IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η μία μετά την άλλη πορτογαλικές τράπεζες περνούν υπό ισπανικό έλεγχο. Πορτογάλοι οικονομολόγοι ανησυχούν μήπως η Λισαβόνα χάσει ένα σημαντικό εργαλείο καθορισμού της οικονομικής πορείας της χώρας. Ειδικότερα όπως μεταδίδει η Deutsche Welle (DW), οι πορτογαλικές τράπεζες παραμένουν στα πρωτοσέλιδα. Σχεδόν 14 δισ ευρώ έχει κοστίσει, μέχρι στιγμής, η διάσωσή τους. Πρώην κορυφαία στελέχη τους είτε έχουν προφυλακιστεί, είτε περιμένουν τη δίκη τους κατηγορούμενοι για εγκληματικές ενέργειες, είτε διαφεύγουν ακόμα της σύλληψης. Και τώρα Ισπανοί και Αγκολέζοι ερίζουν για τον έλεγχο της Πορτογαλικής Τράπεζας Επενδύσεων BPI, η οποία, από ό,τι όλα δείχνουν, βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι ορισμένοι πορτογάλοι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι οι τράπεζες αποτελούν σημαντικό εργαλείο καθορισμού της οικονομικής πορείας μιας χώρας. Ανάμεσά τους και ο καθηγητής Φρανσίσκο Λούκα, ο οποίος εξηγεί: «Για τον λόγο αυτό Γαλλία και Γερμανία δεν επιτρέπουν την εξαγορά τραπε

    Η αριστερών τάσεων κυβέρνηση της Πορτογαλίας έχει θέσει ως στόχο να αντιστρέψει την πολιτική λιτότητας που είχε εφαρμόσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Σκοπεύει να ενισχύσει τη ζήτηση και να αποτελέσει παράδειγμα για τις υπόλοιπες χώρες που είχαν εφαρμόσει μνημόνιο. Ομως οι ευρωπαϊκές αρχές απάντησαν αυξάνοντας την πίεση για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, κάτι που είναι απίθανο να το επιτύχει η Λισσαβώνα μόνον μέσω της ανάπτυξης, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης. Η όποια αύξηση της αγοραστικής δύναμης των Πορτογάλων ίσως να αποδειχθεί πολύ μικρή, ώστε να τροφοδοτήσει την επιθυμητή απογείωση της οικονομίας, οπότε δεν θα αργήσει πολύ να συμβεί η σύγκρουση με τις Βρυξέλλες. Η έγκριση του προϋπολογισμού για το 2016, την περασμένη εβδομάδα, αποτέλεσε την πλέον κατηγορηματική προσπάθεια από κυβέρνηση της Ευρωζώνης προκειμένου να αντιστρέψει τις μεταρρυθμίσεις και τις περικοπές δαπανών που είχαν επιβληθεί κατά τη διάρκεια της οικονομικής διάσωσης από Ε.Ε./ΔΝΤ.

  O τρόπος, με τον οποίο εκβιάζονται τα κράτη από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, ένας από τους πολλούς υπηρέτες των οποίων είναι η ΕΚΤ, ενώ ένας άλλος οι εταιρείες αξιολόγησης, είναι φανερός στην περίπτωση της δύστυχης χώρας   «Ο νέος συντηρητικός πρόεδρος της Πορτογαλίας θα πρέπει να συνεργαστεί με μία σοσιαλιστική, αριστερή κυβέρνηση μειοψηφίας – η οποία στηρίζεται από μία συμμαχία κομμουνιστών και οικολόγων. Στην πρώτη επίσημη ομιλία του πάντως δήλωσε το αυτονόητο: το ότι μόνο μέσω της οικονομικής ανάπτυξης θα μπορέσει να καταπολεμηθεί η φτώχεια, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι κοινωνικές εντάσεις και ο ριζοσπαστισμός». ΑΡΘΡΟ Για την Ελλάδα οι εξελίξεις στην Πορτογαλία έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον – ειδικά επειδή αποτέλεσε έναν πρόθυμο μαθητή της Τρόικας, εφαρμόζοντας επακριβώς όλα όσα της ζητήθηκαν . Ακόμη περισσότερο, στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων συμπεριφέρθηκε βασιλικότερα του βασιλιά – επιτυγχάνοντας τα διπλάσια έσοδα, από αυτά που απαιτούσαν οι δανειστέ

Επειδή έχω κουραστεί να ακούω  για όλα τα κακά και ολέθρια που συμβαίνουν στην Ελλάδα είπα να «το ρίξω λίγο έξω», δηλαδή εκτός Ελλάδας. Συγκεκριμένα θα εστιάσουμε την προσοχή  στην Πορτογαλία για 3 λόγους : α)  Τη σχετικά πρόσφατη εκλογική νίκη της Κεντροδεξιάς του  Πάσος Κοέλιου  ( Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ) και τέως πλέον πρωθυπουργού της χώρας.  : β) Για τον «έπαινο των σοφιστών» της ΕΕ που απονέμεται στην Πορτογαλία  αφού καθίσταται παράδειγμα προς μίμηση λόγω της συνεπούς προσήλωσής της στην πολιτική της λιτότητας  που τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια  και «ανακάμπτει (τυπική εκδοχή του success story) σε πλήρη αντίθεση με την ασυνεπή,  ανεπαρκή και προβληματική Ελλάδα, το κατεξοχήν παράδειγμα προς αποφυγή και: γ) Για την ελπίδα που γίνεται πραγματικότητα: να σχηματισθεί κυβέρνηση  αμιγώς αριστερού συνασπισμού από τα τρία  κόμματα:  Σοσιαλιστικό, Κομουνιστικό  και το   «Αριστερό Μπλόκο»  (Bloco de Esquerda).. Ο ηγέτης των Σοσιαλιστών  A ντόνιο   Κόστα  απέρριψε την ιδέα μιας κυ

  Το ξεπούλημα της Πορτογαλίας άφησε πίσω του Πολίτες ερείπια, καθώς επίσης μία χώρα υπό την κατοχή των βιομηχανικών και λοιπών γερμανικών επιχειρήσεων – η κατάργηση των λαών και η αντικατάσταση τους, από τη δικτατορία των εκλεκτών.    «Ο νεοφιλελευθερισμός καθορίζει σταδιακά όλες τις δυτικές κοινωνίες – ενώ είναι κάτι περισσότερο από μία απλή οικονομική πολιτική. Πρόκειται ουσιαστικά για μία ιδεολογία, η οποία ρυθμίζει εκ νέου τις σχέσεις του κράτους και της οικονομίας – με στόχο τον επανακαθορισμό της συνολικής σκέψης, η οποία αλλάζει ριζικά όλους τους τομείς της ζωής, καθώς επίσης τους ανθρώπους, με μοιραίες συνέπειες για τη Δημοκρατία. Όλες οι σφαίρες και οι πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, εξετάζονται από την πλευρά της νεοφιλελεύθερης οικονομικής άποψης, μετρούμενες από αυτήν : η πολιτική, το Δίκαιο, η κουλτούρα, η παιδεία, η οικογένεια και οι ρόλοι των δύο φύλων. Στα πλαίσια αυτά, το παλαιό ευρωπαϊκό ιδεώδες του πολιτικού ανθρώπου ( homo politicus ), αν