Παράπλευρες ζημιές
Oποια και αν είναι η κατάληξη της ελληνικής κρίσης, η ακραία κλιμάκωση της πίεσης από το Βερολίνο στην Αθήνα έχει ήδη δύο σημαντικές παράπλευρες ζημιές: • Πρώτον τις μέρες αυτές γνωρίσαμε τη σοβαρότερη από τη Σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας τον Δεκέμβριο του 2000, όταν Σιράκ και Σρέντερ παραλίγο να έλθουν στα χέρια δημόσια, σύγκρουση Γαλλίας - Γερμανίας. Αν μάλιστα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, το ότι δηλαδή η ελληνική πρόταση συνδιαμορφώθηκε με τη βαρύνουσα συμβολή της Γαλλίας και της Επιτροπής, τότε επί της ουσίας ο Σόιμπλε αμφισβητεί την αξιοπιστία όχι μόνον της Αθήνας αλλά και του Παρισιού και των Βρυξελλών. • Δεύτερον για πρώτη φορά μετά τη συγκρότηση του δεύτερου μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών στα τέλη του 2013, ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ, παρά τη σκληρή ρητορική των προηγούμενων ημερών, αισθάνθηκε την ανάγκη να απορρίψει δημόσια το ενδεχόμενο του Grexit, με τη σκυτάλη να περνά λίγο μετά στον ομοσπονδιακό πρόεδρο Γκάουκ, που δήλωσε ό