IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

H Λεπέν έχει, ήδη, κάνει δύο από τα τρία βήματα για την απόλυτη κυριαρχία της στη Γαλλία, αφού το κόμμα της αναδείχθηκε πρώτο στις ευρωεκλογές του 2014 και στον α’ γύρω των περιφερειακών εκλογών του 2015 και απομένει, πια οι προεδρικές εκλογές του 2017, τις οποίες αν κερδίσει, η Ευρωζώνη, όπως την ξέραμε, θα αποτελεί παρελθόν. Ίσως τότε πια Μέρκελ και Σόιμπλε να αντιληφθούν την καταστροφή που προκάλεσαν. Ίσως και όχι. Αλλά δε θα έχει, πλέον, καμία σημασία. Από την τιμωρητική λιτότητα στον οικονομικό πόνο, τη νομοτελειακή ενίσχυση ακραίων λαϊκίστικων φωνών και στη ενδυνάμωση διασπαστικών τάσεων στην Ευρωζώνη με προορισμό ένα σύγχρονο Μεσαίωνα Από το ξέσπασμα της χρηματοοικονομικής κρίσης, το 2007, μέχρι σήμερα, Μέρκελ και Σόιμπλε αρνήθηκαν πεισματικά και έβαλαν εμπόδια σε έντεκα θέματα ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της Ευρωζώνης:     Στη μείωση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα     Στη αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης πανευρωπαϊκά     Στη «δι

Ο φαύλος κύκλος της ανισότητας   Ισπανία: Περισσότερα παιδιά στη φτώχεια παρά την οικονομική ανάκαμψη Αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στην Ισπανία, η οικονομική ανάκαμψη της οποίας δεν καταφέρνει να γεφυρώσει το όλο και μεγαλύτερο χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, το οποίο δημιουργεί με τη σειρά του όλο και περισσότερα προβλήματα για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που τελεί ήδη υπό μεγάλη πίεση. Αν και η ισπανική οικονομία βγήκε από την ύφεση και μετατρέπεται σε μία από τις γρηγορότερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στην Ευρώπη, περισσότερα από ένα στα τρία παιδιά -ή 2,6 εκατομμύρια- βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΕ. Τα υψηλά ποσοστά των μακροχρόνια ανέργων σε συνδυασμό με τις περικοπές στις δαπάνες για την υγεία και την παιδεία έχουν οδηγήσει περισσότερες οικογένειες και παιδιά στη φτώχεια παρά την ανάκαμ

Πολιτική εμβάθυνση της Ευρωζώνης με μετεξέλιξη της Κομισιόν σε κυβέρνηση και συγκρότηση Βουλής του ευρώ ή αντίθετα αποδυνάμωσή της με υπαγωγή της εφαρμογής της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε ανεξάρτητη αρχή; Με άλλα λόγια, αποδοχή της πρότασης Ολάντ - Μακρόν ή του σχεδίου Σόιμπλε; Η απάντηση δεν υπάρχει αν αναζητηθεί στις ομιλίες Μέρκελ και Ολάντ στο Ευρωκοινοβούλιο την Τετάρτη. Οι δύο ηγέτες βρήκαν κοινό παρονομαστή στο προσφυγικό, όπου επικοινωνιακά η Μέρκελ έκλεψε την παράσταση από τον Ολάντ, ο Γάλλος πρόεδρος εκδήλωσε την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα χωρίς να δυσαρεστεί την καγκελάριο, με τη «Μοντ» της ίδιας μέρας να μας πληροφορεί ότι από την επαύριο των εκλογών του Ιανουαρίου στην Ελλάδα Παρίσι και Βερολίνο παίζουν μια κοινή προσυμφωνημένη παρτιτούρα, και στη συνέχεια επιβεβαίωσαν την ταύτισή τους απέναντι στη σύγκρουση στην Ουκρανία αλλά και τη βούλησή τους να ελέγξουν τις αποκλίσεις τους στη Συρία. Πέραν όμως της αναφοράς Ολάντ για ανάγκη πολιτικής εμβάθυνσης στ

 Η Ε.Ε. τροφοδοτεί με «ζεστό αίμα» το ιερατείο των διεθνών τραπεζών μέσω Φρανκφούρτης και Βρυξελλών, προκειμένου να συνεχίσουν τις ειδωλολατρικές ανθρωποθυσίες στις θεότητες της Γουόλ Στριτ και του Σίτι | MOTION TEAM «Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να γίνει η αρχή του τέλους της Ευρώπης όπως την ξέραμε». Ετσι τιτλοφορεί το άρθρο του στην «Ουάσινγκτον Ποστ» ο Ματ Ο’ Μπράιαν, ενώ εν είδει επιλόγου προειδοποιεί ότι «το ευρώ μπορεί να αποδειχτεί η Εσπεράντο των νομισμάτων: κάτι που, υποτίθεται, ότι θα έφερνε τους λαούς κοντά, αλλά δεν τα κατάφερε». Φυσικά η όποια λύση στην ελληνική κρίση, είτε με συμφωνία είτε με Grexit, δεν πρόκειται να λύσει την υπαρξιακή κρίση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία ασφυκτιά μέσα στον ζουρλομανδύα του Δημοσιονομικού Συμφώνου και μιας ακραίας τεχνοκρατικής-ολοκληρωτικής αντίληψης για την οργάνωση και τη λειτουργία της. Εννοείται βέβαια ότι αυτή η οργάνωση και η λειτουργία αποτελούν μόνο τα μέσα, τα οποία υπηρετούν έναν συγκεκριμένο σκοπό: τη μετατροπή

Άτυπο δάνειο από συγγενείς και φίλους είναι η πρώτη λύση που επιστρατεύουν σε ποσοστό 51% τα ελληνικά νοικοκυριά, όταν οι δαπάνες τους ξεπερνούν τα εισοδήματά τους, όπως προκύπτει από μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για την αποταμιευτική συμπεριφορά των νοικοκυριών σε 12 από τα 19 κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Επίσης, σε ποσοστό 26% καταφεύγουν στην έσχατη λύση της μη πληρωμής λογαριασμών. Τα δύο αυτά ποσοστά είναι τα υψηλότερα μεταξύ των 12 χωρών της έρευνας, αποδεικνύοντας ότι στην περίπτωση της χώρας μας το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον παίζουν πολύ σημαντικότερο ρόλο ως καταφύγιο για δανεισμό σε περίπτωση ανάγκης, συγκριτικά με την υπόλοιπη ευρωζώνη, αλλά και ότι οι Ελληνες αθετούν ευκολότερα πληρωμές λογαριασμών σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να καλύψουν υπερβάσεις στις οικογενειακές δαπάνες. Πέντε ομόλογοι Η μελέτη δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στη σειρά Κειμένων Εργασίας (Working Paper Series) της

«Αδιανόητος ο τρόπος της» σύμφωνα με τον οικονομολόγο  Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση και αυτό αποτελεί πραγματικά ένα σφάλμα, δηλώνει στην γαλλική εφημερίδα Les Echos ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς.  Σε ερώτηση για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΚΤ παρεμβαίνει στο ζήτημα της Ελλάδας, ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος απαντά ότι «πρόκειται για έναν τρόπο αδιανόητο τρόπο για έναν δημόσιο φορέα.  »Είναι λίγο σαν οι αμερικανοί ηγέτες να άφηναν την Καλιφόρνια να φτάσει στην χρεοκοπία χωρίς να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι! Η ΕΚΤ δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι πραγματικά λάθος.  »Η στάση της δεν είναι μεμπτή μόνον σήμερα, ήταν και κατά την διάρκεια της κρίσης, κυρίως στην διαχείριση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Η ΕΚΤ, της οποίας προήδρευε τότε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ήταν αντίθετη σ' αυτό για καιρό.  »Η κύρια ανησυ

Δεν δουλεύει το μαγαζί : Γερμανία  52,1%!  Δανία  43,6%!  Ολλανδία, κρατηθείτε:  63%!!  Τι είναι αυτά; Ποσοστά  αποχής  στις ευρωεκλογές! Αυστρία, 54,3%! Πάμε  στο «Νησί». Βρετανία:  64%  αποχή! Πάμε στους «χορτασμένους», Σουηδία:  54,3%  αποχή! Φινλανδία:  59,1% ! Γαλλία, η «ψυχή» της Ευρώπης. Εκτός απ’ την άνοδο των Λεπενικών του Εθνικού Μετώπου, ταβάνι βάρεσε και η αποχή:  56 , 5%!  Στη διπλανή και βασανισμένη Ισπανία (με τον εκεί δικομματισμό να καταρρέει) η αποχή έφθασε το  54,1%!  Ενώ στην εξαθλιωμένη Πορτογαλία , που «βγήκε» προσφάτως απ’ τα Μνημόνια (παρ’ ότι δεν την κυβερνά ο  Σαμαρομπαλτάκος ), η αποχή βάρεσε  65 , 5% !! Δεν δουλεύει το μαγαζί στη δύση της Δύσης , αλλά δεν δουλεύει και στην  ανατολή   της . Στις χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ, που τώρα συναπαρτίζουν ένα ψηφιδωτό προτεκτοράτων, αποικιών, ειδικών οικονομικών ζωνών, σαντζακίων, και ζωτικών χώρων αλλωνών η αποχή έσπασε λέβητες: Λετονία  70% ! Τσεχία  80% ! Σλοβακία 87%!!  - πάρτε ανάσα! Ουγγαρία 

Σε πρόσφατη ανταπόκριση από την Αθήνα, οι «Τάιμς Νέας Υόρκης» συγκρίνουν τα φετινά Χριστούγεννα στη χώρα μας μ' εκείνα που απαθανάτισε ο Κάρολος Ντίκενς (1812-1870) για το Λονδίνο του 1839. Οπως φαίνεται, οι σπαρακτικές εικόνες του Ολιβερ Τουίστ και του Εμπενίζερ Σκρουτζ δεν ανήκουν μόνον στο εφιαλτικό παρελθόν, αλλά επίσης -και όχι λιγότερο- στη «νέα εποχή», που σήμερα στήνεται, με τη χώρα μας ως «πειραματόζωο». Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στη « νοσηρή περίοδο » του 19ου αιώνα και στην «εξυγίανση», που υποτίθεται ότι σήμερα επιχειρείται; Οπωσδήποτε, η εκτεταμένη κοινωνική φτώχεια και εξαθλίωση αφ' ενός, με την πρωτοφανή συσσώρευση μεγάλου πλούτου αφ' ετέρου. Στη Βρετανία του 1840, οι νεόπλουτοι από τους ναπολεόντειους πολέμους συσσωρεύουν αρπακτικά το χρήμα, περιθωριοποιώντας τούς κοινωνικά αδύναμους, με τη « βιομηχανική επανάσταση », τη μαζική φτωχοποίηση και τη χρηματιστηριακή αποθέωση, με στόχο την αποκατάσταση του « κανόνος χρυσού» ( 1844). Στο πλαίσιο του