IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

FRANCOIS LENOIR / REUTERS Το μέλλον του ΝΑΤΟ και οι ελληνικές επιλογές. H αναθεωρητική εκδοχή του ΝΑΤΟ  και η νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Από το 1948, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Π.Α. κατέληξε στην αποδοχή της εισήγησης του Τζόρτζ Κέναν για μια εμπεριστατωμένη θεώρηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προς τη Σοβιετική Ένωση όπως περιγράφεται στις αποφάσεις NSC-20/1 και NCS-20/4.  Με βάση αυτές τις αποφάσεις προωθούνταν η ίδρυση του κράτους της Δυτικής Γερμανίας και η ίδρυση του ΝΑΤΟ ώστε να παγώσουν οι διαχωριστικές γραμμές στην Ευρώπη.  Η συνολική πολιτική των Η.Π.Α. στην αντιπαράθεσή της με τη Σοβιετική Ένωση αποτυπώνεται στην απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας NSC-68 στις 14 Απριλίου 1950.  ASSOCIATED PRESS Αναλυτικότερα, το ντοκουμέντο στηρίζεται στις κυριότερες  παρακάτω υποθέσεις εργασίας:  Τα αμερικανικά συμφέροντα είναι παγκόσμια και κάθε περιοχή στον κόσμο είναι κρίσιμη για τα αμερικανικά συμφέροντα. Η Σοβιετι

 «Θεαματική προσέγγιση Άγκυρας και Πεκίνου». Δεν γνωρίζουμε αν η απειλή των τουρκικών κυρώσεων για τους S400 θα «φρονηματίσει» την Άγκυρα, προς το παρόν όμως, οι δυτικές πιέσεις, και σε αυτό και σε άλλα θέματα, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνουν. Η Τουρκία ωθείται, εκ των πραγμάτων, περισσότερο στην «αγκαλιά» της Ρωσίας, του Ιράν και, εσχάτως, της Κίνας του Σι. Απομένει να δούμε πόσο ευσταθές θα είναι μακροπρόθεσμα ένα τέτοιο «ευρασιατικό» μπλοκ, εντούτοις σχηματίζεται, τουλάχιστον εξ ανάγκης, μπροστά στα μάτια μας. Με την Κίνα υπήρχε μια ιδιαίτερη δυσκολία για την Τουρκία, και αυτή είχε να κάνει με τους Ουιγούρους, τουρκομανικό και μουσουλμανικό φύλο στην επαρχία Σινγιάνγκ της Βορειοδυτικής Κίνας. Η Τουρκία, όπως και πολλές δυτικές χώρες, κατηγορούσαν έως πρόσφατα την Κίνα για μείζονα καταπίεση των Ουιγούρων, πολλοί από τους οποίους ζουν πάντα στην ίδια την Τουρκία και θεωρούνται «αδελφοί» της, τόσο από εθνολογικής όσο και από θρησκευτικής άποψης. Η υπόθεσή τους

File Photo: Μπροστά στη φωτογραφία ο Ταγίπ Ερντογάν (Α) και ο Ντόναλντ Τραμπ (Δ). EPA, LUKAS COCH AUSTRALIA AND NEW ZEALAND OUT Γιατί οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη  και δεν θα τα σπάσουν με την Τουρκία. Εδώ και μερικά χρόνια έχει ξεκινήσει μια διαδικασία γεωπολιτικού μετασχηματισμού της Ευρασίας επικών διαστάσεων. Αυτή η διαδικασία προκύπτει ως προϊόν της σύνθεσης μιας σειράς παραγόντων και πολύ δύσκολα μπορούμε να προσδιορίσουμε με ασφάλεια το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον. Βασικός κρίκος αυτού του μετασχηματισμού είναι η Τουρκία . Το γεγονός, όμως, παραμένει ότι έχουμε εισέλθει ορμητικά σε έναν νέο κόσμο και μια νέα ιστορική περίοδο, η οποία προκαλεί ανασφάλεια ακόμη και στους πιο ισχυρούς πλανητικούς δρώντες, όπως είναι οι ΗΠΑ. Κατά την άποψη του γράφοντος, αυτή ακριβώς η ανασφάλεια των ΗΠΑ ενδέχεται να διαιωνίσει μια στενή στρατηγική σχέση με την Τουρκία, εις βάρος των τρεχουσών αντιλήψεων περί επερχόμενης ολοκληρωτικής ρήξης των σχέσεων Ουάσιγκτον-Άγκυρας. Έ

Ο Ταγίπ Ερντογάν διχάζει την τουρκική κοινωνία – όχι όμως σε ό,τι αφορά στην επιλογή του να προμηθευτεί τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400 . Σε έρευνα του Πανεπιστημίου Kadir Has που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές του μηνός, το 44% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι η αγορά του επίμαχου συστήματος πρέπει να προχωρήσει, παρά τις αμερικανικές απειλές για επιβολή κυρώσεων, έναντι 24,9% όσων τοποθετήθηκαν αρνητικά και 31,1% όσων δήλωσαν άγνοια. Στην ίδια έρευνα οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις αξιολογούνται ως το πρώτο μέτωπο εξωτερικής πολιτικής της γείτονος (σημαντικότερο και από το συριακό), με την εκτίμηση παράλληλα ότι αυτές θα χειροτερέψουν. Το 81% των Τούρκων πολιτών αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ ως απειλή για την Τουρκία (έναντι 60,2% το 2018), ενώ η Ρωσία κατατάσσεται στην 12η θέση των απειλητικών χωρών, χαμηλότερα από την Γαλλία, τη Βρετανία ή τη Γερμανία. Οι ερωτηθέντες κρίνουν ως φιλικές χώρες όπως το Ιράν, η Ουκρανία και η Βενεζουέλα, ενώ ακόμη και για την Ελλάδα εκφράζον