IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το πρώτο ταμπού, η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, έσπασε τον Οκτώβριο του 2010 υπό δραματικές συνθήκες: Υπήρξε μετωπική σύγκρουση του τότε επικεφαλής της ΕΚΤ Τρισέ με τους Μέρκελ - Σαρκοζί και ένα κύμα επίθεσης των αγορών που έθεσε εκτός αγορών την Ιρλανδία, στον προθάλαμο της διάσωσης την Πορτογαλία, προκάλεσε σοβαρούς κλυδωνισμούς στην Ισπανία και την Ιταλία, και άγγιξε προειδοποιητικά τη Γαλλία και το Βέλγιο. Το δεύτερο ταμπού, το «κούρεμα» των καταθέσεων, έσπασε πριν από ένα μήνα στην απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο χωρίς δραματικές συγκρούσεις και νευρικότητα στις αγορές. Σε επίπεδο κορυφής δεν υπήρξε αιφνιδιασμός, καθώς η Επιτροπή επεξεργαζόταν το σενάριο της κατάσχεσης των καταθέσεων εδώ και ένα χρόνο, και επιπλέον το μικρό μέγεθος της Κύπρου φάνηκε να επιτρέπει πειραματισμούς εκ του ασφαλούς. Το τρίτο ταμπού είναι εδώ, και είναι

(...) Η ουσία του θέματος όμως είναι όχι το μέλλον της Βουλγαρίας, περί του οποίου θα αποφασίσει μέσω και της ψήφου του ο λαός της γειτονικής χώρας, αλλά το πού οδηγούν οι πολιτικές που επιβάλλουν η ΕΕ και το ΔΝΤ.  Η βουλγαρική κυβέρνηση πέτυχε όλους ανεξαιρέτως τους στόχους στο έλλειμμα, στο δημόσιο χρέος, στις ιδιωτικοποιήσεις  και το    α π ο τ έ λ ε σ μ α  ήταν  η... ανατροπή της κυβέρνησης  και η χώρα να είναι η   φ τ ω χ ό τ ε ρ η   τ η ς   ΕΕ!  Μήπως κάτι δεν πάει καλά; Ο λαός έριξε την κυβέρνηση, αλλά στη... Βουλγαρία! Υπέροχη χώρα από οικονομικής πλευράς είναι η Βουλγαρία, αν την κρίνει κανείς βάσει των κριτηρίων που έχει επιβάλει στην ΕΕ η Γερμανία, με τα οποία συμφωνεί βεβαίως και το ΔΝΤ. Θαυμάστε επιδόσεις: Ελλειμμα του 2012; Μόλις 1,5%! Δημόσιο χρέος; Μόνο... 19,5%!!! Οχι, δεν έχει γίνει κανένα τυπογραφικό λάθος, το βουλγαρικό δημόσιο χρέος είναι 19,5% του ΑΕΠ. Απείρως χαμηλότερο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας, της Γαλλ

(...) η λιτότητα είναι για τα κορόιδα!  Η κυνική εκμετάλλευση των πολιτών δεν περιορίζεται μόνο στην εθνική επικράτεια. Σοσιαλδημοκράτες, Δεξιοί και υπάλληλοι, σύμμαχοι των κλεπτοκρατών, λειτουργούν επίσης και σε ευρωπαϊκό επίπεδο . (...) Οι πληροφορίες γύρω από τους μισθούς των ευρωυπαλλήλω ν διέρρευσαν στα τέλη του 2012 , αλλά παραδόξως δεν έγιναν πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Η απουσία συμφωνίας των 27, για τον φόρο αλληλεγγύης από 5,5% που επιβλήθηκε πριν μερικά χρόνια στους μισθούς των 45.000 υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα ανανεωθεί, με αποτέλεσμα την απροσδόκητη ανατίμηση του μισθού τους, ενώ η Επιτροπή πρότεινε την αύξηση του φόρου στο 6%!  Είπαμε... η λιτότητα είναι για τα κορόιδα! Η κυνική εκμετάλλευση των πολιτών δεν περιορίζεται μόνο στην εθνική επικράτεια. Σοσιαλδημοκράτες, Δεξιοί και υπάλληλοι, σύμμαχοι των κλεπτοκρατών, λειτουργούν επίσης και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έτσι, ο βρετανικός Τύπος αποκάλυψε ότι οι Ευρωπαίοι α

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ολάντ πήρε μια μικρή ανάσα στην κατάρρευση της δημοτικότητάς του χάρη στην προέλαση των γαλλικών δυνάμεων στο Μαλί, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Ραχόι δέχεται τη χαριστική βολή από το σκάνδαλο του μαύρου χρήματος με φόντο το στρατηγικό του βραχυκύκλωμα απέναντι στη δημοσιονομική κρίση της χώρας του, ενώ στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι ενισχύει τη θέση του με το πολιτικό μέλλον του Μόντι να είναι αβέβαιο. Η εικόνα στον Νότο της Ευρωζώνης αλλά και στη Γαλλία είναι αποκαρδιωτική: Στη Γαλλία και στην Ισπανία κάηκαν μέσα σε διάστημα ολίγον μηνών η διαχειριστική κυβερνητική αξιοπιστία τόσο της Κεντρο-αριστεράς όσο και της Κεντροδεξιάς - Δεξιάς, στην Ιταλία διαλύθηκε ο μύθος του υπεράνω κομμάτων τεχνοκράτη που δίνει τη λύση που δεν μπορούν να δώσουν οι πολιτικοί, με την πολιτική νεκρανάσταση του Μπερλουσκόνι να αναδεικνύεται σε αστάθμητο παράγοντα. Πρόκειται για καταλυτικές ανατροπές του πολιτικού σκηνικού, που δεν πρόκειται να εκλείψουν ακόμη και όταν

 Political Cartoonist Justin Walker Καυστική ειρωνεία, ενθάρρυνση ή επιτάφιος ; Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση προξενεί αμηχανία όταν, την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Επιτροπή των Βρυξελλών διεξάγουν δημοσιονομικό πόλεμο εναντίον αρκετών κρατών-μελών. Γι’ αυτό και απαιτείται ένας στοχασμός πάνω στη φύση του πολιτικού καθεστώτος που σήμερα οικοδομείται στην Ένωση. « Αν πετάξουμε καταγής ένα κρύσταλλο, θρυμματίζεται –αλλά όχι με οποιονδήποτε τρόπο : θρυμματίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες θραύσης του σε κομμάτια των οποίων η οριοθέτηση, αν και αόρατη, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένη από τη δομή του κρυστάλλου ». Η παρατήρηση αυτή του Σίγκμουντ Φρόιντ, που έγινε τη δεκαετία του 1930 [ 1 ] και αφορούσε τους ψυχικά ασθενείς, έχει επίσης εφαρμογή και στους πολιτικά ασθενείς, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση : μια δομή όντως γεμάτη ραγίσματα και θραύσματα. Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007 φανέρωσε τι

Αρκεί να αξιοποιήσουμε τους  – μειωμένους αλλά σημαντικούς –  πόρους της ΕΕ Μια ιδιαίτερα σημαντική, πλην όμως κάπως αφανής διαπραγμάτευση γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που ενδιαφέρει άμεσα όλη την Ευρώπη και καθοριστικά την Ελλάδα. Αφορά τον προϋπολογισμό της ΕΕ την περίοδο 2014-2020 (το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο). Συζητούνται το συνολικό ύψος του προϋπολογισμού και ο τρόπος χρηματοδότησής του, η κατανομή των πόρων ανάμεσα σε δέσμη δραστηριοτήτων (ανάπτυξη, διαρθρωτική πολιτική, κοινή αγροτική πολιτική, εξωτερικές σχέσεις) και τα οφέλη ή οι ζημιές που κάθε χώρα-μέλος μπορεί να έχει. Η διαπραγμάτευση σχεδιάζεται να ολοκληρωθεί σε έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 22-23 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες. Θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο Συμβούλιο, καθώς υπάρχει σοβαρή διάσταση απόψεων ανάμεσα στις χώρες-μέλη. Από τη μια μεριά, είναι η ομάδα των κρατών που «συμβάλλουν καθαρά» στον προϋπολογισμό (πληρώνουν δηλαδή περισσότερα απ' όσα εισπράττουν) - Γαλλία, Γερμανία, Ην. Βασίλει

 'The Butcher's Shop' by Annibale Carracci Οχι στο αλβανικό μοντέλο Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει αγορά εργασίας με δούλους των 450 ευρώ Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα είναι μια ασθενής σε κώμα. Επί δύο χρόνια, ζει δεν ζει. Γίνεται ιατρικό συμβούλιο επάνω από το κρεβάτι της. Μια μεγαλογιατρός, η Ανγκελα, προτείνει να τραβήξουν τα σωληνάκια – η ευθανασία διευκολύνει τους πάντες, κυρίως τους συγγενείς που ταλαιπωρούνται με το «φυτό». Μια άλλη μεγαλογιατρός, η Κριστίν, επιμένει να γίνει δωρεά του πτώματος στην ιατρική σχολή – ας επωφεληθούν τουλάχιστον οι φοιτητές από την εμπειρία της διετίας. Και ενώ ο Πόουλ αλλάζει τον καθετήρα, εισέρχεται στο δωμάτιο ένας χαμογελαστός νοσηλευτής, ο Αντώνης. Πάει να ανοίξει το στόμα του αλλά κανείς δεν τον ακούει. Είπαμε, είναι σύναξη μεγαλογιατρών. Τους διακόπτει όμως ξανά και ξανά λέγοντας: «Εχω κι εγώ να πω κάτι». Στο τέλος λένε: «Αϊ σιχτίρ, αφήστε τον να μιλήσει γιατί δεν θα ησυχάσουμε». Ο Αντώνης λο