IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Είναι λίαν αμφίβολο αν ακόμα και η έλευση του ΚΚΕ στην εξουσία θα είχε φέρει τέτοια κομουνιστικού τύπου μέτρα στη χώρα:  με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο η ιδιωτική περιουσία βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο σε βαθμό δήμευσης – είναι απλώς αδύνατο να συντηρηθεί για την πλειονότητα των κατόχων της. Την ίδια στιγμή, η φορολόγηση των εισοδημάτων αλλά και της κινητής περιουσίας έρχονται πάνω σε όλο αυτό και δημιουργούν συνολικά ένα υβρίδιο τέτοιο που η μόνη διέξοδος είναι να μην έχει κανείς τίποτα. Δηλαδή, αντιστρέφεται ο βασικός κανόνας της δυτικού τύπου καπιταλιστικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα όμως ο εγκλωβισμός είναι διπλός, αφού είναι αδύνατον πια έστω και να ξεφορτωθείς όλα αυτά που δεν μπορείς να συντηρήσεις:  οι αξίες έχουν γκρεμιστεί. (...) «Αβέβαιες» χαρακτηρίζουν οι άνθρωποι της τρόικας τις «προοπτικές» της ελληνικής οικονομίας στη σχετική τους έκθεση και συναινούν σε μία «πολιτική λύση» για την επόμενη δόση. Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Σημαίνουν ότι η εξέλιξ

1. ''Mea culpa'' λέει το ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα Αλλά προαναγγέλλει νέα μέτρα εάν δεν τηρηθούν τα συμφωνηθέντα Στην πολυσέλιδη έκθεσή του που αφορά την Ελλάδα και δόθηκε στη δημοσιότητα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγνωρίζει ότι έγιναν λάθη στη διαχείριση του πρώτου ελληνικού προγράμματος και «ατυχείς χειρισμοί» καθώς υποτιμήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι επιπτώσεις από τις συνταγές λιτότητας στην οικονομία της χώρας.  Σημειώνεται ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στο δημοσιονομικό τομέα και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας αλλά πρέπει να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ώστε να ενισχυθεί η ανάπτυξη και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.   Στην 385 σελίδων έκθεση , το ΔΝΤ ζητά "συνέπεια" στην πλήρη εφαρμογή των συμφωνηθέντων, εκφράζει την αντίθεσή του σε μείωση φόρων στην παρούσα φάση και επαναλαμβάνει ότι η όποια χαλάρωση για μέτρα θα πρέπει να περιμένει την επιβεβαίωση της δημοσιονομικής προσαρμογής.   Νέα μέτρα

(...) Περιληπτικά, το μόνο ουσιαστικό που συμφωνήθηκε είναι η απόδοση των περασμένων δόσεων του Μνημονίου οι οποίες είχαν παρακρατηθεί τους τελευταίους μήνες. Αντίθετα, όλη η υποτιθέμενη συμφωνία για την βιωσιμότητα του χρέους είναι εντελώς στον αέρα. Κι είναι στον αέρα όσο ΕΚΤ και εταίροι αρνούνται να παραδεχθούν ότι όλη η λογική του Μνημονίου (νέα μεγάλα δάνεια σε πτωχευμένες χώρες υπό τον όρο μέτρων που μειώνουν το ΑΕΠ τους) ήταν μια ύβρις που θα κατέληγε, με μαθηματική ακρίβεια, στην νέμεση. Και θα παραμένει στον αέρα όσο η κυβέρνησή μας εξακολουθεί να παραμένει θεατής στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δανειστών μας, πιστή στο Δόγμα Παπακωνσταντίνου:   «Την επόμενη δόση να πάρουμε κι έχει ο Θεός». (...) Ο Μαρξ είχε δίκιο:  Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Όταν οι σώφρονες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους συμφωνίες κρίνουν αλλαγές σε αυτές τις συμφωνίες στην βάση του αν μακροπρόθεσμα, με αυτές τις αλλαγές, το χρέος τους γίνεται λιγότε

ΤΑ τελευταία τρία χρόνια η Ελλάδα οδεύει από το ένα σχέδιο διάσωσης στο άλλο, με το μέγεθος του δημόσιου χρέους να γίνεται όλο και μεγαλύτερο και την οικονομική κατάσταση της χώρας να επιδεινώνεται σχεδόν με γεωμετρικό τρόπο, με τη ροή των λεγόμενων κεφαλαίων διάσωσης, εξαιτίας των μέτρων ακραίας λιτότητας που συνδέονται με τα προγράμματα βοήθειας.  Στο τέλος του 2009, λίγους μήνες πριν από την επίσημη εκδήλωση της ελληνικής κρίσης χρέους, η οποία απέκλεισε επ' αόριστον την Ελλάδα από τις διεθνείς πιστωτικές αγορές, η αναλογία του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ ανερχόταν σχεδόν στο 127%, που ήταν η μεγαλύτερη αναλογία δημόσιου χρέους στην ΕΕ, ακολουθούμενη από αυτή της Ιταλίας με 116% του ΑΕΠ. Στο τέλος του 2010, έπειτα από ένα πακέτο διάσωσης ιστορικών διαστάσεων από την ΕΕ και το ΔΝΤ, ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είχε αυξηθεί στο εντυπωσιακό 142,8%. Στο τέλος του 2011, και με τους ιδιώτες κατόχους ομ

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Στο ''ΕΘΝΟΣ'' Κινδυνεύουμε, κινδυνεύουμε. Ερχεται η άτακτη χρεοκοπία, όπως είπε ο κ. Γ. Στουρνάρας. Η άτακτη έρχεται σε αντίθεση με την τακτική χρεοκοπία, πιθανώς και με την έκτακτη. Η έκτακτη έχει την έννοια της θαυμάσιας, της έξοχης και είναι ήδη γνωστή. Η θαυμάσια χρεοκοπία είναι βίωμα. Οφείλουμε να επαινέσουμε τον αναλυτικό τρόπο με τον οποίο γίνεται η περιγραφή του συμμαζέματος. Εχουν υπολογίσει το κάθε κέρμα περικοπών, έχουν υπολογίσει πόσο κοστίζει κάθε εργαζόμενος και πόσο αποδίδει. Εχουν υπολογίσει τα πάντα με τον πιο συμφερτικό τρόπο για τους δανειστές. Να μην είμαστε αχάριστοι, θα μπει τάξη, θα αποκτήσουμε έκτακτη δημόσια διοίκηση  – έκτακτη με την έννοια της θαυμάσιας, της έξοχης. Ενα μικρό παράπονο. Να το πούμε να ξεδώσουμε. Η δόση πού θα πάει; Δεν λέμε να μας δώσουν αναφορά  – στο κάτω κάτω τι είμαστε, πολίτες με τεκμήριο απατεωνιάς. Ούτε φτάνουμε στα άκρα, να απαιτήσουμε αναλυτικά, σε 1.600 σελίδες, να μας πουν

Oι αγορές δείχνουν και πάλι να αποστασιοποιούνται από την πορεία της εγχώριας οικονομίας που μόνο με αρχαία ελληνική τραγωδία μπορεί να παρομοιαστεί. Αυτό άλλωστε είχε αναρωτηθεί και η περίφημη πλέον για εμάς HSBC το 1993, με τίτλο σε ανάλυσή της «No more greek tragedy?». Το πιθανότερο είναι η δόση να ψηφιστεί, όμως ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα. Με ένα ΑΕΠ που θα μείνει πολύ χαμηλότερα των 200 δισ. ευρώ για μια τριετία, θα απαιτηθούν -όπως εκτιμούν ξένοι οίκοι- πολύ περισσότερα από 20 δισ. επιπλέον, εφόσον πάρουμε την επιμήκυνση μέχρι το 2016. Το όλο πρόγραμμα θα απαιτήσει νέες αναθεωρήσεις, νέα «κουρέματα», μείζονες πολιτικές αποφάσεις σε κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο για να καταφέρει το βομβαρδισμένο ελληνικό πλοίο να αποφύγει την καταβύθιση. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα νέων αμφισβητήσεων στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό μέτωπο και, κυρίως, αυξανόμενης καχυποψίας για την πορεία του εγχειρήματος διάσωσης. Αντί αυτού, με το 90% όσων πήραν οι

Είναι μοιραία επιλογή. Ότι και να ψηφίσει κανείς τα μεσάνυχτα της Τετάρτης προς την Πέμπτη στην ελληνική Βουλή θα είναι φαινομενικά λάθος. Ένα «ναι» στο νομοσχέδιο για τις περικοπές θα σήμανε την παράταση του τρόμου δίχως τέλος, ένα «όχι» το τέλος με τρόμο.  Αυτό το ξέρουν καλά όσοι καλούνται να αποφασίσουν. Κι ακόμα καλύτερα το ξέρει ο εμπνευστής του νομοσχεδίου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Τα επιτελεία του διαπιστώνουν από καιρό, ότι τα νέα μέτρα θα δώσουν τη χαριστική βολή στη βαριά τραυματισμένη ελληνική οικονομία. Και παρόμοιες διαπιστώσεις κάνουν και όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι στη Γερμανία. Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι αυτή η οικονομική συνταγή του αφανισμού συνοδεύεται από την πολιτική υπόσχεση της σωτηρίας. Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει και δεν θα τεθεί εκτός ευρωζώνης, διαβεβαιώνει ο γερμανός υπουργός οικονομικών. Και αυτό το εννοεί προφανώς στα σοβαρά.  Η στάση του τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει ότι θέλει πράγματι - παρόλο που συνεχίζει τον πόλεμο νεύ

(...) Αυτό είναι η ΟΝΕ κ. πρόεδροι;  διότι εγώ μέχρι σήμερα πίστευα και δίδασκα ότι η ΟΝΕ και το κοινό νόμισμα είναι μια πολιτική της Ε.Ε. που θα μας οδηγήσει στην τελειοποίηση της εσωτερικής αγοράς, στη μείωση του κόστους της οικονομίας και στην οικονομική ανάπτυξη όλων των κρατών-μελών, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην ευημερία όλων των πολιτών της Ε.Ε.  Μέχρι σήμερα βλέπουμε το αντίθετο, τις χώρες του νότου να έχουν βυθιστεί στην ύφεση και την πρωτοφανή ανεργία, την δε Γερμανία να αποκομίζει τεράστια οφέλη σε βάρος των λοιπών κρατών της Ενωσης. (...) Ε πιστολή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου,  καθηγητή του Δικαίου της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς,  κατόχου της ευρωπαϊκής έδρας Jean Monnet Προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. . Martin Schulz, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Herman Van Rompey, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. José Manuel Barroso Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι, Απευθύνω την επιστολή αυτή σε σας τους επικε