IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ήταν μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα του Φεβρουαρίου του 2011. Είχαν περάσει ήδη 19 μήνες από την εμφάνιση του «Πράσινου Κινήματος» εν μέσω των αμφιλεγόμενων προεδρικών εκλογών του 2009, και οι ηγέτες των μέσων επικοινωνίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας είχαν μαζευτεί για μια συνάντηση. Ένας μεγάλος παραγωγός στο δωμάτιο, αξιωματικός των Φρουρών της Ισλαμικών Επανάστασης (IRGC), χωρίς περιστροφές είπε στους συναδέλφους του: Της Dr. Narges Bajoghli ΠΗΓΗ: AL MONITOR ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Σ.Δ. «Η νεώτερη γενικά στη χώρα μας δεν καταλαβαίνει την θρησκευτική μας γλώσσα πλέον. Χάνουμε τον χρόνο μας με όλα αυτά τα πράγματα που κάνουμε. Δεν τους ενδιαφέρουν. Γι’ αυτό τόσοι πολλοί από αυτούς βγαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι ενάντια στο σύστημά μας». Το « Πράσινο Κίνημα », οι μαζικότερες διαδηλώσεις στο Ιράν από την επανάσταση του 1979, κλόνισαν την πολιτική και στρατιωτική ελίτ στον πυρήνα της. Κατά τη διάρκεια που εργάζομαι στο Ιράν οι πολιτιστικοί παραγωγοί του καθεστώτος (2005

Ο σημερινός κόσμος έχει μπει σε μια συγκρουσιακή περιδίνηση με ανεξέλεγκτα και καταστροφικά αποτελέσματα. Οι συνεχιζόμενες πολιτικές της προηγούμενης δεκαετίας οδήγησαν στην άνοδο του εξτρεμισμού, του φόβου για το αντίθετο, στη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό. Τα μεγάλα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα ανέτρεψαν ισορροπίες δεκαετιών στο όνομα του κέρδους και έφεραν χώρες στο χείλος της καταστροφής. Οι πολιτικοί των περισσότερων ισχυρών κρατών έχουν αποδειχθεί πολιτικοί νάνοι χωρίς όραμα αλλά πρωτίστως, να έχουν με τις ευλογίες τους επιτρέψει ο έλεγχος του παγκόσμιου γίγνεσθαι να γίνεται από τις τράπεζες και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Στη Δύση, οι πολίτες ψάχνουν σωτηρία και δικαίωση πράγμα που εκμεταλλεύονται επικίνδυνοι λαϊκιστές πολιτικοί και προσφέρουν αυτό που θέλει να ακούσει ο μέσος αγανακτισμένος ψηφοφόρος, με σκοπό να πάρουν τα ηνία της εξουσίας και να επιβάλουν τη δική τους μισαλλόδοξη και εθνικιστική ατζέντα. Ως αποτέλεσμα, ο κόσμος, με τη συ

Alt Right, ένα κίνημα πίσω από τον Τραμπ:   Ρατσισμός, ναζισμός, λευκή φυλή τα συνθήματά τους   Ηρθε στο φως με την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ:  το alt-right είναι ένα κίνημα που ιδρύθηκε από ανθρώπους που πιστεύουν ότι η λευκή φυλή είναι ανώτερη από τη μαύρη. Το alt-right είναι επίσης ένα κίνημα εκατομμυρίων τρολ στο ίντερνετ που «επαναστάτησαν» ενάντια στην πολυ-πολιτισμικότητα και στο γυναικείο κίνημα. Εδώ και πολλούς μήνες, κάποιος Richard Spencer , ιδρυτής ενός ρατσιστικού think tank, δίνει συνεντεύξεις σε όλα τα αμερικανικά μίντια. Πριν από την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπα, ο Spencer, 38 ετών, ήταν βυθισμένος στο πιο απόλυτο σκοτάδι: μόνος σε ένα χωριό της Μοντάνα, φώναζε για την ανωτερότητα της λευκής φυλής και έλεγε ότι οι Μαύροι είναι γενετικά κατώτεροι και πρέπει να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή πολιτεία στις ΗΠΑ γι’αυτούς. Κανείς δεν του έδινε τότε σημασία ούτε τον έπαιρνε στα σοβαρά. Τώρα ο Spencer πιστεύει ότι μπορεί να επηρεάσει την

Όσο γίνεται πιο σύντομα, μπορούμε να περιγράψουμε τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις με χαρακτηρισμούς και αναγωγές που θυμίζουν τις ελληνο-τουρκικές. Η διαφορά που μπορούμε να επισημάνουμε μεταξύ των σχέσεών μας με τα δύο προβληματικά γειτονικά κράτη, είναι: Η Ελλάδα στις σχέσεις της με την Τουρκία επικαλείται τις ποσοτικές διαφορές που ισχύουν υπέρ της Τουρκίας για να τεκμηριώσει την παθητικότητά της. Στις σχέσεις μας με την Αλβανία, ακολουθούμε ακριβώς την ίδια παθητικότητα, χωρίς να ισχύουν αυτές οι ποσοτικές διαφορές (η ισχύς βέβαια δεν είναι «μέγεθος» που μόνο ποσοτικοποιείται, ο γράφων θα επιχειρήσει σε κάποιο άλλο κείμενο να το αποδείξει). Τίρανα: Ο «θεληματάρης» της Άγκυρας.             Το σκεπτικό των Αλβανών είναι απλό: «Κάνουμε τους καμπόσους» -χυδαϊστί -με τουρκικά κόλυβα. Τόσο τα Σκόπια, όσο και η Αλβανία (η Ελλάδα θα κληρονομήσει το Σκοπιανό ως αλβανικό ζήτημα ας έχουμε υπόψιν μας) ζουν κυριολεκτικά από εμβάσματα ελληνικά και από αλυτρωτικό εθνικισμό με στοιχεία

Σε ανθελληνικό παραλήρημα εξελίχθηκε η συνεδρίαση της Αλβανικής Βουλής, καθώς ο πρόεδρος της, Ιλίρ Μέτα υποστήριξε ότι έθεσε το Τσάμικο στις συνομιλίες που είχε τις προηγούμενες ήμερες στην Αθήνα, ενώ ο υπουργός εξωτερικών Ντμίτρι Μπουσάτι επέμεινε ότι έχει τεθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο πλέον το Τσάμικο, ενώ συνέδεσε την ανέγερση των στρατιωτικών κοιμητηρίων για τους νεκρούς έλληνες στρατιώτες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με την Άρση του Εμπόλεμου και την λειτουργία νεκροταφείων στην Ελλάδα για τους... Αλβανούς νεκρούς. Στην διάρκεια της συνεδρίασης οι Τσάμηδες και το κόμμα PDIU και ο αρχηγός τους Ιντρίζι, κατέφυγαν σε ακρότητες προκειμένου να ασκήσουν κριτική στον πρόεδρο της Βουλής επειδή δήθεν δεν έθεσε με ένταση το Τσάμικο στις συνομιλίες με τον Αλέξη Τσιπρα, τον Νίκο Κοτζιά και τον Νίκο Βούτση στην διάρκεια της επίσκεψης του στην Ελλάδα. Ο κ. Ιντριζί στην παρέμβαση του  τόνισε: « Οι πληγές είναι μόνο δικές μας. Εμείς, ούτε σκοτώσαμε, ούτε και διώξαμε κάποιον... Μας έχουν

 Οι περιφερειακές εκλογές της Γερμανίας, αποτελούν μια πολύ σημαντική εξέλιξη τόσο για τη Γερμανία, όσο και για την Ευρώπη και βέβαια, για την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών της Γερμανίας, δεν έχουν (δυστυχώς) μόνο μια εκλογική ήττα για την Άνγκελα Μέρκελ αλλά πολλαπλές και πολύπτυχες ήττες που σηματοδοτούν μια ακόμη επικίνδυνη στροφή του Βερολίνου που αναπόφευκτα, επηρεάζει όλο το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, του οποίου το μέλλον τίθεται εν αμφιβόλω για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γερμανική υποχωρητικότητα που γίνεται με το μαρτύριο της σταγόνας.              Το Βερολίνο, από τις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του 20 ου  αιώνα προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα οφέλη του Ψυχρού Πολέμου (ως Δυτική Γερμανία) και να γίνει η χώρα που θα καθόριζε το ευρωπαϊκό μέλλον. Το μεγάλο στρατηγικό λάθος της Γερμανίας, ήταν για άλλη μια φορά (ιστορικά) η μονοδιάστατη πρόσληψη των διεθνών εξελίξεων. Η «άνθιση» του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε διεθνή κλίμακα, δη

Στην πολυεπίπεδη δυσφορία για την Ευρώπη το 2016, υπάρχουν λίγα πράγματα στα οποία οι καλλιεργημένες ελίτ του Παλαιού Κόσμου μπορούν να συμφωνήσουν. Αλλά αυτό που σχεδόν όλοι αποδέχονται ως θεμελιωδώς αληθινό είναι πως ο εθνικισμός είναι κακός, ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της Ευρώπης και ότι η τωρινή αποκαλούμενη επανεθνικοποίηση των πολιτικών της ΕΕ είναι η κύρια αιτία της υπαρξιακής κρίσης που αντιμετωπίζει το project της ολοκλήρωσης. Όταν οι μισές αλήθειες μετατρέπονται σε mantra, πρέπει κανείς να είναι πάντα προσεκτικός. Η συνολική καταδίκη του εθνικισμού στην Ευρώπη είναι και ιστορικά κατανοητή και ένα σημάδι lazy thinking. Αποτελεί μια ένδειξη της μεγαλύτερης πνευματικής αδυναμίας των υπέρ της ολοκλήρωσης ελίτ: η άγνοιά τους για την θετική διαμόρφωση της δύναμης του έθνους. Για όλους σχεδόν, ο εθνικισμός στην τρέχουσα μορφή του, είναι ένα αναμφισβήτητο φοβερό πράγμα και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι ένα πολιτικό project που είναι σχεδιασμένο για να το