"Νάρκες" Ιταλίας, προσφυγικού και Brexit στον δρόμο της Ε.Ε.
Οι μήνες πριν από την ανά πενταετία διεξαγωγή των ευρωεκλογών και την ανανέωση των κυριότερων κοινοτικών οργάνων συνήθως κυλούν μέσα σε μιαν ιδιόμορφη πολιτική ραστώνη, καθώς δεν προσφέρονται για την ανάληψη μεγάλων πρωτοβουλιών, παρά μόνο για την προετοιμασία του εδάφους εν όψει του τυπικού ευρωπαϊκού παζαριού για την κατάληψη των επίμαχων θέσεων. Ωστόσο, φέτος το εννεάμηνο που μεσολαβεί από το πέρας των θερινών διακοπών μέχρι τις ευρωεκλογές προβλέπεται θυελλώδες. Όχι μόνο γιατί στη λήξη του παραμονεύει, όπως όλοι προεξοφλούν, η ανάδυση ενός ολότελα διαφορετικού ευρωπαϊκού τοπίου, με την ενδυνάμωση "ακατάτακτων" σχηματισμών, και δη της λαϊκίστικης ακροδεξιάς, αλλά και διότι, ήδη από το φθινόπωρο, αλλεπάλληλες προκλήσεις αναμένεται να προβάλουν στον ορίζοντα. Η πιθανότητα ενός σκληρού Brexit ενισχύεται. Το ίδιο και οι τάσεις πολιτικής αυτονόμησης κρατών της Ανατολικής Ευρώπης , όπως, λ.χ., η Πολωνία, που αρνείται να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές