IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (1) Aνεπανόρθωτες απώλειες για την Κίνα  από τον πόλεμο στην Ουκρανία; (2) Η ουκρανική κρίση "ανατινάζει" τις σχέσεις  Ρωσίας-Ιαπωνίας . Πρόσθετες κυρώσεις από Ιαπωνία σε βάρος της Ρωσίας. (3) Θεαματικές κινήσεις των ΗΑΕ  στη σκιά της ουκρανικής κρίσης. Γιατί η Ινδία στηρίζει τόσο πολύ τη Ρωσία.  Eνώ σύσσωμη η Δύση έχει στρέψει τα πυρά της –μέσω κυρίως αυστηρών κυρώσεων- στην Ρωσία ως αντίποινα για την εισβολή της στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο απολαμβάνει της στήριξης μιας ανερχόμενης υπερδύναμης, της Ινδίας. Η προσέγγιση της Ινδίας στο Ουκρανικό, όμως δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ο Ινδός αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Αναπτυξιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Roskilde της Δανίας Somdeep Sen , εξηγεί τους λόγους της ρωσοϊνδικής συμμαχίας, η οποία μετράει πολλές δεκαετίες σφυρηλάτησης. Με ανάλυσή του στο Al Jazeera , o ακαδημαϊκός καταδεικνύει πως μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Νέου Δελχί διαμορφώθηκαν από έναν «υψηλ

Η εξήγηση και η δικαιολόγηση  του ρωσοουκρανικού πολέμου. Ας διακρίνουμε την προσπάθεια εξήγησης από την προσπάθεια δικαιολόγησης ενός πολέμου. «Εξηγώ» πώς προκύπτει ένας (ας πούμε εδώ: διακρατικός) πόλεμος αξιοποιώντας, συνήθως, γενικές παρατηρήσεις για τη φύση των διεθνών σχέσεων, μαζί με ιστορικά ακριβείς περιγραφές των συνθηκών που οδηγούν στο ξέσπασμά του. Όταν η συζήτηση αφορά τη «δικαιολόγηση» ενός πολέμου, καλούμαι κατά κανόνα να λάβω θέση ανάμεσα σε δύο αδρώς διακριτές ηθικές στάσεις: α) τον πασιφισμό, ο οποίος, μέσες-άκρες, τονίζει ότι κανένας πόλεμος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ηθικά (υπάρχει πάντα κάποια ανώτερη, μη-βίαιη, εναλλακτική) ή β) την υποστήριξη του «δίκαιου πολέμου», της ιδέας, δηλαδή, ότι, μερικές φορές, είναι ηθικά επιτρεπτό ένα κράτος να διεξαγάγει πόλεμο με κάποιο άλλο. Χωρίς κανένα σχόλιο, θα προχωρήσω παραβλέποντας την πασιφιστική θέση. Η εξήγηση και η δικαιολόγηση αποτελούν, οπωσδήποτε, διαφορετικά αντικείμενα εργασίας. Στην πρώτη περίπτωση, ασκώ το δικαί

  Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις  και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η θέση της Ελλάδας ενισχύθηκε γιατί, αν θέλει η Ευρώπη να οικοδομήσει κοινή άμυνα, η Ελλάδα τής είναι απαραίτητη. Είναι πανθομολογούμενο ότι οι ρωσοτουρκικές σχέσεις στηρίζονται σε ένα γάμο συμφέροντος. Η Ρωσία, μέσα από τη σχέση με την Τουρκία, επιχειρεί να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ –έχουν κοινές παρεμβάσεις στη Συρία και τη Λιβύη , αν και υποτίθεται ότι είναι αντίπαλοι, η Ρωσία έχει προμηθεύσει την Τουρκία με S-400, η Ρωσία κατασκευάζει δύο πυρηνικά εργοστάσια στην Τουρκία και, ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, η Τουρκία μακροπρόθεσμα θέλει να αποκτήσει και πυρηνικά όπλα. Ρωσία και Τουρκία είναι δύο αυταρχικά καθεστώτα που έχουν κοινούς τρόπους συμπεριφοράς και κοινά συμφέροντα. Η Τουρκία ταλαντεύεται μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών και χρησιμοποιεί και τους δύο με όπλο τη στρατηγική της θέση, αφού ελέγχει τα Στενά, αλλά και το μέγεθός της (στρατιωτικό, οικονομικό, πληθυσμιακό κ.λπ.). Με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

  Ενα βασικό σενάριο αναλυτών για το πώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν έφτασε μέχρι εδώ είναι ότι η απομόνωση της πανδημίας τον έκανε να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας, ενώ κανείς πλέον δεν ξέρει τι έχει στο μυαλό του ο Ρώσος πρόεδρος για την επόμενη ημέρα. Φωτ. A.P. Photo / Ivan Sekretarev. Πόλεμος στην Ουκρανία – Ρωσία:  Η άνοδος και η κάθοδος στην κόλαση του Πούτιν. Yποτίμησε τραγικά τη Δύση - Οι πέντε σταθμοί μιας θητείας γεμάτης συγκρούσεις.   ;Oταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνώρισε την ανεξαρτησία των αυτόκλητων «Δημοκρατιών» του Ντονμπάς, στις 21 Φεβρουαρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ τον χαρακτήρισε «ιδιοφυΐα». Υστερα από δύο δραματικές –πρώτα απ’ όλα για τον ουκρανικό λαό– εβδομάδες, τα γεγονότα δοκιμάζουν σκληρά την κρίση και των δύο πολιτικών. Το «ιδιοφυές» σχέδιο του Ρώσου προέδρου μετέτρεψε τον ίδιο σε Γολιάθ στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, χαρίζοντας το φωτοστέφανο του Δαβίδ στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η δημοτικότητα του οποίου μέχρι τότε βυθιζόταν στα τάρταρα. Ο,τ