IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Τα κοινωνικά ερείπια που σωριάζουν γύρω μας η κρίση και η ομοιοπαθητική των μνημονίων αποτελούν χωρίς αμφιβολία το θερμοκήπιο της αποσύνθεσης, της πνευματικής σύγχυσης που διαχέεται στην κοινωνία, της κατάρρευσης κάθε ίχνους εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και στη δημοκρατική διαδικασία. Ωστόσο, αυτή η αποσύνθεση, η σύγχυση και η δυσπιστία δεν μεταμορφώνονται αυτόματα σε πολιτική στήριξη του φασισμού. Αυτή είναι μια βολική ερμηνεία για όσους θέλουν να κρύψουν ότι εδώ και χρόνια λειτουργούν ως πονηροί διαμεσολαβητές ιδεών, αντιλήψεων και πολιτικών πρακτικών που σήμερα τις βρίσκουν απέναντί τους απειλητικές, θηριώδεις, αιματηρές. Μαύρο φίδι που τους  έφαγε. Κι ας το κλώσησαν στοργικά… 1.   Τ ο φίδι που τους κλώσησε  Μπα; Εκπλήσσεσθε που οι χρυσαυγίτες έκαναν πρόβες στο Πέραμα και στο Κερατσίνι για τις «νύχτες κρυστάλλων» του μέλλοντός μας; Εξοργίζεστε που έχουν στο ενεργητικό τους επισήμως το πρώτο θύμα (τα άλλα έχουν χαθεί στα αστυνομικά αρχεία, γιατί ήταν μελ

(...) Πώς οι σατανιστές σωματοφύλακες, οι λούμπεν με τα άρβυλα, οι αναμεμιγμένοι σε αιματηρά ξεκαθαρίσματα νονών της νύχτας, οι κοινωνικά απόκληροι, οι macho προγλωσσικοί που προσπαθούσαν ματαίως να συλλαβίσουν την καθαρεύουσα του Περικλή Γιαννόπουλου και τον ρομαντισμό του Ιωνος Δραγούμη, μεταλλάχθηκαν σε εθνοπρόσκοπους που βοηθούν γριούλες και σε πολιτικά πρόσωπα με ακροατήρια; Σε ντάρλινγκ τόσων αστυνομικών; Σε κόμμα με εκλογικό σκορ και οικονομική ισχύ; Ιδού τα δύσκολα ερωτήματα, που δεν σηκώνουν εύκολες απαντήσεις (...) Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ Ο εν ψυχρώ φόνος του Παύλου Φύσσα από μέλος της Χρυσής Αυγής προχθές ορίζει μια νέα πολιτική περίοδο. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις αναγνωρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει μία απάντηση. Αλλά ποια μπορεί να είναι η πιο τελέσφορη απάντηση; Δεν είναι εύκολο, παρότι επιθυμητό, να συμφωνήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις αμέσως σε μια κοινή απάντηση, με εύρος και βάθος. Διότι, πέρα από οποιονδήποτε καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια, είναι πολύ

'' Πώς δημιουργείται ένας Ναζί ''   Aντιναζιστικό cartoon  - Walt Disney (1943)   http://www.youtube.com/watch?v=l14WDZCnz-w &  '' Education for Death'' with english subtitles This Film is an animated propaganda short film produced by Walt Disney and directed by Clyde Geronimi . It was released when Disney was under a U.S. government contract to produc 32 animated shorts from 1941--1945. These wartime propaganda films saved the studio from bankruptcy. The film features the story of little Hans, a boy born and raised in Hitler's Nazi Germany. He's brainwashed into becoming a Nazi, and ultimately dies at the battlefield, as thousands of his fellow Germans did. His attitude about the value of human life degrades as he is exposed to Hitler Youth and other Nazi organizations and attitudes. The short is based on the non-fiction book of the same name by American author Gregor Ziemer. The dialogue of the characters is in German,

Ηταν ένα χτύπημα που συγκλόνισε τη Νορβηγία και την Ευρώπη: πριν από δύο χρόνια, το 2011, ο ακροδεξιός Αντρες Μπρέιβικ έστελνε στο θάνατο 77 ανυποψίαστους ανθρώπους επικαλούμενος για το ειδεχθές του έγκλημα αίτια πολιτικά. Δήλωνε – και επιμένει - ότι είχε κάνει το καθήκον του. Οτι αφύπνιζε την κοινωνία και τη χώρα του απέναντι στους κινδύνους που (υποτίθεται ότι) απειλούν την ίδια και την καθαρότητα της φυλής της. Δυστυχώς, παρά τις οιμωγές, φαίνεται ότι τελικά τους έπεισε: το ακροδεξιό κόμμα στο οποίο υπήρξε και ο ίδιος κάποτε μέλος, το «Κόμμα της Προόδου», είναι πολύ πιθανό να συμμετάσχει στη νέα κυβέρνηση της χώρας μετά τις πρώτες εκλογές που διενεργήθηκαν στη Νορβηγία από το 2011, τη χρονιά της μαζικής αυτής δολοφονικής επίθεσης. Οι συντηρητικοί αναδείχθηκαν πρώτη δύναμη αυτών των εκλογών, όμως τον τόνο τον δίνει η συζήτηση περί συμμετοχής της άκρας δεξιάς, με 29 από τις 169 έδρες της βουλής, στη νέα κυβέρνηση. Η βασική αιτία πίσω από αυτή την εκλογική

Αν η ζωή εμπνέει την τέχνη, ισχύει και το αντίστροφο: συχνά η ζωή προοικονομείται μέσα στα έργα τέχνης. Στην προσπάθειά μου να συλλάβω στοιχειωδώς το σπασμένο ελληνικό μωσαϊκό, με ψηφίδες από τη μεγάλη πολιτική, από τη φανερή καθημερινή ζωή, από τα αφανή συμβαίνοντα πίσω από κλειστά παράθυρα σπιτιών, από τα θραύσματα ομιλιών και από πληροφορίες εξωχώριες, έλαμψαν μπρος στα μάτια μου δύο μεγάλα έργα του Λουκίνο Βισκόντι, μεγάλα ως προς το περιεχόμενο των αφηγήσεων και ως προς τη φόρμα. Είναι δύο έργα που πραγματεύονται ιστορικούς και ανθρωπολογικούς μετασχηματισμούς, χωρίς ωστόσο εύκολα συμπεράσματα, χωρίς διδακτισμό, αλλά με διεισδυτικότητα και με όλο το δράμα και την αμφισημία της ανθρώπινης κατάστασης. Το ένα παρακολουθεί τη δύση της αριστοκρατίας και την ανάδυση της μπουρζουαζίας, το άλλο, την άνοδο του ναζισμού και την επικράτησή του στην καρδιά της μεγαλοαστικής τάξης. Πρόκειται προφανώς, για τον «Γατόπαρδο», βασισμένο στο περίφημο μυθιστόρημα το

(...) ο εχθρός δεν είναι το ανύπαρκτο ή ξοδεμένο λίπος των μικρομεσαίων, ο εχθρός δεν είναι ο «ανυπάκουος» ή «γονιδιακά άνομος» λαός και η μεταπολίτευσή του,  αλλά το αίμα και χώμα των ναζί  και η υποκρισία της ιθύνουσας τάξης. Ο Μαρκ Μαζάουερ την περασμένη Τρίτη αναρωτήθηκε στην ομιλία του για « Μια νέα εποχή των άκρων; », αντηχώντας το γνωστό βιβλίο του Ερικ Χόμπσμπαουμ. Εσπευσε να απαντήσει με αυτό που μπορεί ως ιστορικός: «Ιστορικές σκέψεις για τα πολιτικά της τρέχουσας κρίσης» . Ο Μαζάουερ γνωρίζει καλά τη σύγχρονη ελληνική ιστορία· γνωρίζει εξίσου καλά την ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα. Επιπλέον, παρότι αγαπά την Ελλάδα, μπορεί να τη βλέπει απ’ έξω, με ψυχρό μάτι, να τοποθετεί τον παρόντα ελληνικό κλονισμό μέσα στο ευρύτερο διεθνές πλαίσιο και στην ιστορική ροή. Ως εκ τούτου, πραγματεύτηκε την ανάδυση των ακραίων φαινομένων στην Ελλάδα της Μεγάλης Υφεσης χωρίς να πέσει στις παγίδες και τις πολωτικές υπεραπλουστεύσεις της εγχώριας συζήτησης. Με επιχει

Ογδόντα χρόνια από την άνοδοτων ναζιστών στην εξουσία, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ θεωρεί ότι η επικράτησή τους ήταν κάθε άλλο παρά αναπόφευκτη Η 30ή Ιανουαρίου 1933, ημερομηνία διορισμού του Αδόλφου Χίτλερ ως καγκελαρίου της Γερμανίας και καθοριστική για την πορεία του κόσμου τον 20ό αιώνα, αποτελεί και ορόσημο στη ζωή του Ρίτσαρντ Εβανς . Ο 65χρονος σήμερα βρετανός ιστορικός ασχολήθηκε με το Γ' Ράιχ από νωρίς στην καριέρα του, με αποτέλεσμα το όνομά του να αποτελεί σχεδόν συνώνυμο της σύγχρονης έρευνας για τον εθνικοσοσιαλισμό. Σημαντικός παράγοντας στον λεγόμενο Historikerstreit, τη διένεξη μεταξύ των γερμανών ιστορικών κατά τη δεκαετία του '80 περί των καταβολών του καθεστώτος, και ειδικός εμπειρογνώμων της υπεράσπισης στη δίκη του φιλοναζιστή ιστορικού Ντέιβιντ Ιρβινγκ κατά της αμερικανίδας ιστορικού Ντέμπορα Λίπστατ στα τέλη της δεκαετίας του '90, ο Εβανς συνόψισε στη δεκαετία του 2000 τα πορίσματα της έρευνάς το