IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιατί η Δύση επιδιώκει την παράταση του πολέμου στην Ουκρανία; Η κριτική στάση απέναντι στην πολιτκή του ΝΑΤΟ και τα εθνικά μας συμφέροντα Φίλιππου Νικολόπουλου    Και ο πόλεμος στην Ουκρανία καλά κρατεί! Και η νατοική πολιτική παραμένει η ίδια και σωστά ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι πρόκειται για πόλεμο της Δύσης και ιδιαίτερα των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας  «δι’αντιπροσώπου». Και ο αντιπρόσωπος είναι η δυστυχής Ουκρανία. Η Δύση φαίνεται να επιδιώκει την παράταση του πολέμου, πράγμα που, όπως πολύ σωστά επισήμανε ο πρ. πρωθυπουργός  Κώστας Καραμανλής σε ομιλία του, μειώνει την ηθική υπεροχή της ( επιτέλους είδαμε έναν Έλληνα πολιτικό  του κύκλου   των  λεγομένων  κομμάτων εξουσίας   να λέει τα  πράγματα με το όνομά τους ! ) .     Βέβαια θα μπορούσε να τεθεί το ερώτημα και γιατί η Δύση επιδιώκει την παράταση του πολέμου; Ερώτημα που μας οδηγεί, σχεδόν αναπόφευκτα , και στο άλλο ερώτημα : Ποιοι πραγματικά συγκρούονται στην Ουκρανία ; Μπορεί ο πρόεδρος της Ρωσίας ν α έκανε το

 Tο “λυκόφως” της μεταψυχροπολεμικής ειρήνης. Σχεδόν σε όλο τον πλανήτη η ειρήνη βρίσκεται επί ξυρού ακμής… Τελευταίοι «κρίκοι» στην «αλυσίδα» της έντασης είναι το Κόσσοβο, η μεθόριος Αφγανιστάν-Ιράν και ο μεγάλος κίνδυνος, τα στενά της Ταιβάν. Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας Η έκρηξη των διεθνών επενδύσεων, το υποσχεθέν από τους απολογητές της κεφαλαιοκρατίας «ελιξίριο» της διεθνούς ύφεσης και ειρήνης, δε φαίνεται στον ορίζοντα. Η παγκόσμια οικονομική-καπιταλιστική ανάπτυξη παραμένει ασταθής και αναιμική… Ήταν όμως ισχυρή και σταθερή τα προηγούμενα χρόνια -ως το 2008 στη Δύση και ως το 2020 στις αναδυόμενες οικονομίες… Γι’ αυτό και οδηγηθήκαμε εδώ. Αφενός γιατί υπερσυσσώρευσε το κεφάλαιο διεθνώς σε βαθμό που να μη «χωράει» στις υπάρχουσες αγορές, μειώνοντας την απόδοση και αυξάνοντας το ρίσκο των επενδύσεων… Αφετέρου γιατί εξελίσσεται ανισόμετρα από κράτος σε κράτος (και στο εσωτερικό τους) και άρα οδηγεί σε μεταβολές στη διεθνή κατανομή ισχύος, οι οπ

  Η επίσκεψη Πελόζι στην Ταϊβάν ανατρέπει τα πάντα στις σινο-αμερικανικές σχέσεις. Η πραγματοποίηση της επίσκεψης της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν αποτελεί μια ταπείνωση για την Κίνα, στο βαθμό ιδίως που η ηγεσία της είχε επιλέξει να ανεβάσει προκαταβολικά τους τόνους, με ηχηρές προειδοποιήσεις προς την αμερικανική πλευρά ότι ο κινεζικός στρατός (που την προηγουμένη εόρταζε την επέτειο ίδρυσής του) "δεν θα μείνει απαθής” απέναντι σε μια τέτοια "πρόκληση”. Είναι μια ταπείνωση προσωπικά και για τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπινγκ (ο οποίος στο ανά πενταετία κομματικό συνέδριο το φθινόπωρο θα διεκδικήσει μια δίχως προηγούμενο τρίτη κατά σειρά θητεία), καθώς δεν επέφερε εκτόνωση της κρίσης η μακρά τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Τζο Μπάιντεν την προηγούμενη εβδομάδα. Στο chicken game που απειλούνταν να εξελιχθεί ακόμη και σε θερμή σύγκρουση η Κίνα υποχώρησε πρώτη. Διότι η δική της στρατηγική είναι αυτή της "ειρηνικής ανάδυσης” και οποιαδή

   Πλανήτης δίχως ισορροπία. Ο φετινός Αύγουστος είναι ίσως ο πιο δυσοίωνος μήνας των τελευταίων πολλών δεκαετιών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποσταθεροποιεί τον πλανήτη ποικιλοτρόπως, ανατρέποντας ισορροπίες δεκαετιών. Φέρνει ξανά το φάσμα της φτώχειας πάνω από την Ευρώπη, απειλεί να μετατρέψει την Αφρική σε πεδίο αντιπαράθεσης, ξυπνάει αναθεωρητισμούς που αδρανούσαν μέχρι πρότινος, φέρνει ξανά τον πόλεμο στην ημερήσια διάταξη. Την ίδια στιγμή στον Ειρηνικό Ωκεανό, ένα ασταθές πλέγμα ισορροπιών φαίνεται ότι κρέμεται από μια κλωστή. Η πανδημία φανέρωσε πολλά από τα εγγενή μειονεκτήματα και τις αποτυχίες της οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών στη Δύση, αλλά έδειξε και τον βαθμό αλληλεξάρτησης των οικονομιών της Ασίας, της Αμερικής και της Ευρώπης. Κυρίως, έδειξε τη σημαντικότερη, ίσως, πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα. Που δεν είναι άλλη από την απειλή κατάρρευσης των ποικίλων οικοσυστημάτων που κατέστησαν μεγάλα τμήματα του πλανήτη Γη κατοικήσιμα και κατάλληλα για την

  Τεράστια τα ρίσκα της επίσκεψης Πελόζι στην Ταϊβάν. Μια δεύτερη, περισσότερο απρόβλεπτη "Ουκρανία" στη Νότια Σινική Θάλασσα; Η προαναγγελθείσα, καίτοι εκτός του αρχικού προγράμματος της ασιατικής της περιοδείας, προσγείωση σήμερα στις 17.30 (ώρα Ελλάδος) της προέδρου της ομοσπονδιακής Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν έχει εκρηκτική δυναμική, καθώς το Πεκίνο έχει προειδοποιήσει πως οι ένοπλες δυνάμεις του "δεν θα μείνουν απαθείς" μπροστά σε ό,τι η κινεζική πλευρά θεωρεί μείζονα πρόκληση και ανάμιξη στα εσωτερικά της. Το ότι η τρίτη στην ιεραρχία του αμερικανικού κράτους επιθυμεί να επισκεφθεί την Ταϊβάν και μάλιστα με στρατιωτικό αεροσκάφος δοκιμάζει τα αντανακλαστικά της Λαϊκής Δημοκρατίας, εφόσον η de facto αποσχισθείσα από το 1949 νήσος θεωρείται τμήμα της "Μίας Κίνας” και κάθε υψηλού επιπέδου επαφή με την ταϊβανική πλευρά αποτελεί οιονεί αναγνώριση της διακριτής υπόστασής της και ενθάρρυνση των εθνικιστικών δυνάμεων που επιδιώκουν ε

  Η «ταλιμπανοποίηση» της Αφρικής  και οι ευθύνες της Δύσης. Ο τρόπος με τον οποίο στη Δύση διαχειριζόμαστε τα «όπλα» ανάπτυξης που κατέχουμε είναι κυριολεκτικά επιθετικός. Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της διπλωματικής μου πορείας, συναντήθηκα με εκπροσώπους και πρέσβεις των χωρών της Αλγεριας, της Τυνησίας, του Μαρόκου, της Λιβύης και της Μαυριτανίας. Δεν ταξίδευσα ποτέ στην περιοχή αυτή της Βορείου Αφρικής παρά τη μεγάλη μου επιθυμία. Ένα δεύτερο εισαγωγικό σημείο που θέλω να αναφέρω είναι ότι στις μεταπτυχιακές μου σπουδές, στη Nice, μια από τις διπλωματικές μου εργασίες στο Διεθνές Δίκαιο ήταν για το κίνημα του Πολισάριο που μόλις τότε είχε συσταθεί εκπροσωπώντας τους Σαχραούι. Αξίζει να μείνω για λίγο εδώ. Ένα από τα μεγάλα κεφάλαια της ιστορίας των χωρών του Μαγκρέμπ συνδέεται με την Αποικιοκρατία . Στην γεωπολιτική ανάλυση όλων των ιστορικών περιόδων δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό γεγονός χωρίς να έχει σοβαρές κοινωνικοπολιτικές συνέπειες. Οι μέθοδοι που ακολουθ

Φιλορώσοι αυτονομιστές στο Ντονέτσκ ετοιμάζονται να βάλουν κατά ουκρανικών θέσεων. Η επαρχία Λουγκάνσκ έχει περάσει ήδη υπό τον έλεγχο των Ρώσων και αν συμβεί το ίδιο και στη γειτονική επαρχία Ντονέτσκ, τότε ολόκληρο το Ντονμπάς, η βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας, θα βρίσκεται στα χέρια τους. Φωτ. A.P. Photo / Alexei Alexandrov Πόλεμος στην Ουκρανία:  'Ερχεται η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων. Μέχρι πρόσφατα, η πεποίθηση ότι η Ρωσία θα τιμωρούνταν αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα,με μια ταπεινωτική ήττα για την εισβολή της στην Ουκρανία ήταν ευρέως διαδομένη στο Κίεβο, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο. Πέτρος Παπακωνσταντίνου 05.06.2022 Μέχρι πρόσφατα, η πεποίθηση ότι η Ρωσία θα τιμωρούνταν αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, με μια ταπεινωτική ήττα για την εισβολή της στην Ουκρανία ήταν ευρέως διαδομένη στο Κίεβο, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο. Η απώθηση των εισβολέων από τα περίχωρα του Κιέβου και του Χάρκοβο, των δύο μεγαλύτερων ουκρανικών πόλεων, είχε δη

  Πόλεμος-Ουκρανία: Θα οδηγήσει σε στρατηγική γκάφα, ο “ιδεολογικός” δυτικός χειρισμός; Οι μήνες και οι μέρες περνούν, αλλά προοπτική τερματισμού του πολέμου δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Παρότι οι δυο βασικοί πρωταγωνιστές, η Ρωσία και οι ΗΠΑ (διά των Ουκρανών αντιπροσώπων) έχουν εμπλακεί σε παρασκηνιακές συζητήσεις, αυτό μοιάζει να γίνεται για να διασφαλιστεί ότι η σύγκρουση δεν θα χάσει τον τοπικό-περιφερειακό της χαρακτήρα. Αυτό που όμως αδυνατεί να αντιληφθεί η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στη Δύση, είναι ότι η ολιγωρία δίνει πλεονέκτημα στη Ρωσία που αργά ή γρήγορα θα αποτυπωθεί επί του πεδίου. Επίσης ότι περιπλέκει επικίνδυνα την επόμενη ημέρα, τόσο όσον αφορά το μέλλον της Ουκρανίας όσο και για την παγκόσμια σταθερότητα. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η πολυδιαφημισμένη και στην Ελλάδα « σωστή πλευρά της Ιστορίας » αποκρύπτει αυτοκαταστροφικά μια μεγάλη αλήθεια της ιστορίας των πολέμων: ό