IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Με δύο μήνες καθυστέρηση, και αφού πρώτα είχε διαπιστωθεί η διαρροή ραδιενέργειας από ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα, η μετεωρολογική υπηρεσία της Ρωσίας ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ότι διαπιστώθηκαν «εξαιρετικά υψηλές» μετρήσεις (986 φορές υψηλότερες από το σύνηθες) του ραδιενεργού ισοτόπου Ρουθηνίου-106 στα τέλη Σεπτεμβρίου στην περιοχή του Τσελιάμπινσκ στα νότια Ουράλια. Εκεί βρίσκεται ο πυρηνικός σταθμός του Μαγιάκ, όπου γίνεται επεξεργασία χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και όπου το 1957 είχε συμβεί σοβαρό πυρηνικό ατύχημα. Είναι σημαντικό επίσης ότι η «Rosatom State Atomic Energy Corporation» (κρατική εταιρία που ιδρύθηκε το 2007 - ρυθμιστικό όργανο για τα πυρηνικά ζητήματα στη Ρωσία) είχε ανακοινώσει ότι στο ίδιο διάστημα δεν είχε ανιχνευθεί Ρουθήνιο-106 και είχε διαβεβαιώσει ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας ήταν φυσιολογικά γύρω από όλες τις ρωσικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Δυστυχώς, η Ρωσία εξακολουθεί να διαχειρίζεται τα κρ

Το Ακουγιού, η Ρωσία του Πούτιν  και η μελλοντική πυρηνική Τουρκία του Ταγίπ:  Ο Ελληνισμός στα όρια του… Σ ΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ          Τα ανοικτά μέτωπα του Ερντογάν και η Ελλάδα. Οι πρόεδροι Ρωσίας και Τουρκίας Πούτιν και Ερντογάν.  Φωτογραφία τουρκική προεδρία.  «Πολλά τα λεφτά Άρη». Η διάσημη ατάκα από παλαιά ελληνική ταινία βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Πούτιν και Ερντογάν τα βρήκαν απόλυτα και το πρώτο τουρκικό πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού αρχίζει να κατασκευάζεται. Πέραν των περιβαλλοντικών κινδύνων το Ακουγιού, σε βάθος λίγων ετών, θα καταστήσει την Τουρκία, εν δυνάμει, πυρηνική δύναμη. Πέραν της ομοδόξου προπαγάνδας του Ξανθού Γένους, η Ρωσία, εξυπηρετώντας τα γεωπολιτικά και οικονομικά της συμφέροντα παραχωρεί στην Τουρκία τεχνογνωσία που μπορεί να αποδειχθεί, στο εγγύς μέλλον, μοιραία για τον Ελληνισμό. Η Τουρκία θεωρείται, μάλλον λανθασμένα, απρόβλεπτος παίκτης του διεθνούς συστήματος σήμερα. Στην πραγματι

Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στην Αίγυπτο τον Φεβρουάριο του 2015, η Αίγυπτος και η Ρωσία υπέγραψαν ένα μνημόνιο κατανόησης για την κατασκευή του πρώτου σταθμού πυρηνικής ενέργειας στο El Dabaa στη Βορειοδυτική Αίγυπτο. Στις 19 Νοεμβρίου του 2014, οι δύο χώρες υπέγραψαν μια συμφωνία ότι η Ρωσία θα κατασκεύαζε τέσσερα πυρηνικά εργοστάσια στην Αίγυπτο με χωρητικότητα 1.200 MW το κάθε ένα. Πραγματικά, η ανακάλυψη αυτού του σημαντικού αποθέματος φυσικού αερίου στα ύδατα της Αιγύπτου, θα περιορίσει το κίνητρο να στραφεί στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, καθώς και τις βελτιωμένες σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Καΐρου. Προσφάτως, έλαβε χώρα μια επαναπροσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών, με την αφαίρεση κάποιων από τους αμερικανικούς περιορισμούς στις πωλήσεις όπλων που είχαν επιβληθεί στο καθεστώς του el-Sisi. Ωστόσο, μετά από τη συμφωνία με τη Ρωσία, ο Αιγύπτιος πρόεδρος Adbel Fattah el-Sisi εκφώνησε μια ομιλία που καταγράφηκε στην αιγυπτιακή τηλ

«Δεδομένου του οράματος του Ερντογάν για μια ισχυρή Τουρκία, με αυτοπεποίθηση και πιθανό ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, και δεδομένης της ύπαρξης μιας εδραιωμένης (Ισραήλ) και μιας αναδυόμενης πυρηνικής δύναμης (Ιράν) η Τουρκία δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα επίσης. Αν δεν το κάνει, θα παραμείνει δευτέρας διαλογής- μια θέση που ο Ερντογάν δεν θέλει και δεν πρόκειται να αποδεχτεί». Τα τουρκικά σχέδια για πυρηνική ενέργεια – με την κατασκευή πυρηνικών σταθμών στο Ακουγιού και αλλού- είναι γνωστά και έχουν δημιουργήσει εδώ και καιρό προβληματισμούς σχετικά με τον κίνδυνο που θα συνιστούσε για τη γύρω περιοχή σε περίπτωση ατυχήματος. Ωστόσο, οι «πυρηνικές» πρωτοβουλίες της Άγκυρας προκαλούν ανησυχίες και για έναν άλλο λόγο, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι η Τουρκία θα επιδιώξει μυστικά (αν δεν το κάνει ήδη) να αποκτήσει πυρηνικά όπλα - και γίνεται εύκολα αντιληπτό το γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί λόγο σοβαρότατου προβληματισμού

 Εφιάλτης σε Αναμονή ... Στην Τουρκία στο Ακούγιου, απέναντι από τις ακτές της Κερύνειας, ξεκίνησε στις 14 Απριλίου η κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας , με ρωσικό σχέδιο. Οι τέσσερις αντιδραστήρες θα τεθούν σε λειτουργία το 2020. Όπως υποστηρίζουν ειδικοί επιστήμονες διεθνούς κύρους, θα πρόκειται για έναν καινούργιο «εφιάλτη σε Αναμονή». Η συγκεκριμένη περιοχή είναι γνωστή για το ιστορικό μεγάλων σεισμών και βρίσκεται κυριολεκτικά πάνω σε ενεργό σεισμογενές ρήγμα, γεγονός που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Αρκεί να αναφερθούν εδώ τα όσα συνέβησαν στην Ιαπωνία με το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα μετά τον μεγάλο σεισμό στην περιοχή του Σεντάϊ.  Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ενός ατυχήματος, όπως αυτό που συνέβη στο Τσερνομπίλ. Τεράστιος κίνδυνος υπάρχει και από το γεγονός ότι  η ανατολική Μεσόγειος θα χρησιμοποιείται  πλέον συστηματικά ως ο  «δρόμος μεταφοράς» των  πυρηνικών αποβλήτων, θέμα αρκε

Ο πακιστανικής κατασκευής πύραυλος Shaheen II μπορεί να φέρει πυρηνικές κεφαλές.  Η χώρα διαθέτει ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα πυρηνικά οπλοστάσια στον κόσμο Πυρηνικές εντάσεις στην Ασία Την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα έχει στραμμένη την προσοχή της στις προσπάθειες που γίνονται για την υπογραφή μιας συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το φάσμα της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων πλανιέται απειλητικό σε άλλες περιοχές του κόσμου. Το τελευταίο διάστημα στην ασταθή Νότια Ασία παρατηρείται κλιμάκωση της αντιπαλότητας μεταξύ των ισχυρότερων κρατών της περιοχής με στόχο τη στρατιωτική και πυρηνική υπεροχή. Πρωταγωνιστές αυτού του ιδιαίτερα ανησυχητικού αγώνα δρόμου για την απόκτηση ολοένα περισσότερων και πιο σύγχρονων πυρηνικών όπλων είναι το Πακιστάν και η Ινδία αλλά και η Κίνα η οποία, παρότι τεχνικά δεν ανήκει στη Νότια Ασία, συνορεύει με αμφότερες τις χώρες ανάμεσα στις οποίες εξακολουθεί να κυριαρχεί η εχθρότητα. Αυτοσυγκράτηση και αποτροπή

Οποτε και με όποιες διασφαλίσεις και αν λυθεί το πρόβλημα του ελέγχου του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, η δυναμική ενός ντόμινο κατοχύρωσης δυνατότητας απόκτησης πυρηνικών όπλων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή δεν πρόκειται να σταματήσει. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που απεύχονται αλλά δεν μπορούν να εμποδίσουν οι 5 συν 1 (τα πέντε μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ συν η Γερμανία). Ηδη η Σαουδική Αραβία προειδοποίησε ότι αν κρίνει ανεπαρκείς τις όποιες εγγυήσεις δώσει η Τεχεράνη, θα προχωρήσει προς την απόκτηση πυρηνικής τεχνολογίας και όλοι γνωρίζουν ότι θα κάνει άλματα μέσω της βοήθειας του Πακιστάν , το πυρηνικό οπλοστάσιο του οποίου στηρίχθηκε στη χρηματοδότηση του Ριάντ. Επεται η Τουρκία που σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσει στη Σαουδική Αραβία το προνόμιο της πυρηνικής ασπίδας του σουνιτικού Ισλάμ και ακολουθεί η Αίγυπτος που διεκδικεί ηγετικό περιφερειακό ρόλο αλλά και που σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να εκχωρήσει την τελευταία λέξη της εθνικής της