IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

«Η ευρωζώνη χρειάζεται αναμόρφωση» – Ανατρέπονται τα δεδομένα τα οποία θεωρούνταν σταθερά, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Οικονομικής Ερευνας Η αύξηση του ποσοστού ανεργίας των νέων ηλικίας 16-24 ετών στην Ιταλία στο 28% και στην Πορτογαλία στο 22% είχε ως συνέπεια τη μετακίνηση προς άλλες (ευρωπαϊκές) χώρες τουλάχιστον 220.000 ανέργων αυτής της ηλικίας, δημιουργώντας σε αυτές «πρόβλημα ανεργίας με κοινωνικά και πολιτικά επακόλουθα» Η έκθεση του Κέντρου Οικονομικής Ερευνας της Ευρώπη ς την οποία κατέθεσε ο πρόεδρός του Μίκαελ Σρέντερ στο γραφείο του προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ την περασμένη Δευτέρα έχει στοιχεία τα οποία «δείχνουν να ανατρέπουν δεδομένα τα οποία η Κομισιόν και ο ευρύτερος ευρωπαϊκός χώρος θεωρούσαν σταθερ ά» δήλωσε αξιωματούχος της ΕΕ στις Βρυξέλλες, ο οποίος διάβασε το εισαγωγικό σημείωμα της 86σέλιδης έκθεσης. Αλλη ευρωπαϊκή πηγή περιορίστηκε σε έναν χαρακτηρισμό ο οποίος κάθε άλλο παρά αισιοδοξία δημιουργεί: «απογοητευτικές» οι προοπτικ

 Greece as a ''scapegoat'' Σκίτσο του Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ Αλήθεια, έχετε σκεφθεί ποτέ ποιες χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ χρωστούν τα μεγαλύτερα ποσά στους δανειστές τους; Υποσυνείδητα, με όλη αυτή τη συζήτηση για τα μνημόνια και τις χώρες που έχουν υπαχθεί σε μνημονιακό καθεστώς, υφέρπει η εντύπωση ότι είναι οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που τα έχουν κάνει ρημαδιό. Ας απαντήσουμε όμως στα ερωτήματα αυτά βάσει των στοιχείων που εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat).  Ποιο κράτος της Ευρωζώνης χρωστάει, λοιπόν, τα περισσότερα χρήματα;  Μα, φυσικά, η… Γερμανία! Χρωστάει πάνω από δύο τρισεκατομμύρια ευρώ! Ναι, ξεπερνά τα δύο τρισ. το δημόσιο χρέος της – για την ακρίβεια ανέρχεται στα 2,17 τρισεκατομμύρια! Οι Γερμανοί δηλαδή χρωστούν τα… επταπλάσια λεφτά από τη «χρεοκοπημένη» Ελλάδα! Η πρώτη οικονομία της Ευρωζώνης, της ΕΕ, της ευρωπαϊκής ηπείρου χρωστάει περισσότερα ως δημόσιο χρέος από όλα τα κράτη της Ευρώπης –

Σκίτσο Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Oχι, δεν μειώνεται ακόμη το δημόσιο χρέος των 19 χωρών που συναπαρτίζουν την Ευρωζώνη. Δεν μειώνεται ούτε σε απόλυτο μέγεθος ούτε ως ποσοστό του ΑΕΠ. Λόγω της πολιτικής της λιτότητας όμως που έχουν επιβάλει οι Γερμανοί σε όλα τα κράτη του ευρώ, έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός αύξησής του και σε απόλυτο μέγεθος και ως ποσοστό του ΑΕΠ. Φυσικά, καμία σοβαρή χώρα δεν θυμάται καν το ανώτατο επιτρεπτό ποσοστό δημόσιου χρέους που είχε καθορίσει η συνθήκη του Μάαστριχτ ως προς το ΑΕΠ της κάθε χώρας - εκείνο το ξεχασμένο 60% του ΑΕΠ. Φανταστείτε, το δημόσιο χρέος των 19 κρατών της Ευρωζώνης ως προς το ΑΕΠ τους ανήλθε στο... 91,9%! Ηταν μόλις μία εκατοστιαία μονάδα περισσότερο από το 90,9% του ΑΕΠ, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), του 2013. Ακόμη και η Γερμανία του Σόιμπλε απέχει... 15 (!) εκατοστιαίες μονάδες από το 60% του Μάαστριχτ, αφού το δημόσιο χρέος της είναι το 75% του ΑΕΠ της. Περιττό να τονιστεί ότι στις μνημονιακές χώρες -ναι, σε όλε

 Call it a day! Kλείστε επιτέλους το  ελληνικό ζήτημα , ζητά ο συνάδελφός μου Νικολάους Μπλόμε, ο οποίος εκτιμά ότι από δειλία οι Μέρκελ, Ντράγκι και Γιούνκερ δεν θέλουν να επωμιστούν την ευθύνη μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ», γράφει στο Spiegel Online o επικεφαλής της οικονομικής σύνταξης του γερμανικού περιοδικού Κρίστιαν Ρίκενς σε σχόλιο-απάντηση. Όμως μια προσεκτική ματιά δείχνει ότι ένας αποκλεισμός της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα έλυνε ούτε ένα από τα προβλήματα που τόσο μας ενοχλούν. Εκτός αυτού θα ήταν άδικος, διότι η ευθύνη για την αποτυχημένη πολιτική βαραίνει σχεδόν το ίδιο τους ευρωπαίους εταίρους όσο και τους ξεπεσμένους πολιτικούς ταγούς στην Ελλάδα. Τέσσερις λόγοι κατά του Grexit: Σε περίπτωση Grexit, τα 227 δισ. ευρώ που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα δεν θα επιστραφούν φυσικά ποτέ 1. Θα στοιχίσει ζωές Η πρόταση λαϊκιστών και κίτρινου τύπου για ένα Grexit είναι: η ΕΚΤ θα πρέπει να σταματήσει να διατηρεί στη ζωή τις ελληνικές τράπεζες

Όλα τα δεδομένα λένε την ίδια ιστορία: Η ευρωζώνη έχει   εκτροχιαστεί ...  Η Ελλάδα είναι σύμπτωμα και όχι η αιτία της μεγαλύτερης ασθένειας της ευρωζώνης, επισημαίνει ο Wolfgang Munchau. Το θεμελιώδες πρόβλημα που όλοι αρνούνται να δουν είναι οι μεγάλες ανισορροπίες στην ευρωζώνη, που οδήγησαν στην ελληνική κρίση. Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο στη διαχείριση της κρίσης στην ευρωζώνη που συχνά αναλωνόμαστε στις λεπτομέρειες. Βεβαίως οι λεπτομέρειες έχουν σημασία. Έχει σημασία εάν η ελληνική κυβέρνηση θα βρει τα χρήματα για να μετακυλίσει το χρέος της. Έχει σημασία η λίστα μεταρρυθμίσεων που θα προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας στους πιστωτές, αλλά και στο δικό του κόμμα. Και έχει επίσης σημασία ότι ο ίδιος και η Άγκελα Μέρκελ  έχουν βελτιώσει τις σχέσεις τους.  Η συνάντηση την προηγούμενη εβδομάδα με τη Γερμανίδα καγκελάριο έφερε κάποια ηρεμία που ήταν απαραίτητη μετά την πρόσφατη  τοξική ρητορική. Σε ό,τι αφορά τη μεγαλύτερη εικόνα όμως, αυτά είναι λεπτομέρειες. Δεν προσθέτου

 Τα μεγαλύτερα ονόματα από τον χρηματοοικονομικό κόσμο και το City του Λονδίνου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Το Grexit θα οδηγήσει σε αποσύνθεση της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα προκαλέσει χάος. Οι επενδυτές υποτιμούν το χάος που θα πυροδοτούσε ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, προειδοποιούν κορυφαία στελέχη του City του Λονδίνου. Ο άμεσος χρηματοοικονομικός αντίκτυπος από το ενδεχόμενο Grexit έχει μετριαστεί τα δύο τελευταία χρόνια, καθώς οι τράπεζες έχουν βελτιώσει τα οικονομικά τους μεγέθη και μείωσαν την έκθεσή τους. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ''FT City Network'' όμως - του φόρουμ των Financial Times όπου μετέχουν πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι από την τραπεζική, την ασφαλιστική, την επενδυτική και ευρύτερα την επιχειρηματική κοινότητα –  οι αγορές είναι υπερβολικά αισιόδοξες  για τους κινδύνους που εγκυμονούν. Το φόρουμ προειδοποιεί ότι η αποσύνθεση τόσο της ευρωζώνης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο μεγαλύτερ

Δύο πράγματα  καθορίζουν τις τύχες μας σαν ναναι αυτές μοίρα και κισμέτ. Το  ευρώ  και το  χρέος . Το ευρώ  είναι ένα νόμισμα  ζουρλομανδύας . Είναι  αναντίστοιχο  με τις διαφορετικές δημοσιονομικές πραγματικότητες, ανόμοιων κατά την εθνική τους στρατηγικής χωρών που μάλλον αποκλίνουν παρά συγκλίνουν (και οι  χώρες και οι στρατηγικές). Ως εκ τούτου σιγά  –  σιγά  το ευρώ μετατρέπεται σε ένα  πανίσχυρο   μάρκο  που ηγεμονεύει, υπαγορεύει και εν τέλει διατάσσει υπηκόους και υποτελείς διαφόρων διαβαθμίσεων, απ’ τους Ολλανδούς έως τους Έλληνες. Με έναν παράδοξο τρόπο που παράδοξος δεν είναι το ευρώ εισάγει στην πολιτική και κοινωνική ζωή των χωρών που κατέχει, έναν  οικονομικό   ρατσισμό ,  ταξικό , που καταλήγει στην αναπαραγωγή (και παραγωγή νέων)  εθνικιστικών   στερεοτύπων . Μέσα  στον ορυμαγδό της εποχής, όπου η κρίση εστιάζει την προσοχή των πολιτών στο μερικό κι όχι στο όλον, έχει περάσει απαρατήρητο (σχετικώς) το γεγονός ότι η Γερμανία έχει αλλάξει ακόμα και το

Υπάρχει ένας νομός στη φύση, στον όποιον υπόκεινται όλοι οι οργανισμοί, έμψυχοι και άψυχοι. Ο νομός της προσαρμοστικότητας. Ένας οργανισμός που δεν έχει την ευελιξία να ελίσσεται και να προσαρμόζεται γρήγορα στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος του είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί. Το ίδιο συμβαίνει και στην Οικονομία, Το ευρώ, σε αντίθεση με τα εθνικά νομίσματα, όπως είναι το δολάριο, η στερλίνα, το φράγκο, η κορώνα, το γιεν, το γουάν, το ρούβλι, είναι ένα πολύ αργό νόμισμα, ένας βραδυκίνητος οργανισμός, που για να κινηθεί χρειάζεται τη σύμφωνη γνώμη 18 κρατών και για να ελιχθεί προαπαιτούνται συναντήσεις κορυφής και συμφωνίες με συγκλίσεις 18 κρατών. Τη στιγμή που η FED στις ΗΠΑ χρειάζεται 5 λεπτά για να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, η ΕΚΤ στην Ευρώπη χρειάζεται το ελάχιστο ένα 48ωρο και το σύνηθες ένα πολυήμερο. Πάνω σ αυτά τα δεδομένα πρέπει να προσθέσει κάνεις τη δυσκινησία κεφαλαίων στη ζώνη του ευρώ, καθώς για να διοχετευτεί χρήμα από την ΕΚΤ προς μια χωρά

(...) Η πολιτική ελίτ της Γερμανίας έχει κλειδωθεί στο Μπούνκερ ενός ακραίου δογματισμού, πάσχει από το σύνδρομο που στην ψυχανάλυση ονομάζεται «άρνηση της πραγματικότητας», έχει καταφύγει σε παράλληλο σύμπαν και εικονική πραγματικότητα, καθώς η κρατούσα στο Βερολίνο οικονομική ανάλυση για την Ευρωζώνη έχει αναλογίες με την αισιοδοξία της ομάδας Μπρέζνιεφ στα τέλη της δεκαετίας του '70 για το λαμπρό μέλλον του κομμουνισμού στη Σοβιετική Ενωση. Την ώρα που οι G-20 βλέπουν το φάντασμα της ύφεσης, στη Γερμανία συγκινούνται και δακρύζουν ακόμη με την αγνή και αναμάρτητη «ενάρετη λιτότητα». Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την παγκόσμια Οικονομία, το φάντασμα μιας παρατεταμένης ύφεσης παρόμοιας με αυτήν που καθήλωσε την Ιαπωνία για μια δεκαπενταετία. Οπως μας πληροφορεί χθεσινό τηλεγράφημα του Reuters, στο Τόκιο η εταιρεία καρυκευμάτων Καγκόμ αποφάσισε για πρώτη φορά εδώ και είκοσι πέντε χρόνια να αυξήσει την τιμή της μπουκάλας του κέτσαπ, αλλ