IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Εχουν πει ότι το να κάνεις δουλειές μαζί τους είναι σαν να κολυμπάς δίπλα σε καρχαρίες. Τα μυστικά, οι ξέφρενοι ρυθμοί και οι θεωρίες συνωμοσίας. Τα παιχνίδια της Goldman Sachs με το ελληνικό χρέος και την είσοδο στην ευρωζώνη. Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι η αγαπημένη ενασχόληση για πολλούς. Στα σχέδια των «σκοτεινών» κύκλων που επιβουλεύονται τη διεθνή κυριαρχία, ένα όνομα που σταθερά εμφανίζεται είναι της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs (GS). Λάδι στη φωτιά των σεναρίων είναι η τάση των στελεχών της να αναρριχώνται εύκολα σε ανώτατες θέσεις εξουσίας. Μεταξύ άλλων, ο Henry Paulson, από πρόεδρός της, έγινε υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Πρόντι έφτασε μέχρι πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Ντράγκι, σημερινός πρόεδρος της ΕΚΤ, ήταν για χρόνια αντιπρόεδρος της GS International για την Ευρώπη. Το σίγουρο είναι πάντως -και αυτό δεν είναι κάποιο ευφάνταστο σενάριο- πως καμία κυβέρνηση, καμία μεγάλη επιχείρηση, κανένας επενδυτής δεν μπορεί να αγνοήσει τη δύναμή της. Μύ

Wall Street  Οι ευρείες ρυθμιστικές παρεμβάσεις μετά την οικονομική κρίση του 2007 που ξεκίνησε στις ΗΠΑ δεν έλυσαν τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Δέκα χρόνια μετά είμαστε ασφαλείς έναντι νέων κρίσεων ή μήπως όχι; Η πρόεδρος της Αμερικανικής ΚεντρικήςΤράπεζας (Fed) Τζάνετ Γέλεν δήλωσε πρόσφατα ότι το ξέσπασμα μια νέας χρηματοπιστωτικής κρίσης ευρείας κλίμακας όπως εκείνης του 2007/2008 είναι απίθανο να συμβεί «στη διάρκεια της ζωής μας». Ωστόσο, πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η πιθανότητα μιας νέας οικονομικής καταστροφής τους προσεχείς μήνες είναι μεγαλύτερη από ό,τι μέσα στα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, ο Τζιμ Ρότζερς από το ιδιωτικό hedge fund «Quantum» δήλωνε πριν λίγο καιρό στο Business Insider ότι ένα χρηματιστηριακό κραχ θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και μέσα στη χρονιά που διανύουμε, ενώ ο Ελβετός επενδυτής Μαρκ Φάμπερ, γνωστός και ως Dr Doom, ανέφερε στο CNBC ότι κάποιοι μέτοχοι θα μπορούσαν να χάσουν ακόμη και το 50% της αξίας των τίτλων τους κ

Πριν δέκα χρόνια ξέσπαγε η κρίση των ενυπόθηκων δανείων subprime, ένα γεγονός το οποίο απετέλεσε το προοίμιο για ό,τι δεκατρείς μήνες αργότερα, θα κορυφωνόταν στη μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική κρίση που προκάλεσε απότομη ύφεση στο βιομηχανικό κόσμο. Οι Αμερικανικές τράπεζες είχαν ξεκινήσει να κυκλοφορούν στην αγορά στεγαστικών δανείων πιστώσεις με επίπεδο κινδύνου υψηλότερο από το μέσο όρο των άλλων δανείων (subprime). Αυτά τα ‘τοξικά’ στεγαστικά δάνεια «συσκευάζονταν» σε χρεωστικούς τίτλους και πωλούνταν ως χρηματοοικονομικά προϊόντα υψηλής ποιότητας. Και η φούσκα διογκωνόταν συνέχεια και με αυξητικό ρυθμό στον τομέα των στεγαστικών στις ΗΠΑ, έως ότου έσπασε. Ανάμεσα στον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2007, τα προβλήματα αρχίζουν για τα επενδυτικά κεφάλαια, τις τράπεζες και τους άλλους οργανισμούς ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ, στο βαθμό που τα subprime στεγαστικά δάνεια έμεναν ακάλυπτα. Στις 9 Αυγούστου η μετάδοση της κρίσης φτάνει και στην Ευρώπη: Η τράπεζα BNP Paribas αναστ