IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η Σουηδία και η Φινλανδία να τα βρουν με τη Ρωσία όπως θέλουν εμείς με την Τουρκία. Το κρεσέντο της τουρκικής προκλητικότητας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ενώ κάθε μέρα που περνάει προστίθενται προκλητικές δηλώσεις που συχνά συνιστούν ποιοτική κλιμάκωση μιας ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένης κατάστασης. Η συγκυρία παρουσιάζει μια ευκαιρία στην ελληνική διπλωματία να επιχειρήσει να ταράξει με δημιουργικό τρόπο τα λιμνάζοντα ύδατα στο επίπεδο του ΝΑΤΟ, αλλάζοντας την εικόνα του αενάως διαμαρτυρόμενου για τις τουρκικές απειλές. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Πλέον, το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης της Δύσης παρουσιάζουν με αρνητικό τρόπο την τουρκική συμπεριφορά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αναδείξει το «πρόβλημα Τουρκία» σε όλες του τις διαστάσεις. Όλες οι χώρες αντιλαμβάνονται ότι η Άγκυρα είναι τύποις σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Στην καλύτερη περίπτωση, σύμμαχος υπό προϋποθέσεις. Η ειδική σχέση που

ΕΕ-ΝΑΤΟ: Θολώνουν την εικόνα με «ενέσεις» αισιοδοξίας  - Λάθος μήνυμα στον Ερντογάν.   Λάθος μηνύματα επιμένουν να στέλνουν οι Ευρωπαίοι και το ΝΑΤΟ στον Ερντογάν κλείνοντας το μάτι ότι η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου και η απειλή συνέχισης τους μπορούν να μένουν χωρίς συνέπειες και οι ευρωτουρκικές σχέσεις να είναι business as usual. Η εντύπωση που δίνεται στον κ. Ερντογάν ότι αρκούν η απόσυρση (για συντήρηση όπως ο ίδιος είπε) του Oruc Reis και η συμφωνία για την επανέναρξη των προβληματικών Διερευνητικών επαφών, για να πάρει συγχωροχάρτι για τα όσα έχουν προηγηθεί στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, απλώς αποθρασύνει την Τουρκία. Και έτσι υπονομεύεται ακόμη και αυτή η διαδικασία των διερευνητικών επαφών, καθώς ο κ. Ερντογάν έχοντας όπως φαίνεται τις δεσμεύσεις των Γερμανών ότι δεν θα επιτρέψουν να υπάρξουν κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας, δεν θα έχει κάποιο κίνητρο για να επιδιώξει πρόοδο στον διάλογ

GREECE-Kastelorizo Θα τολμήσει η Τουρκία να πλησιάσει το Καστελόριζο;  Αγωνιώδεις προσπάθειες για να υπάρξει κάποιο βήμα αποκλιμάκωσης και να ανοίξει παράθυρο για επανέναρξη διπλωματικών επαφών Ελλάδας -Τουρκίας  καταβάλλονται από τον διεθνή παράγοντα καθώς έχει ξεκινήσει η  αντίστροφη μέτρηση για την πιο κρίσιμη καμπή της πιο δύσκολης κρίσης των τελευταίων δεκαετιών, στα ελληνοτουρκικά τόσο σε χρονική διάρκεια, όσο σε ποιοτικά χαρακτηριστικά και σε ένταση, καθώς μετά τις απανωτές παράνομες  NAVTEX η Τουρκία προσεγγίζει προς βορρά την «κόκκινη  ζώνη» γύρω από το Καστελόριζο . Με την τελευταία NAVTEX 1093/20 της 31ης Αυγούστου και με διάρκεια έως τις 12 Σεπτεμβρίου το βορειότερο  άκρο της δεσμευμένης περιοχής είναι  στα 32 ν.μ. από το Καστελόριζο, και ο προβληματισμός πλέον είναι  εάν θα επιχειρηθεί από την Τουρκία νέα παράταση χρονική και επέκταση γεωγραφική των ερευνών  καθώς πλέον δεν θα αφορά διεθνή ύδατα  και μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα, αλλά την Συνορεύουσα Ζώνη 

  Διεθνοποίηση και επίκληση Άρθρου 4 του ΝΑΤΟ  από την Ελλάδα. Τέλος οι ευφραντικές φαντασιώσεις. Η Τουρκία για μία ακόμα φορά δείχνει την διεθνή ανυποληψία της καταλύοντας στην πράξη την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου 2016, που συνιστά μορφή Συμφωνίας. Όχι μόνο ανοίγει «τις πύλες», όπως διακηρύττουν οι Τούρκοι Αξιωματούχοι με πρώτο τον ίδιο τον Ερντογάν, αλλά οργανώνει και διευκολύνει τις νέες ροές Μεταναστών προς την Ελλάδα. Ροές που έχουν προκληθεί και λόγω της δικής της σοβαρής εμπλοκής στην κόλαση της Συρίας. Εδώ και δύο τρεις ημέρες, παρακολουθούμε μία «οργανωμένη μαζική επίθεση παραβίασης των συνόρων μας» όπως χωρίς περιστροφές διατύπωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος μετά την έκτακτη σύσκεψη που έγινε υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται για μία επίθεση υβριδικής μορφής που απειλεί την Εθνική μας Ασφάλεια και κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνάει όλα πλέον δείχνουν ότι αυτή η «επίθεση» οργανώνεται από το ίδιο το Τουρκικό Κράτος. Δεν είναι μό

NATO Secretary General Joseph Luns Original Colour Slide Εξέπληξαν πολλούς στην Ελλάδα οι δηλώσεις του νορβηγικής καταγωγής γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτεμπεργκ για τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Κάλεσε τις δύο χώρες να λύσουν τις διαφορές τους με διμερείς συναντήσεις και σε πνεύμα καλής γειτονίας. Επίσης, απέφυγε να πάρει θέση στο θέμα της συνεχιζόμενης κρατήσεως των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία, παρ’ ότι, αντικειμενικά, είναι ένα θέμα στο οποίο έπρεπε ήδη να έχει παρέμβει το ΝΑΤΟ. Είναι αδιανόητο να κρατούνται μεταξύ συμμαχικών στρατών αιχμάλωτοι. Οι δηλώσεις Στόλτεμπεργκ δεν αντανακλούν μόνον τον φόβο της συμμαχίας εμπρός στο ενδεχόμενο απώλειας της Τουρκίας για το ΝΑΤΟ. Είναι στην ουσία συνέχεια του δόγματος Λουνς που μετρά ήδη τέσσερις δεκαετίες ζωής. Ο Γιόζεφ Λουνς, Ολλανδός πολιτικός, ήταν γραμματέας του ΝΑΤΟ από το 1971 έως το 1984. Υπήρξε ανεπαρκής στον χειρισμό της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και της εξόδου της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ

«Ένας για όλους και όλοι για ένα». Από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, με τη Συνθήκη της Ουάσινγκτον το 1949, ο άξονας αξιοπιστίας και αλληλεγγύης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας υπήρξε το παραπάνω σλόγκαν, το οποίο εντοπίζεται στο Άρθρο 5 του καταστατικού της. Ωστόσο, από ό,τι διαβάζουμε, στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ευρώπη και τη συμμετοχή του στη συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ στις 25 Μαΐου, ο Πρόεδρος Τράμπ αρνήθηκε  να επαναλάβει την υποστήριξη των ΗΠΑ για το «Ένας για όλους και όλους για ένα» σλόγκαν του ΝΑΤΟ. Για την άρνησή του αυτή ο Αμερικανός Πρόεδρος επικρίθηκε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει απόλυτο δίκιο. Παρά το γεγονός πως η επίκληση του Άρθρου 5 γίνεται κατά κόρον, πουθενά μέσα στο άρθρο δεν υπάρχει η οποιαδήποτε δέσμευση για συλλογική ασφάλεια. Η περιβόητη ρήτρα συλλογικής ασφάλειας είναι ένας προπαγανδιστικός μύθος που σημαίνει πολλά και αποσκοπεί σε άλλα τόσα, όχι όμως και στη συλλογική ασφάλεια των μελών του την οποία επικαλείται. Στο

Τα σενάρια μεγαλύτερης αξιοποίησης της Σούδας αναθερμαίνει η νέα κρίση ανάμεσα στην Τουρκία και συμμαχικές χώρες για τη χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της  Καθημερινής της Κυριακής , επί του πρακτικού επιπέδου, η βάση της Σούδας ήδη χρησιμοποιείται πολύ περισσότερο από ότι σ το παρελθόν και μάλιστα επεκτείνεται διαρκώς. Ένα σκέλος της πολύ έντονης αμερικανικής παρουσίας στην Ελλάδα αυτή την εποχή είναι οι πολύ πυκνές συνεκπαιδεύσεις που πραγματοποιούν μονάδες των ΗΠΑ με ελληνικές ειδικές δυνάμεις και όχι μόνο. Σε πολιτικό -αλλά και ουσιαστικό- επίπεδο απομένει η ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας για πέντε -ή και περισσότερα- χρόνια, αντί της ετήσιας ισχύος που έχει αυτή τη στιγμή. Στις ελληνοαμερικανικές επαφές που πραγματοποιούνται διαρκώς, σε πολλαπλά επίπεδα, τους τελευταίους μήνες η διάθεση για ανανέωση της συμφωνίας και μάλιστα για περισσότερα του ενός χρόνια, επαναλαμβάνεται διαρκώς. Ένα σκέλος της καθυστέρησης αφορά το π

Εχουν περάσει εβδομήντα χρόνια από τον Μάρτιο του 1947 που ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν ενέκρινε 400 εκατ. δολάρια για βοήθεια προς Ελλάδα και Τουρκία. Με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, οι δύο χώρες άρχιζαν το μακρύ κοινό ταξίδι τους στο δυτικό σύστημα ασφαλείας, ευρισκόμενες για πρώτη φορά στην ιστορία τους στην ίδια συμμαχία. Ακολούθησε ο πόλεμος της Κορέας το 1950 όπου Ελλάδα και Τουρκία απέστειλαν εκστρατευτικά σώματα. Η επιβράβευση ήρθε με την ταυτόχρονη ένταξή τους στο ΝΑΤΟ το 1952. Θεωρητικώς η συμμετοχή στη Βορειοατλαντική Συμμαχία θα απέτρεπε διμερείς εντάσεις. Στην πράξη χρειάστηκαν πολλαπλές αμερικανικές παρεμβάσεις για να αποτραπούν ελληνοτουρκικές συγκρούσεις. Το 1964 είχαμε την επιστολή Τζόνσον προς την Τουρκία. Το 1967 ο Αμερικανός προεδρικός εκπρόσωπος Σάιρους Βανς απομάκρυνε το ενδεχόμενο πολέμου μαζί (δυστυχώς) με την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο. Το καλοκαίρι του 1976 οι αμερικανικές παρεμβάσεις απέτρεψαν πολεμικές ενέργειες εις βάρος του «Σισμίκ» στο Αι