IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μπροστά σε νέο αδιέξοδο στην Συρία βρίσκεται η Άγκυρα και προσωπικά ο Tayyip Erdogan, ο οποίος δια μέσου του πρωθυπουργού Binali Yildirim απείλησε την Παρασκευή με ανάληψη δράσης ώστε να αποτρέψει την δημιουργία «τεχνητού κράτους στα νότια σύνορα με την Συρία και το Ιράκ». Αφορμή για τις δηλώσεις αυτές αλλά και για τον περιορισμό στην διακίνηση προσώπων και προϊόντων από τον μεθοριακό σταθμό της Τουρκίας με την Συρία, έδωσε η κατάληψη της περιοχής Idlib από ακραίες οργανώσεις ενόπλων που πρόσκεινται στην Αλ Κάιντα. Η ισλαμιστική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS), που θεωρείται διάδοχος της Jabhat al Nusra κέρδισε τη μάχη της Idlib από την οργάνωση Ahrar al-Sham που υποστηρίζεται από την Τουρκία και το Κατάρ. Η Τουρκία προειδοποιεί τώρα ότι θα αναλάβει δράση, ενώ είναι γνωστό ότι πριν δυο εβδομάδες η Ουάσιγκτον επίσημα κατηγόρησε την Άγκυρα ότι ενισχύει και πριμοδοτεί οργανώσεις που πρόκειται στην Αλ Κάιντα και δραστηριοποιούνται στην Συρία. Έχοντας να αντι

  Rojava Female fighters of the YPJ play a significant combat role in Rojava. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Ρωσία, μετά τη στρατιωτική εμπλοκή της στην κρίση της Συρίας, είναι αυτός που ήδη μαστίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες: Δηλαδή, το να παραλύσει μπροστά στην επιδίωξη να ικανοποιήσει τις αντιφατικές βλέψεις πολλών διαφορετικών συμμάχων στην περιοχή, εξασφαλίζοντας εν τέλει τη δυσφορία και την καχυποψία όλων. Ήδη, όσο κινούνταν στο πλαίσιο της σύμπραξης "4+1" (Μόσχα, Τεχεράνη, Βαγδάτη, Δαμασκός συν Χεζμπολλάχ), η ρωσική πολιτική χρειάστηκε επανειλημμένα να λειάνει τις τριβές που προέκυπταν με το Ιράν και τα πράγματα μόνο περισσότερο περίπλοκα γίνονται μετά το "φλερτ" της Ρωσίας με την Τουρκία. Η Μόσχα δεν εγκατέλειψε (τουλάχιστον μέχρι την κατάρρευση της κατάπαυσης του πυρός του Σεπτεμβρίου) την φιλοδοξία να χρησιμοποιήσει τον ρόλο της στη Συρία ως "μοχλό" για μία ευρύτερη συνεννόηση με τη Δύση, η οποία προϋποθέτει συ

Με απόσταση λίγων ωρών ο Ερντογάν κατηγόρησε χθες πρώτα τις ΗΠΑ ότι στηρίζουν τις ένοπλες ομάδες των Κούρδων της Συρίας YPG και στη συνέχεια την Ρωσία ότι εξοπλίζει τους αντάρτες του ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Πέραν της ακρίβειας ή όχι των καταγγελιών του Προέδρου της Τουρκίας, με μόνο μέχρι στιγμής αποδεικτικό στοιχείο τη φωτογραφία ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού των ΗΠΑ που φορούν το σήμα του YPG- είναι βέβαιο ότι Ουάσιγκτον και Μόσχα και πιο διακριτικά το Τελ-Αβίβ επενδύουν στη μεγίστη δυνατή χειραφέτηση των Κούρδων στη Συρία, στο Ιράκ και την Τουρκία, με ζητούμενο αν σταματούν στην de facto χειραφέτηση ή αν έχουν προεξοφλήσει την de jure σύσταση και αναγνώριση Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους. Για τις ΗΠΑ ένα Ανεξάρτητο Κουρδικό Κράτος θα ήταν δίχως υπερβολή ένα δεύτερο Ισραήλ στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή που θα επέτρεπε τον έλεγχο των περιφερειακών φιλοδοξιών της Τουρκίας, του Ιράν αλλά και της Σαουδικής Αραβίας και ταυτόχρονα θα απαγόρευε για το ορατό μέλλον σ

Syrian Kurds open 'historic' political office in Moscow Είναι κατανοητός ο λόγος για τον οποίον κάποιοι από τους Κούρδους πολεμιστές στη Συρία ανησυχούν πως η Ουάσιγκτον θα τους παρατήσει μόλις πάψουν να της είναι χρήσιμοι και πως η Ρωσία τρέφει τον φόβο τους για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα. Η Ρωσία, πράγματι, έχει από την εποχή των τσάρων και των Σοβιετικών εμπλοκή στο Κουρδικό. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Sergey Lavrov, έχει μεγάλη τριβή με το θέμα, έχοντας θητεύσει ως μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας του στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για δέκα έτη,  συμπεριλαμβανομένου και του 2003, οπότε έλαβε χώρα η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Οι Κούρδοι του Ιράκ απετέλεσαν έκτοτε αντικείμενο υψηλής διεθνούς διπλωματίας. Η Μόσχα έχει κατά καιρούς επιδείξει υποστήριξη στο θέμα του ανεξάρτητου Κουρδιστάν, μέχρι σημείου εγκαθίδρυσης του βραχύβιου «Κόκκινου Κουρδιστάν» στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ και κατόπιν, της κουρδικής οντότητας στο βόρειο Ιράκ. Εν τούτοις,