IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) "Όλη μου τη ζωή σκέφτομαι πώς θα φτιάχναμε έτσι τη ζωή μας σε κάποια μακρινή στιγμή στο μέλλον και οι περισσότεροι άνθρωποι με θεωρούν τρελό και μόνο που το σκέφτομαι. Αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν τώρα. Αν αποδείξουν ότι γίνεται, ότι μια πραγματική ισότιμη και δημοκρατική κοινωνία είναι εφικτή, θα αλλάξουν πλήρως την άποψη του κόσμου για τις ανθρώπινες δυνατότητες. Προσωπικά, νιώθω 10 χρόνια νεότερος έχοντας ζήσει 10 μέρες εκεί". (...) Μετά από 134 ημέρες αντίστασης, οι κουρδικές δυνάμεις των YPG/YPJ έδιωξαν το ΙSIS από το Κομπάνι. Και στήνουν μια ελεύθερη, υπέροχη κοινωνία που μας παραδειγματίζει Αύγουστος του 2014, οι Κούρδοι ξεκινούσαν έναν άνισο και τίμιο αγώνα για την ανεξαρτησία τους. Τη δική τους αλλά και των λαών που ζουν στη γη τους. "Εμείς, η Προεδρία των τριών καντονιών του Δυτικού Κουρδιστάν -Cizire, Kobane και Efrin, υποσχόμαστε ότι θα υπερασπιστούμε το λαό μας, ανεξάρτητα από το εθνικό ή θρησκευτικό του υπόβαθρο, καθώς και τη δημοκρατ

(...) η απρόβλεπτη έκπληξη που επεφύλασσε μια Κούρδισσα καπετάνισσα και το μπαρουτοκαπνισμένο ασκέρι της, όχι μόνο για τους αήττητους ισλαμιστές τρομοκράτες αλλά και για τους όψιμους «πολεμίους» τους, που περίμεναν πως στο Κόμπανι θα απαλλάσσονταν από μια ενοχλητική εκκρεμότητα στα μεγαλόπνοα σχέδιά τους. Πολέμησαν μόνοι και αβοήθητοι για ένα δεκαπενθήμερο, με ελαφρά όπλα και μερικά πολυβόλα, απέναντι σε τάνκς, πυροβόλα και χημικά, πιστοί στο σύμβολο πού ύψωσαν -τις Θερμοπύλες- και κατάφεραν να δονήσουν τις συνειδήσεις μιας υπνωτισμένης ως τότε διεθνούς κοινής γνώμης, έτσι που να γεννηθεί φόβος πολιτικής θύελλας. (...) Οι σύγχρονοι κάτοικοι των χωρών Ελλάδας και Κύπρου θα μπορούσαν ίσως να διδαχθούν τι ανατροπές μπορούν να επιτευχθούν στη μοίρα των λαών και στις στρατηγικές των δυνάμεων όταν ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι «παίρνουν των ομματιών τους» και μεταναστεύουν στο Κόμπανι, όπου οι υπερασπιστές του διασαλπίζουν πως υπερασπίζονται Θερμοπύλες.  Το Κόμπανι ,

1.   Εμπόδιο, θεατής ή ουραγός; Λίγο μετά την έκρηξη της Αραβικής Ανοιξης, στις αρχές του 2011, στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οι Ερντογάν - Νταβούτογλου με χρηματοδότες το Ριάντ και τα Εμιράτα έβαλαν φωτιά στη Συρία. Κυρίαρχη ήταν τότε η ψευδαίσθηση στην Αγκυρα ότι υλοποιείται η ατζέντα του Στρατηγικού Βάθους, ότι η Τουρκία πλέον ορίζει το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή με τις ΗΠΑ και τη Δύση να οφείλουν να δώσουν προτεραιότητα στα ζωτικά της συμφέροντα. Η εικονική αυτή πραγματικότητα αποσαθρώθηκε σιγά σιγά και διαλύθηκε τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, όταν οι ΗΠΑ άρχισαν να βομβαρδίζουν τους τζιχαντιστές, πρώτα στο Ιράκ και στη συνέχεια στη Συρία. Τότε στην Αγκυρα άρχισαν να σκέπτονται πώς θα εμποδίσουν και στη χειρότερη περίπτωση θα παρενοχλήσουν τη στροφή της Ουάσιγκτον στην περιοχή. Από προχθές, Κυριακή, οι ΗΠΑ ρίχνουν πολεμοφόδια στους Κούρδους του Κομπάνι, με την Τουρκία να παίρνει το μήνυμα ότι η επιλογή της είναι μεταξύ του θεατή των εξελίξεων και του ου

 (...) Η αυτόνομη περιοχή της Ροζάβα, όπως υπάρχει σήμερα, είναι ένα από τα λίγα φωτεινά σημεία - εν τούτοις ένα πολύ φωτεινό - που αναδύεται από την τραγωδία της συριακής επανάστασης. Έχοντας εκδιώξει πράκτορες του καθεστώτος Άσαντ το 2011, και παρά την εχθρότητα από σχεδόν όλους τους γείτονές της, η Ροζάβα έχει όχι μόνο διατηρήσει την ανεξαρτησία της, αλλά αποτελεί ένα αξιόλογο δημοκρατικό πείραμα. Λαϊκές συνελεύσεις έχουν δημιουργηθεί, ως το απόλυτο όργανο λήψης αποφάσεων, συμβούλια έχουν επιλεγεί με προσεκτική εθνοτική ισορροπία (σε κάθε δήμο, για παράδειγμα, τα τρία κορυφαία στελέχη πρέπει να περιλαμβάνουν έναν Κούρδο, έναν Άραβα και έναν Ασσύριο ή Αρμένιο Χριστιανό, και τουλάχιστον το ένα από τα τρία άτομα πρέπει να είναι μια γυναίκα), υπάρχουν συμβούλια γυναικών και νεολαίας, και, σε μια αξιοσημείωτη αντήχηση της ένοπλης Mujeres Libres (Ελεύθερες Γυναίκες) της Ισπανίας, ένας φεμινιστικός στρατός, η πολιτοφυλακή του “YJA Star” - “Ένωση των Ελεύθερων Γυναικών“ (το αστέρι εδώ α

Αυτή είναι η τελευταία γενιά ηγετών Κούρδων με τους οποίους η Άγκυρα θα μπορούσε να κάνει συμφωνία. Αν δεν κινηθεί ο Τ. Ερντογάν πολύ προσεκτικά, κινδυνεύει να ανοίξει τις πύλες της Τουρκίας στον ανεμοστρόβιλο του σεχταρισμού. Τελευταία ευκαιρία Ερντογάν για ειρήνευση με τους Κούρδους Μέσα στην όλη αντάρα που μαστίζει τη Μέση Ανατολή, η Τουρκία πάντα επιζητούσε να είναι μια άγκυρα σταθερότητας, ένας φάρος του μετριοπαθούς και εκσυγχρονιζόμενου Ισλάμ, στον αραβικό κόσμο της ταραχής. Δεν ισχύει πια. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Εργντογάν, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία ως πρωθυπουργός για μια δεκαετία και έχει αναλάβει την προεδρία, κινδυνεύει να βυθίσει τη χώρα του σε κρίση και να θάψει την, υποσχόμενη κάποτε, πρωτοβουλία ειρήνευσης με την κουρδική μειονότητα της Τουρκίας. Ο άμεσος λόγος είναι η πολιορκία του Κομπάνι, της κουρδικής πόλης της Συρίας που βρίσκεται δίπλα στα νότια σύνορα της Τουρκίας και πολιορκείται από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβά