IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μαθήτριες του γυμνασίου ιμάμ-χατίπ παρελαύνουν κατά την διάρκεια του εορτασμού της Ημέρας της Δημοκρατίας στην Άγκυρα, στις 29 Οκτωβρίου 2015. UMIT BEKTAS / REUTERS Τουρκάλες διαβάζουν βιβλία στη βιβλιοθήκη του ιμάμ-χατίπ θηλέων Kazim Karabekir στην Κωνσταντινούπολη, στις 10 Φεβρουαρίου 2010. MURAD SEZER / REUTERS Xanthe Ackerman  και  Ekin Calisar 28/12/2015 Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα Στην Τουρκία, όπου υπάρχει μια αύξηση στην ισλαμική θρησκευτικότητα, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ιδρυτής του φιλο-ισλαμιστικού Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΑΚΡ), μετατρέπει ορισμένα δημόσια σχολεία σε θεολογικές σχολές που ονομάζονται imam-hatip (ή παραδοσιακές σχολές για Σουνίτες Μουσουλμάνους κληρικούς), σε μια προσπάθεια να αναθρέψει μια γενιά «θρησκευτικής νεολαίας» [3]. Οι μαθητές που έχουν κακές επιδόσεις στις εξετάσεις για το Γυμνάσιο παραπέμπονται στα imam-hatips όπου μελετούν το Κοράνι για έως και 13 ώρες την ε

    Το Ισλάμ, σύμφωνα με τον Τ. Ερντογάν (φωτ.) και τον Αχμέτ Νταβούτογλου, δεν θέτει «ιδεολογικά εμπόδια», αλλά αντιθέτως συμβάλλει στην επιχειρηματικότητα και τη συσσώρευση εθνικού κεφαλαίου. 'Αποψη: Ο ρόλος του Ισλάμ στην οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας   Η θεωρία της «Συντηρητικής Δημοκρατίας» υπήρξε η νέα προσέγγιση της ισλαμικής επιχειρηματικής ελίτ της Τουρκίας μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία, το 2002, οπότε άρχισε σταδιακά να πραγματοποιείται μια εντονότερη φιλελευθεροποίηση της τουρκικής οικονομίας στο πλαίσιο του Ισλάμ και του Κορανίου. Ο «εναλλακτικός εκμοντερνισμός», τον οποίο αντιπροσωπεύει η θεωρία αυτή, επιδιώκει να προωθήσει τον νεοφιλελεύθερο μετασχηματισμό της Τουρκίας στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης με βάση τις επιταγές της ισλαμικής θρησκείας . Το Ισλάμ, σύμφωνα με τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Αχμέτ Νταβούτογλου, δεν θέτει «ιδεολογικά εμπόδια», αλλά αντιθέτως συμβάλλει στην επιχειρηματικότητα και τη συσσώρευση εθνικού κεφαλαίου, δημιουργώντα

(...)  Δ υστυχώς, πιστεύω ότι το σημαντικότερο κίνητρο για την Τουρκία για να λύσει τα προβλήματα με την Ελλάδα ήταν η ευρωπαϊκή της προοπτική. Ομως, αυτή η διαδικασία έχει υποστεί ρήγμα. Πιστεύω ότι η Τουρκία δεν θα γίνει ποτέ πλήρες μέλος της Ε.Ε. Η Ευρώπη δεν εμπιστεύεται πλέον την Αγκυρα και δεν θέλει να την ενσωματώσει στην Ενωση. Είχαμε αυτήν την ευκαιρία αλλά τη χάσαμε . Επίσης, για να βρει λύσεις στα προβλήματα με την Ελλάδα, η Τουρκία θα πρέπει να κάνει κι αυτή κάποιες υποχωρήσεις, να απεκδυθεί τον ρόλο της ηγεμονικής δύναμης που θέλει να κυριαρχήσει στην περιοχή. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ελπίδα.  Η εικόνα που είχε η προηγούμενη γενιά ότι εχθρός μας είναι η Ελλάδα δεν υπάρχει πια. Αυτό άλλαξε βήμα βήμα με την αύξηση των δεικτών στις οικονομικές σχέσεις, τον τουρισμό, το εμπόριο, την καλύτερη γνωριμία των λαών μας. (...) Ο Τούρκος ακαδημαϊκός, ερευνητής των τουρκοαραβικών σχέσεων, ευρωπαϊστής και φιλελεύθερος Σαβάς Γκεντς Ο Σαβάς Γκεντς είναι πρόεδρος του τμήμ

(...) Με μίγμα εθνικισμού και ισλαμισμού στα όρια της παράνοιας, ο Ερντογάν ανέφερε πρόσφατα ότι κάθε πολίτης (στην Τουρκία),  « άντρας, γυναίκα, ακόμη και τα παιδιά και οι γέροντες, ονειρεύονται τη θυσία τους ως μάρτυρες» . Και  «μην περάσει από το μυαλό σας ότι εκείνο που ξεκίνησε πριν 1,400 χρόνια ανάμεσα στην αλήθεια (το Ισλάμ) και τις απάτες (άλλες θρησκείες) έχει τελειώσει… Αυτός ο μακροχρόνιος αγώνας  συνεχίζεται ως τώρα και θα συνεχιστεί… Για τους δυτικούς, όλοι οι μουσουλμάνοι θεωρούνται Τούρκοι και αυτό μεταφέρει την ιστορική ευθύνη πάνω στο (τουρκικό) έθνος μας.» . Αυτά δήλωνε δημόσια. Ήδη σχεδιάζει  «το δικό του Σύνταγμα» και θεωρεί ότι « το κουρδικό πρόβλημα δεν υπάρχει». (...) Το «ευρωπαϊκό φάρμακο» απέτυχε και η Τουρκία ρέπει προς τον ισλαμισμό και ταυτοχρόνως διεκδικεί πολύ περισσότερα σε Ελλάδα-Κύπρο. Εν μέσω ενός έξαλλου νέο-οθωμανισμού, ο Ερντογάν δεν κρύβει τον «ισλαμικό» έρωτά του προς το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος». Και αν  δεν βρεθεί τρόπος τερματισμού αυ

Εκλογίστικος υπολογισμός με τον νου στραμμένο στα τρέχοντα ή αναγωγή της “τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης” στα (ανησυχητικά) λογικά της όρια; Γεγονός πάντως είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan έχει υιοθετήσει το τελευταίο διάστημα μια καθαρά ριζοσπαστική έως παρανοειδή ρητορική , ενώ ταυτόχρονα άνοιξε διαμάχη με την κυβέρνηση του υποδεδειγμένου από τον ίδιο Ahmet Davutoğlu, προκαλώντας μεγάλη απορία στους εξωτερικούς παρατηρητές των τουρκικών πραγμάτων. Λόγου χάρη, σε τελετή που διεξήχθη στις 16 Μαρτίου για την απονομή παρασήμων σε βετεράνους του στρατού ή οικογένειες πεσόντων στρατιωτών ο Erdoğan διακήρυξε ότι “ η μάχη που άρχισε πριν από 1400 χρόνια” προφανώς με την εμφάνιση του Ισλάμ “ ανάμεσα στην αλήθεια και την πλάνη δεν έχει τελειώσει” . Επιπλέον υποστήριξε ότι “αυτοί που πριν από 100 χρόνια επιτέθηκαν στα Δαρδανέλλια και κατόπιν στη Μικρά Ασία, με τους ισχυρότερους στρατούς του καιρού τους, δεν έχουν ποτέ μετανιώσει” . Και ακόμη, ότι όσοι επιθυμούν να μετατρέψουν