IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Μόσχα και Άγκυρα στο Καραμπάχ, όπως και στη Συρία; Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, η οποία είναι επεκτατική και νεοοθωμανική, είναι γενικώς απαράδεκτη, αλλά μόνο με καταδικαστικά λόγια δεν κατέστη δυνατή έως τώρα η ανάσχεσή της. Το τελευταίο επεισόδιο ήταν η άμεση εμπλοκή της Άγκυρας στον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ υπέρ του Αζερμπαϊτζάν, καθώς και η συμμετοχή της στην τελική «διευθέτηση» του ζητήματος σε συνεργασία με τη Μόσχα. Το ιδιότυπο ρωσο-τουρκικό  modus vivendi   Η Τουρκία έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια ένα ιδιότυπο modus vivendi με τη Ρωσία σε αποσταθεροποιημένες χώρες της περιοχής, όπως η Συρία και η Λιβύη, το οποίο και επέκτεινε πλέον και στον Καύκασο, κι έχει ως χαρακτηριστικό του τον, εκ μέρους τους, παραγκωνισμό της Δύσης. Αυτό βέβαια είναι εν γνώσει της Ουάσινγκτον, των Βρυξελλών, του Παρισιού, του Βερολίνου και άλλων δυτικών πρωτευουσών, που όλο το προηγούμενο διάστημα «έκαναν πως δεν βλέπουν» τον απροκάλυπτο επεκτατισμό της Άγκυρας, ακόμη και στην Αν

Τ. Ερντογάν: Κοροϊδεύοντας την Ευρώπη...     Στην γνωστή δοκιμασία εμπαιγμού και εξευτελισμού υποβάλει και πάλι την Ευρώπη ο Τ. Ερντογάν αποθρασυμένος από την ανοχή που επιδεικνύουν στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας το Βερολίνο, η Κομισιόν και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες και καθώς πιάνει το «μήνυμα στον αέρα» ότι αρκεί μια μικρή κίνηση έστω και προσχηματική, για να «καταπιούν» οι Ευρωπαίοι τις κυρώσεις. Η προοπτική ενδεχόμενων κυρώσεων από την Ε.Ε. εις βάρος της Τουρκίας τρομάζει τον κ. Ερντογάν όχι τόσο για αυτές καθαυτό τις κυρώσεις, αλλά για το μήνυμα που θα σταλεί στις Αγορές την στιγμή που η τουρκική οικονομία κινείται στην κόψη του ξυραφιού παρά την «θυσία» του προεδρικού γαμπρού και των erdoganomics των χαμηλών επιτοκίων. Απόλυτα προβλέψιμος στις κινήσεις του ο κ. Ερντογάν, προχωράει όσο μακριά του επιτρέπουν οι Ευρωπαίοι. Και ενώ έχει τερματίσει την πολιτική των προκλήσεων και της επιθετικής ρητορικής εναντίον της Ευρώπης, έρχεται την ίδια ημέρα που αγνοώντας τις εκκλήσεις σ

Μεταψυχροπολεμική Τουρκία -Ο γεωπολιτικός Φρανκενστάιν παιδί της ανοχής και ο αναγκαίος γεωπολιτικός στραγγαλισμός του. Η κλιμάκωση της Γαλλοτουρκικής αντιπαράθεσης  υπήρξε  καταλυτική μεταξύ άλλων ΚΑΙ για την απροκάλυπτη επιβεβαίωση των ευρύτερων τουρκικών επιδιώξεων … Τα προσχήματα έχουν πλέον παραμεριστεί  και το τουρκικό σύστημα εξουσίας στο σύνολό του, φροντίζει να θυμίσει στους πάντες , ακόμη και με τρόπο αδόκιμο,  πως ο Τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός – ηγεμονισμός, ΔΕΝ είναι ένα παροδικό καθεστωτικό σύμπτωμα, αλλά μια κρίσιμη γεωπολιτική παράμετρος με ιστορικό υπόβαθρο  και ως τέτοια  ΔΕΝ εξαντλείται στα όρια της φυσικής παρουσίας του Ερντογάν στο τιμόνι της γειτονικής χώρας . Από την άποψη αυτή, είναι απαραίτητο  να παραμεριστούν οι αυταπάτες ,  ΚΑΙ  στην Ελλάδα,  ΚΑΙ  στην Ευρώπη,  ΚΑΙ  στα επιτελεία των αποκαλούμενων συμμαχικών δομών,  και να αποκατασταθεί ο στρατηγικός ρεαλισμός  στην αξιολόγηση και κυρίως στην διαχείριση  των πραγματικών δεδομένων αλλά και των νέων επικίνδυνων

  Οι φίλοι, οι εχθροί και οι... frenemies της Τουρκίας. Πώς διαμορφώνεται τώρα η ισορροπία των σχέσεων της Τουρκίας με τις χώρες σε Μεσόγειο, Βαλκάνια, Εγγύς και Μέση Ανατολή. Τα «σύνορα της καρδιάς» του Ερντογάν, οι στρατιωτικές επεμβάσεις και πώς αξιοποιήθηκε η «ήπια ισχύς». Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στην Τουρκία, σίγουρα όμως δεν μπορεί να πει πως δεν ενεργεί μεθοδικά για την υλοποίηση της εξωτερικής της πολιτικής και την εδραίωση της παρουσίας της ως   «ισχυρού παίκτη»  στην παγκόσμια σκακιέρα –με σημαντική βοήθεια είναι αλήθεια και από την γεωγραφική της θέση. Οι  επιθετικές κινήσεις του Ερντογάν  και της κυβέρνησής του έχουν εξοργίσει διάφορες χώρες και έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση της λίστας των «φίλων». Την ίδια στιγμή όμως, στο πλαίσιο της νέο-Οθωμανικής πολιτικής ιδεολογίας της και της προσπάθειας να έχει μεγαλύτερη εμπλοκή σε περιοχές που ανήκαν κάποτε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Άγκυρα κάνει κινήσεις για να ισχυροποιήσει υπάρχουσες φιλίες ή δημιουργεί νέες, είτε μέ