πολιτική επιστήμη εξετάζει τον ρόλο του ατόμου, που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκεται στα ζητήματα της πολιτικής συμπεριφοράς, στα θέματα άσκησης της πολιτικής εξουσίας και όχι μόνο