IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η παρούσα, για την χώρα μας, δύσκολη συγκυρία δυσχεραίνει αλλά δεν μας επιτρέπει να απέχουμε από την ανάσχεση του τουρκικού αναθεωρητισμού. Αντικειμενικά τα μόνα κράτη της περιοχής, εκτός των μεγάλων δυνάμεων, που δύνανται να απειλήσουν στρατιωτικά την Τουρκία, όχι ότι θα το πράξουν, είναι το Ισραήλ και η Ελλάδα. Επομένως η συνεργασία μεταξύ Ισραήλ – Ελλάδος – Κύπρου αποτελεί ορθή στρατηγική επιλογή. Παράλληλα ο έτερος υπό διαμόρφωση ενεργειακός, κατά βάσει,  άξονας  Ελλάδος – Κύπρου – Αιγύπτου είναι επίσης προς την σωστή κατεύθυνση. Ως ελληνισμός δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει ότι αμφότερες οι εν λόγω συνέργειες αποτελούν εξαρτημένες μεταβλητές κυρίως των αμερικανικών και δευτερευόντως των ρωσσικών επιλογών. Ως ακόλουθο γεγονός της εξέγερσης στην Τυνησία, στις 25 Ιανουαρίου του 2011, ξεκίνησαν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Κάιρο. Η κινητοποίηση αποτέλεσε την κατάληξη μακροχρόνιων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αιτιών. Η έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών σταδιακά δ

   Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας (Δ), ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης (Α), και ο Πρόεδρος της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι (Κ), σε αναμνηστική φωτογραφία κατά τη διάρκεια της 4ης Τριμερούς Συνόδου Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου που πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο της Νταχαμπέια, στο Κάιρο, Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/Andrea Bonetti OCTOBER 14, 2016 Ήταν μια αναπάντεχη «ισπανική υποχώρηση». Περιμέναμε όλοι με ανυπομονησία την τέταρτη Τριμερή Διάσκεψη ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο και αισθανθήκαμε μεγάλη απογοήτευση και ντροπή για τα αποτελέσματά της. Φοβούνται την Τουρκία και δεν τολμούν να οριοθετήσουν τις ΑΟΖ τους. Από το τελευταίο κοινό ανακοινωθέν στο Κάιρο της 11ης Οκτωβρίου 2016 φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Τσίπρας, ο Αναστασιάδης και ο Σίσι πάσχουν, ξεκάθαρα, από το φοβικό σύνδρομο, που ταλαιπωρεί την Ελλάδα επί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες.. Μια παράγραφος του ανακοιν

          Η επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Abdelfatah el-Sisi στην Αθήνα και η σύγκληση νέας τριμερούς συνόδου κορυφής Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, με τη συμμετοχή των Νίκου Αναστασιάδη και Αλέξη Τσίπρα έφερε και πάλι στο προσκήνιο, και μάλιστα σε άκρως ευαίσθητη διεθνή συγκυρία, ερωτήματα γύρω από τους στόχους και τις δυνατότητες του συγκεκριμένου σχήματος συνεργασίας που δείχνει να παγιώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο. Ιδίως μάλιστα το ζήτημα των θαλασσίων δικαιοδοσιών και της προοπτικής συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων προσφέρεται για κάθε είδους παρερμηνείες – εξ ού και το Capital.gr απευθύνθηκε για μια τεκμηριωμένη τοποθέτηση στον καθηγητή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γρηγόρη Τσάλτα. Συνέντευξη στον Κώστα Ράπτη Πού οδεύει η συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου- Κύριε Τσάλτα, ποιές είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας από την πρόσφατη συνάντηση κορυφής της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου; Είναι

Μέχρι το 2003 όλα τα κράτη της Μεσογείου τηρούσαν μια άτυπη συμφωνία κυρίων περί αποφυγής θεσπίσεως ΑΟΖ. Η δυνατότητα τεχνολογικής εκμεταλλεύσεως υποθαλασσίων κοιτασμάτων σε μεγάλα βάθη οδήγησε στη διακοπή της συμφωνίας. Το 2003 Αίγυπτος και Κύπρος προχώρησαν στην πρώτη συμφωνία οριοθετήσεως ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Εκτοτε η Ανατολική Μεσόγειος έχει τραβήξει την προσοχή της ελληνικής και της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Οι πρώτες συζητήσεις για οριοθέτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με την ΑΟΖ της Αιγύπτου έγιναν στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000. Εκτοτε (και παρά τις πολλές συναντήσεις) δεν έχουν προχωρήσει τα πράγματα. Η εκκρεμής θαλάσσια οριοθέτηση Ελλάδος-Αιγύπτου ήλθε μοιραίως στην επιφάνεια κατά την πρόσφατη τριμερή συνάντηση της Αθήνας. Θεωρητικώς η συγκεκριμένη οριοθέτηση δεν θα έπρεπε να δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα. Οι δύο χώρες έχουν ίδιες θέσεις στο θέμα της επήρειας των νησιών στις θαλάσσιες οριοθετήσεις και της εφαρμογής της αρχής της μέσης γραμμής. Στην

(φωτ. Στυγμιότυπο από την τριμερή συνάντηση Κορυφής Ελλάδας – Αιγύπτου – Κύπρου προχτές στην Αθήνα. Από τα αριστερά προς τα δεξιά: Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης) . Στις Διεθνείς Σχέσεις υποστηρίζεται ότι τα δημιουργούμενα κενά ασφαλείας καλύπτονται άμεσα με νέες συμμαχίες. Εξάλλου είναι φυσικό επακόλουθο, καθώς τα εθνικά συμφέροντα πιέζουν τα έθνη να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, καθώς η πρότερη κατάσταση ασφαλείας φαίνεται ότι αποδυναμώθηκε. Έτσι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν κατανοήσει πλήρως την αναγκαιότητα συνεργασίας μεταξύ τους και ενεργούν αναλόγως. Γι’ αυτόν τον λόγο, έχουν αυξήσει τις προσπάθειες συνεργασίας τόσο στην ενεργειακή ασφάλεια, όσο και σε αμυντικά θέματα. Η σημαντική πρόοδος σε αυτήν την περιφερειακή συνεργασία συνέπεσε με τη νεοοθωμανική πολιτική της Τουρκίας του Ερντογάν και τη γενικότερη αστάθεια στην ευρύτε

1.Ποια είναι τα οφέλη της Ελλάδας και της Κύπρου από τη συνεργασία με την Αίγυπτο. 2.Κοινή αεροναυτική άσκηση Ελλάδας – Αιγύπτου στην Ανατολική Μεσόγειο. 3.Το ενεργειακό στο επίκεντρο της τριμερούς Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου. Σε μεσομακροπρόθεσμη βάση αναμένεται να αποδώσει καρπούς για την χώρα μας και την Κύπρο η τριμερής συνεργασία με την Αίγυπτο, σημειώνει, μιλώντας στη HuffPost Greece, ο γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Θάνος Ντόκος, με την ευκαιρία της Συνόδου Ελλάδας- Κύπρου- Αιγύπτου. Ο κ. Ντόκος εκτιμά ότι, όσον αφορά στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, δεν αναμένεται κάποια σημαντική επιρροή/ επίπτωση/ σύνδεση του ζητήματος με τις τριμερείς συνεργασίες (τόσο με την Αίγυπτο, όσο και με το Ισραήλ. «Δεν συνδέονται με το ζήτημα του Κυπριακού οι τριμερείς. Υπάρχει μια αισιοδοξία και κάποιοι μιλούν για δημοψηφίσματα την άνοιξη, αλλά δεν είναι σαφές πού στηρίζεται αυτή η αισιοδοξία, καθώς δεν διαφαίνονται οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία θα προχωρούσε στους

Η συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου έχει αποκτήσει τη δυναμική της, όπως αποδεικνύει η τακτική διεξαγωγή τριμερών συναντήσεων σε επίπεδο κορυφής, ή κινήσεις αβροφροσύνης, όπως η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στα εγκαίνια της νέας διώρυγας του Σουέζ. Ωστόσο, το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξεδιπλώνεται αυτή τη συνεργασία έχει αλλάξει εντυπωσιακά, κατά τρόπους που ενδεχομένως ξεπερνούν τους πρωταγωνιστές της. Δικαιώνοντας την ετυμολογία του ονόματός της, η Μεσόγειος έχει αναδειχθεί τους τελευταίους μήνες σε επίκεντρο μιας αναμέτρησης παγκοσμίου ενδιαφέροντος, όπως αποδεικνύει η συγκέντρωση στο ανατολικό της τμήμα των ναυτικών και στρατιωτικών δυνάμεων διαφορετικών μεγάλων δυνάμεων. Ήδη από τον περασμένο Μάιο, δηλ. σε σχετικά ανύποπτο χρόνο, η ανατολική Μεσόγειος αποτέλεσε τον χώρο διεξαγωγής κοινών ασκήσεων του ρωσικού και του κινεζικού ναυτικού. Η πρωτοβουλία μεταφοράς των ασκήσεων αυτών από τον Ειρηνικό, όπου είχαν πραγματοποιηθεί για τελευταία φορά το 2012, στην ανατολική Μεσόγειο